انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

ورزش و مسابقات

بزرگ نمایی کوچک نمایی

حكم ورزش همراه با زد و خورد 

سؤال: حكم ورزش هايى كه در آن زد و خورد و احياناً موجب آسيب جسمى مى شود چيست؟ 

جواب: جایز نیست.

 حکم دوچرخه سواري دختران 

سؤال: نظر معظّم له درباره دوچرخه سواری برای دختران در مکانی مانند پارک چیست؟ 

جواب: جایز نیست.

حکم بازي بيليارد 

سؤال: با توجه به اينكه اخيرا در كشور بازي بيليارد رونق يافته و حتي در شهر هاي كوچك نيز باشگاههاي مربوط به اين بازي يافت مي شود، نظر شما در مورد اين بازي چيست؟

جواب: جایز نیست.

اسب سواري زنان 

سؤال: آيا زنان مى‏توانند در ملاء عام اسب سوارى كنند؟

جواب: نمی توانند.

 

  

 

 حکم شطرنج 

سؤال: آيا بازى با شطرنج در عصر حاضر اشكال دارد؟ 

جواب: جایز نیست.

 نظر معظم له پيرامون ورزش 

سؤال: به طور کلي نظر حضرتعالي درباره ورزش کردن چیست؟ 

جواب: بسیار خوب است.

 تفاوت ورزش و لهو و لعب 

سؤال: لطفا تفاوت و مرز ورزش را با لهو و لعب بيان فرماييد.

جواب: کار لهو و لعب آن است که نتیجه نداشته باشد و ورزش منافع بالائی دارد.

 حکم ورزش بوکس 

سؤال: نظر شما در مورد ورزش بوکس با توجّه به خطراتى كه دارد چيست؟ 

جواب: جایز نیست.

تماشاى مسابقات ورزشى 

سؤال: تماشاى مسابقات ورزشى از تلويزيون و يا به صورت مستقيم، آيا مصداق کارهای بیهوده است؟

جواب: اگر نگاه های حرام نباشد و مفید باشد جایز است.

ورزش زنان در معابر عمومي 

سؤال:  به نظر معظّم له ورزش كردن خانم‏ها در معابر عمومى و نيز نشان دادن ورزش آن‏ها از تلويزيون چه حكمى دارد؟

 جواب: هر دو حرام است.

 حکم ورزش بانوان 

سؤال: از نظر شرعى ورزش بانوان چه حكمى دارد؟   

جواب: اگر نامحرم نباشد و احتمال مفسده هم نباشد، جایز است.

 ورزش باستانى زنان 

سؤال: نظر معظّم له پیرامون ورزش باستانى زنان و برگزارى كلاسهاى مرشدى براى زنان را بیان فرمائید؟

جواب: اگر نامحرم نباشد و احتمال مفسده نباشد جایز است.

حکم ورزش همراه با جراحت و کبودي 

سؤال: صدمات ناشى از برخى ورزش ها بسيار زياد است، به طورى كه در بسيارى موارد موجب جراحت، كبودى يا سرخ شدن و مانند آن مى شود. حکم فعالیت کردن در این نوع رشته های ورزشی چیست؟

جواب: جایز نیست.

 

   موتور سواري و اتومبيل راني 

سؤال: ورزش‏هايى چون موتورسوارى و اتومبيل رانى چه حكمى دارد؟ 

جواب: اگر خطر نداشته باشد جایز است

 
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -