انهار
انهار
مطالب خواندنی

موارد وجوب نماز آیات

بزرگ نمایی کوچک نمایی

١ – خبر زلزله های خفیف به افرادی که متوجه نشده اند

سؤال: محلی که ما زندگی می کنیم یک شهر بزرگ است و این شهر زمین لرزه های خفیف زیاد دارد که در منطقه ای محدود احساس می شود. اگر چند نفر این زمین لرزه را در منطقه ی خود احساس کنند و دیگران احساس نکنند آیا بر آنها واجب است که دیگران را باخبر نمایند تا دیگران نیز نماز آیات بخوانند؟ آیا افرادی که توسط دیگران خبر یافته اند لازم است که نماز آیات بجا آورند؟

جواب: لازم نیست خبر دهند و نماز آیات برای کسانی که در منطقه آنها زمین لرزه بوده لازم است.

٢ – کوتاهی در یادگیری احکام نماز آیات

سؤال: اگر کسی حکم زمان وجوب نماز آیات را کاملا درست نمی دانسته در حالیکه دسترسی داشته ولی کوتاهی کرده است، آیا باید نمازهای آیات گذشته را قضا نماید؟

جواب: احتیاط واجب آن است که به نیت «مافی الذمه» بجا آورد.

٣ – شک در ترسیدن اکثریت مردم برای نماز آیات

سؤال: آیا زمانی که باد یا باران های شدید می آید و فرد نمی داند که آیا اکثریت مردم ترسیده اند یا نه ولی خودش ترسیده است خواندن نماز آیات واجب است؟

جواب: نماز آیات ندارد.

٤ – منظور از وجوب فوری نماز آیات

سؤال: این که فرموده اید این نماز واجب فورى است، آیا کارهایى مانند قضاى حاجت، یا پرداخت بدهى، و مانند آن، منافات با فوریّت آن دارد؟

جواب: مراد آن است که سهل انگارى نکند و عقب نیاندازد.

٥ – معیار وقوع کسوف و خسوف

سؤال: در روز 19 خرداد 1383 سیّاره زهره در مدار گردش خود به دور خورشید، از مقابل خورشید عبور کرد. به طورى که براى زمینیان با چشم مسلّح به صورت لکه اى سیاه رنگ بر روى خورشید قابل رؤیت بود.

1ـ آیا این پدیده همچون کسوف جزئى محسوب گشته، و موجب وجوب نماز آیات مى گردد؟

2ـ آیا قرار گرفتن دیگر سیّارات در مقابل یکدیگر، بطورى که مانع از رؤیت همدیگر شوند، باعث وجوب نماز آیات مى شود؟

جواب 1: این مقدار کسوف جزئى محسوب نمى شود.

جواب 2: نماز آیات مخصوص به خسوف و کسوف خورشید و ماه است.

٦ – کسی که در هنگام وقوع زلزله خواب بوده

سؤال: اگر شخص در هنگام زلزله خواب باشد و یا زلزله را درک و احساس نکند نماز آیات بر او واجب است؟

جواب: هرگاه مردم آن را احساس کرده اند او هم احتیاطا نماز آیات را بخواند.

٧ – وقوع زلزله در اثناء نماز واجب

سؤال: اگر در حین خواندن نماز واجب، زلزله اى رخ دهد، وظیفه ما در مورد نماز واجب و آیات چیست؟

جواب: چنانچه در وسط نماز واجب زلزله اى رخ دهد، بعد از اتمام نماز واجب، نماز آیات را به جا مى آورد.

٨ – تقدم نماز یومیه بر نماز آیات در تنگی وقت

سؤال: در تعارض بین نماز یومیه و نماز آیات که اگر هر کدام را بخواند دیگری قضا می شود کدام مقدم است؟

جواب: با توجه به قاعده اهم و مهم، نماز یومیه مقدم است.

٩ – حکم نماز آیات در کشورهای زلزله خیز

سؤال: جهت تفریح حدود یک ماه است که به کشور ژاپن آمده ام و در شهر توکیو اقامت دارم. روزانه در حدود 4-5 زمین لرزه اتفاق می افتد که به دلیل پیشرفته بودن امکانات ساختمانی در اینجا به صورت پس لرزه های خفیفی احساس می شوند با توجه به اینکه زلزله در این کشور به صورت یک عمل روزمره تلقی می گردد. لطفا در خصوص خواندن نماز آیات و تعداد مورد نیاز آن اینجانب را راهنمائی فرمائید. آیا لازم است به ازای هر زمین لرزه یک نماز آیات بخوانیم؟

جواب: باید برای هر زلزله ای که احساس می شود یک نماز آیات بخوانید اما اگر در بین نماز تکرار شد همان یک نماز کافی است ولی چنانچه تکرار نماز آیات در هر روز موجب عسر و حرج شود می توانید به مقداری که موجب عسر و حرج نشود قناعت کنید.

١٠ – اطمینان به وقوع زلزله با قول دیگری

سؤال: اگر فرد مورد اطمینانى به انسان بگوید: «دیروز زلزله آمده،» و انسان اطمینان پیدا کند، در صورتى که در مجامع عمومى، مثل بازار و خیابان بوده، و چیزى نشنیده است وظیفه او چیست؟

جواب: نماز آیات بر چنین کسى واجب نیست، هر چند احتیاط آن است که آن را بجا آورد.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  



پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -