انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

شرائط امام جماعت

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 203 - گاهى افرادى پيش امام جماعت رفته و بخيال اينكه خود را دوستدار او قلمداد كنند، شروع به غيبت و بدگوئى اشخاص مى‏نمايند و امام هم عليرغم تلاش براى نشنيده گرفتن آن سخنان گاهى مجبور مى‏شود به سخن مغتاب گوش بدهد، آيا صلاحيت امامت را از دست مى‏دهد؟

جواب:  اگر بغيبت گوش كند و يا با غيبت كننده غيبت كند مرتكب حرام شده است.

سؤال 204 - آيا شخصى كه مرتكب گناهان كبيره شده در صورت توبه از آنها و تصميم به عدم رجوع مى‏تواند امامت جماعت را عهده‏دار شود؟ درصورت ارتكاب مجدّد چه صورت دارد؟

جواب:  در فرض سؤال مى‏تواند امام جماعت شود و نيز در ارتكاب بعدى اگر عزم به رجوع ندارد مثل اول توبه كند.

سؤال 205 - اگر كسى با وجود صحيح بودن قرائتش در نماز دچار وسواس شود كه آيا تمام حروف را بدرستى توانسته است ادا كند يا نه، نمازش صحيح است؟ ثانياً امامت جماعت توسط چنين شخصى چه صورت دارد؟

جواب:  نمازش صحيح است ولى اگر علم دارد كه اين حالت وسواس است كه مثلاً كلمه را چند مرتبه تكرار مى‏كند بنابراحتياط امامت نكند.

سؤال 206 - منظور از عدالت مشروط در امام جماعت از نظر جنابعالى چيست؟ ضمناً گناهان كبيره از نظر جنابعالى كدام گناهان است؟ ذكر نمائيد.

جواب:  در امام جماعت حسن ظاهرى كه مفيد وثوق اطمينان باشد كفايت مى‏كند و گناهان كبيره زياد است و تعدادى از آنها را امام خمينى قدس سره در تحرير الوسيله جلد اول ص 274 ذكر فرموده است مراجعه فرمائيد.

سؤال 207 - شخصى در روستايى امامت جماعت را بعهده گرفته كه در آنجا حدود 14 مردم او را قبول ندارند و بخاطر امامت او، حتّى به مسجد نيز نمى‏آيند، ضمناً غير از او كسى نيست كه در صورت ترك امامت جماعت بجاى او امامت را بعهده بگيرد، اين امام جماعت با چنين وضعى چه تكليفى دارد؟

جواب:  اگر ادامه امامت او موجب هتك خودش و اختلاف اهالى نميشود، ادامه اشكال ندارد.

سؤال 208 - آيا شروطى كه براى امام جماعت ذكر شده در امامت براى نماز ميت نيز شرط است؟

جواب:  شروط امام جماعت براى نماز ميت لازم نيست.

سؤال 209 - اگر شخصى با علم به شرايط امام جماعت، غافل باشد از اينكه شرط عدالت در او موجود نيست، و مدتى نماز جماعت خواند، آيا بعداً بايد نمازهايى را كه خوانده اعاده نمايد؟ با عدم غفلت چگونه است؟

جواب:  در فرض سؤال اگر قبلاً عدالت او محرز نبوده نمازها را كه با او خوانده بايد قضا كند.

سؤال 210 - اگر كسى خودش را عادل نداند ولى ديگران او را عادل مى‏دانند آيا مى‏تواند امام جماعت شود؟

جواب:  بنابر اقوى مى‏تواند براى امامت نماز جماعت حاضر شود گرچه مستحب است براى اين كار خود را عرضه نكند.

سؤال 211 - در برخى اجتماعات كوچك، خصوصاً در بعضى روستاها شرايط اقامه نماز جماعت فراهم است ولى در آن اجتماع فرد روحانى وجود ندارد، اگر فردِ عادلِ غير روحانى در ميان باشد، مى‏توان به او اقتدا نمود؟ و امامت غير روحانى در مساجد چه حكمى دارد؟

جواب:  شخصِ عادلِ غيرِ روحانى مى‏تواند امام جماعت باشد و اگر در آن مسجد اقامه نماز جماعت بوسيله روحانى ممكن نيست امامت غير روحانى نيز اشكالى ندارد.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -