انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

مسائل متفرقه نذر

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 1334 :چنانچه زن در غياب شوهر و يا با عدم اطلاع و يا با عدم رضايت او نذر كند، در صورتى كه مال منذور از شوهر باشد و يا مشترك و يا از مال مختص به زن، از قبيل ارث و يا اجرت كارى كه از شوهر مى گيرد، چه صورت دارد؟

جواب:  نذر زن اگر مزاحم حقوق شوهر باشد بى اجازه او باطل است. و اگر مزاحم نباشد احتياط واجب آن است كه با اجازه او باشد، خصوصاً در نذر مال گرچه مال متعلّق به خود زن باشد.

سؤال 1335 :افرادى كه در دهه محرم اشيايى را نذر حضرت اباعبدالله الحسين (عليه السلام)كرده اند. از قبيل قند و شكر و چاى و آرد براى دور ديگ و غيره. منذورات را تحويل امين مسجد و يا حسينيه داده اند. در صورتى كه از مصارف روضه خوانى در مورد خودش زياد بيايد و اگر بخواهند خود عين را براى عاشورا نگهدارند فاسد مى شود و يا از بين مى رود، آيا مى توانند آن اشيا را به مستحق شرعى بدهند؟ و يا فروخته وجه آن را صرف مايحتاج حسينيه كنند؟ و يا اعيان را در غير اوقات معلومه در ساير روضه خوانيها صرف كنند؟ و يا وجه آنرا نگهداشته و در سال آينده مثل همان اشيا را جهت مصرف خريدارى كنند؟ نظر مبارك را مرقوم فرماييد.

جواب:  اگر اشياى مذكوره را براى آن مى دهند كه در دهه محرم صرف شود و از قرائن معلوم باشد كه مقيد بصرف آن را در خصوص محرم سال جارى نيست، عين مازاد را اگر ممكن است نگاه دارند. وگرنه بفروشند و قيمت آن را سال ديگر در دهه محرم به مصرف برسانند. و اگر مخصوص دهه محرم سال جارى داده اند، بايد از دهندگان آن براى صرف در محل ديگر اذن بگيريد.

 

سؤال 1336 :مردم مسلمان ايران همه ساله مبالغى به امامزاده ها و بقاع متبركه اهدا مى كنند. آيا سازمان اوقاف مى تواند مقدارى از اين وجوه را جهت تبليغ و نشر معارف اسلام، تعمير و تكميل مساجد، خريد كتب مذهبى و اهدا به كتابخانه ها از اماكن مذكور بگيرد؟

جواب:  چنانچه براى مصارف خاصى اهدا نشده و خود امامزاده يا بقعه نياز نداشته باشد، صرف در موارد مذكوره با رعايت مقررات اسلامى مانعى ندارد.

 

سؤال 1337 :در بعضى از شهرها امامزاده هايى مى باشد كه زائران نذورى را در ضريح آنها واريز مى كنند، كه مقدارى از آن صرف مخارج خود امامزاده مى شود، آيا مصرف مازاد در امور زير جايز است: 1 ـ احداث مسجد 2 ـ تعميرات مسجد 3 ـ تكميل مساجد نيمه كاره 4 ـ تزيين مساجد 5 ـ فرش مساجد 6 ـ درب مساجد 7 ـ كولر مساجد 8 ـ فرش و تعميرات حسينيه ها

جواب:  پس از استثناى مصارف خود بقعه و مخارج مربوط به آن، صرف در امور مذكوره مانعى ندارد.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -