انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

8- معامله با كافر و مرتد

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال105:اينجاب دانشجوي ايراني مشغول تحصيل در آمريكا مي باشم،لطفاً بفرماييدآيا خريد اجناس از مغازه هايي كه صاحبان آنها ايراني اند ولي مانند ساير آمريكايي ها كافر مي باشند مجاز است يا خير؟

جواب: مانع ندارد مگر آنكه ترك معامله با اينگونه افراد موجب شود كه از انحراف بر گردند.

سؤال106:در دست مرتد اموالي است.نمي دانيم شخص مرتد بعد از ارتداد به دست آورده يا قبل از ارتداد،معامله با اوصحيح است يا خير؟

جواب: محكوم به ملكيّت است براي او ومعاملاتش صحيص است.

سؤال107:آيا شخصي كه در كارخانه ويا در مرغداري بهائي يا مجوسي يا يهودي وغيره كار مي كنند واز آنها مزد مي گيرند اشكال دارد يا خير؟

جواب: مزد شكال ندارد.

سؤال 108:شخصي ساختماني را از مسلماني كنترات كرده كه بسازد ويقين دارد كه بعد از اتمام ساختمان به دست اشخاصي مي افتد كه با مسلمين در جنگ هستند مثل اسرائيل يا عمّال و معاونين او آيا اين عمل جايز است يا خير؟ و بر فرض عدم جواز هرگاه اين ساختمان نيم كاره باشد بايد بقيه را رها كند ولو با ضرر هم كه باشد يا خير؟ وآيا فرق است بين ضرر وعدم ضرر وبين ضرر كلي وضرر جزئي يا نه؟

جواب: اگر مالك ساختمان از مسلمين است اتمام بنا مانع ندارد ليكن با فرض يقين به اينكه ساختمان مورد استفادهءدشمنان اسلام ومسلمين واقع مي شود از قبول اينگونه كنتراتها خودداري كند.

سؤال109:دستگاهائي هستند اتوماتيك كه با انداختن پول در آنها درب آنها باز مي شود وشخص مي تواند به مقدار نامعين از داخل آنها روزنامه بردارد،آيا جهت خسارت به كفّار وايادي شيطان بزرگ به مقدار خيلي ناچيز شمااجازه مي دهيد به ازاي پول يك روزنامه كه داخل دستگاه ريخته شده مقدار زيادتري از روزنامه برداشته شود؟

جواب: اجازه نيست.

سؤال 110:كالاهائي هستند كه در شركتهاي بيمهءكفار بيمه مي باشند حال آن كالاها براثر حوادث از بين رفته اند،آيا مي شود مبلغي بيشتر از ارزش آن كالا از شركت خاي بيمه ادعا كرد؟

جواب: جايز نيست.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -