انهار
انهار
مطالب خواندنی

احداث، تعمير، تجديد بنا، توسعه و كم كردن مسجد

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 273 :مسجدى در اثر زلزله خراب شده و اهالى آن به دو كيلومترى نقل مكان كرده اند و مسجد جديدى ساخته اند. مسجد اوّل موقوفاتى دارد كه بايد صرف تعميراتش شود، آيا در مسجد ديگر مى توان استفاده كرد؟

جواب: لازم است كه همان مسجد مخروبه را تعمير و مرمّت كنند و در بعض مواقع مناسب جلسات عزادارى و اقامه جماعت را در آن مسجد برپا كنند تا مسجد متروك نشود.

سؤال 274 :موقع ساختن مدرسه يا مسجد يا حسينيه استخوان ميتى از زير زمين بيرون آمده است آيا وجود اين استخوان دليل بر وجود قبرستان قديمى در آن مكان مى باشد؟

جواب: مجرّد پيدا شدن استخوان، دليل بر قبرستان بودن آن مكان نيست. و در فرض سؤال استخوان را در زير زمين يا مكان ديگر دفن كنيد.

 سؤال 275 :آيا عقب نشينى هنگام تجديد بناى مسجد طبق قوانين شهردارى جايز است به نحوى كه چند متر از مسجد داخل خيابان واقع شود؟

جواب: اگر ضرورتى در كار نباشد جايز نيست.

سؤال 276 :مسجد و حسينيه اى كنار هم قرار داشته و با تجديد بناى مسجد يك سالن حسينيه داخل مسجد قرار گرفته است آيا اين عمل شرعاً جايز است؟ و آيا سالن جزء مسجد محسوب مى شود و حكم مسجد را دارد؟

جواب: ساختن سالن مذكور اشكال ندارد ولى بايد قسمت مسجد و حسينيه معين باشد و احكام هريك در آن قسمت رعايت شود.

سؤال 277 :مسجد متروكه و مخروبه اى در صد مترى مسجد جامع قرار دارد آيا نذورات براى اين مسجد صحيح است؟

جواب: مرمت و تعمير اين مسجد جايز است و بهتر است كه نماز خواندن در آن نيز رعايت شود.

سؤال 278 :اگر تعمير اين مسجد موجب لطمه به مسجد جامع بشود از لحاظ تعمير آن و اقامه جماعت در آن چه حكمى دارد؟

جواب: سعى شود كه به مسجد جامع به هيچ وجه لطمه اى وارد نشود.

سؤال 279 :مسجدى است محتاج به توسعه يك طرف آن كوچه عمومى است كه كليه اهل محل راضى هستند جزء مسجد شود طرف ديگر خانه مسكونى است كه قبلا براى مسجد خريدارى شده مى خواهند مسير كوچه عام را تغيير داده و آن خانه را مسير عبور قرار دهند آيا جايز است؟

جواب: بهتر آن است كه خانه خريدارى شده را جزء مسجد كنند و شارع عامر را به همان حال خود باقى بگذارند.

سؤال 280 :مسجدى است كه نياز مبرم به تعميرات كلى دارد، آيا از زكات فطره مى شود صرف آن كرد؟

جواب: بهتر است فطره را به مصرف فقراى محل برسانند ولى در مسجد و مانند آن نيز مانعى ندارد.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -