انهار
انهار
مطالب خواندنی

تغيير مصرف در نذر

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 912 - مبلغى پول نذر امام زاده‌اى شده ولى هر چه گرفته شود براى آن امام زاده فائده ندارد چون درب آن هميشه بسته است آيا اجازه مىفرمائيد اين پول را چيزى براى هيئت بخريم يا نه.

جواب: با فرض اين كه بنحو صحيح نذر كرده براى امام زاده، بايد به مصرف آن برسانند و از جمله مصارف اجرت خادم است كه در را باز كند و امام زاده را معمور نگاه دارد.

سؤال 913 - كسى كه چندين سال است نذرى نموده آيا حق دارد آن نذر را تغيير دهد يا نه مثلا در رفسنجان رسم است هر سال يك مقدار گندم با يك گوسفند بعضى افراد نذر مىنمايند كه گندم و گوسفند راحليم كنند و به مردم بدهند و مى گويند حليم را نذر حضرت ابى الفضل العباس عليه السلام نموده ايم آيا حق دارند با پول اين گندم و گوسفند هر ساله مجلس روضه خوانى به پا نمايند يا نه.

جواب: در صورتى كه صيغه نذر بنحو شرعى خوانده باشد تغيير جايز نيست و لكن غالب مردم صيغه شرعى نمىخوانند و لذا نذر منعقد نمىشود بنابر اين مختار است در تغيير يا ترك عمل به آن.

سؤال 914 - شخصى فرش يا چيز ديگرى را براى مسجد نذر مىكند سپس آن چيز را به مسجد مىبرد و مورد استفاده قرار مىگيرد و كسى را هم متولى قرار ندادهآيا اين عمل وقف است يا نه و آيا شخص ناذر حق تصرف و تغيير در آن چيز را دارد يا نه.

جواب: شيئ مذكور ملك مسجد مىشود و وقف نيست و شخص ناذر پس از وفاء به نذر حقى به آن ندارد و نمىتواند تغييرى در آن بدهد و چون در نذر معين نكرده كه امر آن با شخص معين باشد حاكم شرع از باب حسبه ولايت بر آن دارد.

سؤال 915 - افرادى در دهه محرم اشيائى را نذر حضرت ابا عبد الله الحسين عليه السلام نموده از قبيل قند وشكر و چاى و آرد براى دور ديك و غيره و منذورا تو را تحويل امين مسجد و يا حسينيه داده‌اند در صورتى كه از مصارف روضه خوانى در مورد خودش زياد بيايد و اگر بخواهند خود عين را براى عاشورا نگهدارند فاسد مىشود و يا از بين مىرود آيا مىتوانند آن اشياء را به مستحق شرعى بدهند و يا فروخته وجه آن را صرف ما يحتاج حسينيه نمايند و يا اعيان را در غير اوقات معلومه در ساير روضه خوانىها صرف نمايند و يا وجه آن را نگهداشته باز در سال آينده مثل همان اشياء را جهت مصرف خريدارى نمايند نظر مبارك را مرقوم فرمائيد.

جواب: اگر اشياء مذكوره را براى آن مىدهند كه در دهه محرم صرف شود و از قرائن معلوم باشد كه مقيد به صرف آن در خصوص محرم سال جارى نيست عين مازاد را اگر ممكن است نگاهدارند و الا بفروشند و قيمت آن را سال ديگر در دهه محرم به مصرف برسانند و اگر نظر مخصوص به دهه محرم سال جارى داشته‌اند بايد از دهندگان آن براى صرف در محل ديگر اذن بگيريد.

سؤال 916 - شخصى نذر شرعى نموده كه نصف منافع يك رأس گاو معين مال خود را همه ساله در ماه صفر در خانه خود يا در تكيه تعزيه صرف عزادارى حضرت عباس عليه السلام نمايد و بعد از او اولاد ذكورش بنحو مذكور صرف نمايند آيا مىتوانند منافع آن را در غير ماه صفر به مبلغين كه ترويج دين مىنمايند و يا در عزا خانه و تكيه‌اى كه در نذر خود معين نموده صرف نمايد و ديگر آن كه ظروف و اشيائى كه براى عزادارى حضرت عباس عليه السلام از اين منافع خريده آيا مىتواند در مجالس عروسى و امثال آن مورد استفاده قرار بدهد يا نه.

جواب: با فرض آن كه نذر شرعى نموده در غير مورد و در غير زمانى كه نذر كرده نمىتواند مصرف كند و اشيائى كه از منافع منذور براى عزادارى خريده شده جايز نيست در غير عزادارى از آنها استفاده شود.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -