انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

مقدار پوشش در نماز

بزرگ نمایی کوچک نمایی

١ – پوشش زن در نماز

سؤال: آیا پوشش زن در نماز باید طورى باشد که از هیچ طرف، بدن او دیده نشود؟ و آیا پوشاندن زینت و زیورهاى صورت و دست در نماز در جایى که نامحرم نیست لازم است؟

جواب: پوشاندن تمام بدن در نماز به استثناى وجه و کفّین و پاها تا مچ از چهار طرف لازم است و زینت آلات اگر روى لباس باشد براى نماز اشکال ندارد.

٢ – پوشاندن چانه در نماز توسط بانوان

سؤال: آیا در نماز برای زنان پوشاندن چانه واجب است؟ و اگر تا حال نپوشانده باید نمازهای خوانده را قضا کند؟

جواب: اگر جاهل قاصر بوده قضا ندارد و اگر مقصر بوده قضا دارد.

٣ – پوشیده نبودن کف پای بانوان در نماز

سؤال: آیا دیده شدن کف پا در نماز خانم ها، اشکال دارد؟

جواب: اشکالی ندارد.

٤ – نماز خواندن زن در معرض دید نامحرم

سؤال: در جایى که نامحرم به قصد ریبه و تلذّذ به زن نگاه مى کند و یا صورت و کفّین او زینت دارد و بدون پوشاندن آنها نماز مى خواند، نمازش چه حکمى دارد؟

جواب: نمازش اشکال ندارد ولى احتیاط واجب آن است که خود را در معرض دید نامحرم قرار ندهد.

٥ – پوشاندن زینت ها در نماز برای بانوان

سؤال: آیا پوشاندن جواهرات مانند حلقه و انگشتر و یا النگو در نماز برای بانوان واجب است؟ در صورت نپوشاندن آن در نماز واجب چه حکمی دارد؟

جواب: حلقه و انگشتر واجب نیست ولی احتیاط واجب آن است که النگو را بپوشاند و در برابر نامحرم نیز باید بپوشاند و چنانچه قبلا حکم را نمی دانسته نمازهای سابق او اشکالی ندارد .

٦ – پوشیده نبودن قسمتی از بدن در نماز

سؤال: چنانچه زن هنگام نماز یا پس از آن دریابد برخى از اندامش که پوشیدن آن لازم بوده است عریان مانده، تکلیفش چیست؟

جواب: نمازش صحیح است.

٧ – نماز خواندن خانمها با چادر نازک

سؤال: آیا نماز خواندن با چادر نازک درست است؟

جواب: در صورتی که بدن نما نباشد و به جز گردی صورت و دست ها تا مچ را بپوشاند اشکالی ندارد.

٨ – نماز خواندن با کفش و دستکش

سؤال: نماز خواندن با کفش و دستکش، اگر چه پاک باشند چه حکمى دارد؟

جواب: با دستکش مانعى ندارد، و با کفش نیز، اگر مانع رسیدن سر انگشت پا به زمین نشود، اشکال ندارد.

٩ – پوشاندن زینت در حال نماز برای بانوان

سؤال: آیا پوشاندن زینت در نماز برای بانوان لازم است؟ 2- اگر زینت های پنهانی (مانند دستنبد و گردن بند) روی لباس قرار گیرد، آیا پوشاندن آنها در نماز بر زنان واجب است؟ 3- حکم زینت های ظاهری دست و صورت (مانند انگشترو آرایش) اگر بیش از حد متعارف بوده و مفسده داشته باشد، چگونه است؟ 4- در مواردی که پوشاندن لازم است، اگر مراعات نشود، حکم نماز چگونه است؟ 5- آیا همراه داشتن زیور آلات در حال نماز، برای زنان استحباب دارد؟

جواب: 1- در حال نماز برای زنان پوشانیدن موهای مصنوعی و زینتهای پنهانی (مانند دستبند و گردنبند ) نیز واجب است حتی اگر نامحرم حضور نداشته باشد. 2- در فرض سوال پوشاندن آنها در نماز واجب نیست مگر اینکه نامحرمی در آنجا حضور داشته باشد. 3- پوشاندن زینت های ظاهری در نماز واجب نیست مگر اینکه غیرمتعارف بوده و یا مفسده داشته باشد که اگر نامحرمی حضور دارد باید آنها بپوشاند. 4- اگر حکم را نمی دانسته نمازهای سابق اشکال ندارد ولی اگر عمدا نپوشانده، احتیاط واجب آن است، نمازهایی که یقین دارد به این صورت خوانده را قضا کند. 5- این کار را به قصد رجاء انجام دهند.

١٠ – حکم وجه و کفین زنان در نماز

سؤال: رأى شریف حضرتعالى در مورد وجه و کفّین براى زنان، در حال نماز و در اعمال حجّ و غیر این دو چیست؟

جواب: وجه و کفّین در حکم حجاب در همه جا مستثنى است.

 ١١ – نمایان بودن سایه دست از زیر چادر

سؤال: اگر در هنگام نماز سایه دست پیدا باشد چه حکمی دارد؟ (از لحاظ نازک و ضخیم بودن چادر)

جواب: اشکالی ندارد.

١٢ – پوشاندن چانه در نماز توسط بانوان

سؤال: آیا در نماز برای زنان پوشاندن چانه واجب است؟ و اگر تا حال نپوشانده باید نمازهای خوانده را قضا کند؟

جواب: اگر جاهل قاصر بوده قضا ندارد و اگر مقصر بوده قضا دارد.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -