انهار
انهار
مطالب خواندنی

غسل حیض و استحاضه و نفاس

بزرگ نمایی کوچک نمایی

 سؤال: اگر  زنی پس از بلوغ، چه قبل از ازدواج و چه بعد از آن، حائض نشده و هیچ وقت خون حیض نبیند، به احکام و مسائل شرعی اش چگونه عمل نماید؟

جواب: اگر خون نمی بیند حکم حیض پیدا نمی کند و باید نماز خود را بخواند و روزۀ واجب را بگیرد و چنانچه حکم دیگری مورد ابتلاء است، به تفصیل سؤال کنید.

سؤال: گاهی به جهت لکه بینی بی موقع یعنی در غیر زمان عادت ماهانه خانم های نابینا دچار تردید می شوند که آیا لکه مزبور خون است یا خیر؟ و اگر کسی نبود که به او نشان داده شود و یا اگر کسی بود و خجالت کشیدند که بپرسند حکم چگونه است؟

جواب: تا یقین پیدا نکنند که خون است حکم خون ندارد.

سؤال: شخصی عصر روز یکشنبه سوم ماه حیض می شود و عادت او ده روز می باشد، آیا عصر روز سه شنبه دوازدهم ماه عادتش تمام می شود یا عصر چهارشنبه؟ چنانچه عصر سه شنبه تمام شود، اگر بعد از غسل کردن آب زردی از او خارج شود، آن را حیض قرار دهد یا استحاضه و آیا غسلی بر او هست؟

 جواب: در فرض ذکر شده، ده روز، تا عصر روز چهارشنبه است و خونی که بعد از ده روز می بیند استحاضه است و استحاضۀ متوسطه و کثیره غسل دارد و قلیلۀ غسل ندارد.

سؤال: زنی که همیشه عادت ماهانه اش هفت روزه تمام می شود، یک بار غروب روز ششم پاک شده و غسل کرده و نمازش را خوانده است و تا شب که خود را بررسی می کند پاک بوده، و هیچگونه علامت ناپاکی در خود نمی بیند ولی همان شب بعد از اطمینان از پاکی، شوهرش با او نزدیکی می کند، هنگام نزدیکی رگه های کم رنگ خون مشاهده می کند ولی صبح دوباره پاک بوده و هیچگونه علامتی از ناپاکی نمی بیند؛ آیا آن رگه های خونی که در هنگام نزدیکی مشاهده کرده می تواند خون حیض باشد؟ و اگر در آن هنگام نطفه منعقد شده باشد، تکلیف چیست؟

جواب: اگر در بین ده روز بوده حکم حیض دارد ولی بچه حلال زاده است.

 سؤال: دختری هستم 28 ساله، در اوائل، از عادت ماهیانه هفت روزه پاک می شدم و بعد از این هفت روز ترشحاتی که مشخصات استحاضه را داشت مشاهده می کردم؛ ولی اکنون بیش از یک سال است که پنج روزه پاک می شوم و بعد از آن هم ترشحاتی شبیه به استحاضه می بینم، تکلیف من بعد از این پنج روز چیست؟ آیا به تکلیف حائض عمل کنم یا مستحاضه؟

جواب: در فرض سؤال خونی را که بعد از گذشت ایام عادت ولو پاک هم شده اید می بینید و از ده  روز در مجموع تجاوز ننماید، حکم حیض را دارد.

سؤال: زن حائضی که عادت معیّنی ندارد، قبل از ده روز پاک شده، بعد از چند روز قبل از ده روز فاصله خون دید  و ادامه پیدا کرد تا بعد از ده روز و روز بعدقطع شد، برنامه نماز و روزه و غیر آن در وقت پاکی چگونه است؟

جواب: خون دوّم حیض نیست و نماز و روزۀ او در وقت پاکی، صحیح است.

سؤال: من بعد از هفت روز دیدن خون حیض، به مدّت 3 الی 5 روز بعد نیز با ترشحاتی صورتی رنگ مواجه می شوم، آیا در این مدت می توانم نماز بخوانم یا نه؟

جواب: اگر روزهایی که ترشحات هست به ضمیمۀ ایام عادت از ده روز تجاوز می کند، ترشحات حکم استحاضه را دارد.

سؤال: دختر یا زنی که از حیض پاک می شود، نوع لک و ترشحی که در آخرین روز حیض باید ببیند و پاک شود تا نماز بگزارد، چگونه می باشد؟

جواب: پاک شدن منوط به این است که خون بند بیاید و هیچ نوع لکه و ترشحی از خون نبیند.

سؤال: یکی از راههای جلوگیری از انعقاد نطفه این است که ابزاری در دهانه رحم نصب می کنند که این عمل موجب خونریزی می شود، و ممکن است این خونریزی مدت زیادی طول بکشد با توجه به اینکه این خونریزی عمدی می باشد آیا حیض محسوب می شود؟ و بطور کلی این عمل جایز است یا خیر؟

 جواب: عمل مزبور اگر موجب نقص عضو یا نازائی دائمی زن شود و یا آنکه سبب کشتن نطفۀ مستقر در رحم گردد و یا آنکه همراه با ارتکاب عمل حرام خارجی از قبیل نظر غیر به عورت زن باشد، حرام است، در غیر صور ذکر شده اشکال ندارد، و خونریزی اگر در ایام عادت باشد و در سه روز اول مستمر باشد حکم حیض دارد و در صورتی که بیش از ایام عادت ادامه پیدا کند و از ده روز بگذرد ، زائد بر ایام عادت، استحاضه محسوب است.

سؤال: زنی که برای جلوگیری از عادت ماهانه قرص می خورد و در بین آن بر اثر ترک قرص لک می بیند(ولی ادامه ندارد) و در ایام عادتش هم هست، این لک حیض است یا خیر؟

جواب: اگر سه روزی متوالی خون نمی بیند، حیض نیست.

سؤال: بعضی از خانمها در سفر حج برای پیشگیری از عادت ماهانه، قرص می خورند، گاهی با خوردن قرص باز هم عادت می شوند اما به وسیلۀ آمپول از ادامۀ آن جلوگیری می کنند. آیا با جلوگیری به وسیلۀ آمپول حکم طهارت از حیض بر آنها مترتب می شود و می توانند اعمالی که متوقف بر طهارت از حیض است انجام دهند؟ و پس از جلوگیری از ادامه عادت به چه عنوان باید غسل کنند؟

جواب: اگر سه روز متوالی خون نبیند، حکم حیض مترتب نیست و نماز و روزه صحیح است و کمتر از سه روز حکم استحاضه دارد.

سؤال: خانمی در زمان حج قرص می خورده که حیض نشود تا بتواند اعمالش را انجام دهد، اما از موقعی که قرص خوردن را شروع کرده، همیشه ترشحاتی زرد رنگ می دیده که احتمال می داده خون باشد و چون در زمان حیض ایشان بوده شک می کرده که آیا استحاضه است یا نه و چون قدرت تشخیص نداشته، بنا را بر این گذاشته که مستحاضه نیست و مسائل مربوط به آن را رعایت نکرده و طواف و نماز طواف بجا آورده است، با این حال، اعمالش صحیح است یا خیر؟

جواب: اگر شک دارند که ترشحات ذکر شده خون بوده، حکم استحاضه ندارد و اعمالشان صحیح است.

سؤال: خانمی هستم که 50 سالم تمام شده ولی مثل جوانی که سرماه رگل می شود و سر وقت پاک می شود هستم از چند نفر پرسیدم به من می گویند استحاضه هستی، حالا از شما می خواهم راهنمائیم کنید؟

جواب: خونی که زن بعد از پنجاه سالگی می بیند محکوم به استحاضه است مگر آنکه زن قرشیه باشد که در این صورت تا سن شصت سالگی در حکم حیض است.

 سؤال: زنان برای سن یائسگی پنجاه سال قمری را مبنا قرار دهند یا پنجاه سال شمسی را؟ و اگر سال قمری باشد و شخص سال تولد قمری خود را نداند دقیقاً چه موقعی را سال یائسگی خود قرار دهد؟

 جواب: سال را قمری قرار دهند و با شک در رسید ن به حد یأس حکم یأس مترتب نمی شود.

 سؤال: آیا خواندن آیاتی از چهار سورۀ قرآن که سجده دارد در هنگام حیض کفاره دارد یا نه؟ و اگر سهواً انجام شد باید چه کنند؟

جواب: کفاره ندارد.

سؤال: خواندن بیش از هفت آیه از قرآن کریم برای زن حائض مکروه است با توجه به اینکه در ماه مبارک رمضان خواندن قرآن فضیلت بسیاری دارد آیا حائض بودن مانع از خواندن قرآن است؟

جواب: در غیر 4 سورۀ عزیمه مانع نیست.

سؤال: آیا خانم های نابینا به هنگام عادت ماهانه می توانند قرآن را بخوانند با توجه به اینکه قرآن برای آنها به صورت برجسته نوشته شده و بایستی آن را برای خواندن لمس کنند؟

جواب: نباید لمس کنند.

 سؤال: آیا زن حائض می تواند هفت آیه از غیر سوره های سجده دار را بخواند و تکرار کند؟

جواب: غیر از سوره های سجده از باقی سوره های قرآن اشکال ندارد، اگر چه بیش از 7 آیه خواندن برای حایض مکروه است.

سؤال: آیا زن حائض غیر از حرم ائمه اطهار(علیهم السلام) می تواند به دیگر امامزاده ها برود یا نه؟

جواب: اگر موجب هتک نباشد، اشکال ندارد.

سؤال: آیا زنی که در عادت ماهانه بسر می برد، در زمان ضروری می تواند داخل مسجد شود و مدت طولانی در آنجا بماند (مثلاً در زمان رأی گیری، پای صندوق باشد) و چاره ای هم نداشته باشد؟

جواب: در فرض مرقوم جایز نیست.

سؤال: در بعضی جاها دفترچه ها و کوپنهای محلی را در مساجد توزیع می کنند؛ آیا زنانی که در حال حیض و یا نفاس هستند می توانند برای دریافت این چیزها به مسجد بروند ؟

 جواب: اگر باید در مسجد توقف کند، جایز نیست .

سؤال: در رابطه با مسائل 450 تا 461 رساله که در مورد نزدیکی با زن حائض است؛ اگر کسی با زن حائض خود طوری ملاعبه کند که تمام مقدمات نزدیکی حاصل شود و منی هم از مرد خارج شود ولی به حدّ دخول نرسد: 1-این کار چه حکمی دارد؟

جواب: اگر دخول نشود، مانع ندارد. 2-اگر بواسطۀ این عمل، زن حامله شود، آیا می شود بچه را سقط کرد؟

جواب: نمی تواند بچه را اسقاط کند.

سؤال: خانمی هنگامی که خود را بررسی می کند، در دستمال لکۀ کم رنگی را مشاهده می نماید و بعد از آن هیچگونه لک نمی بیند و پاک می گردد و به خیال آنکه عادت ماهانه شروع نشده با همسر خویش نزدیکی می کند و بعد از حدود 7 ساعت، عادت ماهانه ظاهر می شود، زن و شوهر چه وظیفه ای دارند؟ آیا زمان عادت ماهانه از همان ابتدا محسوب می شود؟

جواب: اگر در این مدت خون قطع شده حتی در باطن فرج، حیض نبوده، و عادت ماهانه از وقتی خون استمرار پیدا کرده شروع می شود و در هر صورت در فرض مسأله چیزی بر آنان نیست.

سؤال: اگر زن انسان بگوید از حیض پاکم و غسل هم کرده باشد و انسان با او جماع کند و دوباره فردا بفهمد که پاک نشده بوده آیا کفاره ای به گردن مرد یا زن تعلق می گیرد یا نه؟

جواب:کفاره ندارد.

سؤال: آیا هنگام غسل استحاضه، باید نوع استحاضه(متوسطه، کثیره) را نیز در نیّت مشخص کرد؟ یا تنها نیّت استحاضه کافی است؟

جواب: تنها نیّت استحاضه کافی است.

 سؤال: اینجانب (15 ساله) مدت 3 سال است که مبتلا به یکی از بیماریهای زنانه شده ام بطوری که هرچند وقت یک بار، خونریزی شدیدی به من دست می دهد که بیشتر اوقات یک ماه و نیم طول می کشد، با مراجعه به رساله متوجه شدم استحاضه است و باید برای ادای نمازهایم روزانه چند بار غسل کنم؛ اما وضع خانوادگی ما طوری است که نمی توانم هر روز، هم صبح و هم ظهر و هم شب برای غسل بروم، از شما می خواهم که مرا راهنمایی کنید که با این مشکلات چه کنم؟

جواب: در ایامی که حکم به استحاضه می شود، چنانچه غسل کردن برای شما مقدور نباشد و یا مشقّت داشته باشد، بدل از آن تیمّم نمائید و سایر وظائف از تطهیر خود و عوض کردن پنبه را انجام دهید.

سؤال: در استحاضه متوسطه و کثیره اگر زن غسلهای واجب خود را تماماً انجام دهد و نزدیکی کند این غسلها کفایت می کند یا باید برای آن عمل هم غسل کند؟

جواب: اگر در وقت نمازی که برای آن غسل کرده بعد از نماز نزدیکی شود غسل لازم نیست و اگر در وقت دیگر باشد بنا بر احتیاط باید برای این عمل مستلاً غسل کند.

سؤال: اینجانب بعد از زایمان و گذشت ایام نفاس، طبق دستور رساله غسل نفاس را انجام دادم و بعد از آن هم به مدّت 40 روز خون استحاضه می دیدم که برای آنها هم غسل انجام داده ام ولی بعضی می گویند که روز هجدهم هم می بایست یک غسل انجام می دادم، لطفاً بفرمایید: آیا روز هجدهم نیز غسل دارد یا نه؟

جواب: روز هیجدهم غسل ندارد ولی در غیر ایام حیض خونی که دیده می شود حکم استحاضه را دارد که در رساله ذکر شده است.

 سؤال: آیا نزدیکی با همسر در زمان استحاضه، مانند ایام حیض حرام است؟ضمناً چند روز پس از زایمان می توان با همسر خود نزدیکی کرد؟

جواب: در مستحاضه حرام نیست ولی باید بعد از غسل باشد  علی الأحوط و بعد از زایمان تا محکوم به نفاس است جایز نیست و تعیین حدّ ایام نفاس در رساله مذکور است.

سؤال: اذا ماتت حامل و غُسِّلت ثم اسقطت بعد الغسل فهل یجب تغسیلها غسل النفاس و هل یجب تغسیل السقط المتجاوز اربعة اشهر غسل الاموات؟

جواب: لا یجب تجدید غسلها و لکن یجب تغسیل السقط اِن تم له اربعة اشهر.

سؤال: از زنی بچه ای سقط شد و تا یک ماه از آلودگی پاک نشد، سپس او را «کورتاژ» کردند و بقیه ای مثلاً انگشتی را از بقایای بچه در آوردند چون بچه در حقیقت الآن بتمامه منفصل شده، آیا آلودگی این مدت بضمیمۀ ایام نفاس تماماً نفاس است یا خیر و تکلیف نماز و روزه های او چیست؟

جواب: در فرض سؤال تمام محکوم به نفاس است.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -