انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

غصبی نبودن

بزرگ نمایی کوچک نمایی

١ – همراه داشتن شیء غصبی در نماز

سؤال: اگر شخصی هنگام نماز شیء غصبی به همراه داشته باشد یا در جایی غصبی نماز بخواند و بعد به صاحب آن بگوید نماز او چه حکمی دارد؟

جواب: هرگاه چیزی غصبی در جیب او بوده باشد برای نماز او اشکال ندارد ولی اگر در جای غصبی باشد نماز باطل است.

٢ – نماز خواندن با شیء رهنی

سؤال: اگرشخصی شئ ای را تا زمان معینی نزد فردی به امانت بگذارد تا طلب وی را بیاورد , اما تا زمان مقرر طلب فرد را نیاورد , آیا اگر طلبکار (امانت گیرنده) پس از مدت مقرر با شئ امانتی (مثلا اگر شئ امانتی ساعت یا انگشتر یا ... باشد) نماز خوانده باشد نمازش صحیح است؟

جواب: با آن نمی تواند نماز بخواند ولی می تواند آن را بفروشد و به مقدار طلب خود بردارد و یا خودش آن را تملک کند و اضافه قیمت را به صاحبش بدهد. و این در واقع رهن است نه امانت.

٣ – نماز خواندن با لباسی که با پول پدر بدون اجازه او خریداری شده

سؤال: اگر دختری پولی را به نیتی دروغی از پدرش بگیرد و خرج کار دیگری مثلا لباس خریدن بکند با آن لباس میتوان نماز خواند؟

جواب: اشکال دارد.

٤ – آگاهی از نامشروع بودن پول لباس نماز پس از مدت طولانی

سؤال: اگر فردی نداند با لباسی که از پول نامشروع تهیه شده نماز خوانده و بعد از مدتی بفهمد تکلیف نمازهای خوانده شده چیست؟؟؟آیا تحقیق جهت کسب اطمینان که آیا لباس از پول نامشروع تهیه شده است یا نه لازم است؟

جواب: 1ـ نمازهای گذشته اش که نمی دانسته صحیح است. ولی در آینده با چنان لباس هایی نماز نخواند.

جواب: 2ـ در صورتی که اموالش آلوده به حرام نباشد تحقیق لازم نیست.

٥ – همراه داشتن شیئی که خمس آن داده نشده

سؤال: آیا اگر در لباس یا شلوارمان شیئی باشد که خمس آن را نداده باشیم مانند کیف جیبی، آیا می توانیم با چنین لباسی نماز بخوانیم؟

جواب: نماز باطل نیست.

٦ – نماز خواندن با عینک غیر مخمس

سؤال: بنده با عینکی که خمس آن داده نشده نماز خوانده ام و اینک قصد پرداخت خمس آن را دارم. حکم نمازهای خوانده شده چه می باشد؟

جواب: نمازهای گذشته شما اشکالی ندارد ولی در آینده تکرار نکنید و از گناه گذشته توبه نموده و در اسرع وقت خمس اموالتان را بپردازید.

٧ – وجود ذرات غذای غصبی در هنگام نماز

سؤال: آیا وجود ذرّات غذاى غصبى، یا مشتبه در دهان، نماز را باطل مى کند؟

جواب: این گونه ذرّات، حتّى اگر علم به بقاى آن داشته باشیم، مشمول احکام غصب نیست، و در حکم تالف است.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -