انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

احكام كفارات حج و مصرف آنها

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال  694- اگر كسي كفاره‌اي در ايام حج بر ذمّه‌اش وارد شده باشد و عمداً يا سهواً او را تأخير بياندازد تا به وطن خود برگردد آيا مي‌تواند اين كار را بكند و آيا واجب است شرايط ذبح در مني را رعايت كند يا خير؟ (يعني گوسفند بدون عيب باشد).

جواب:  در كفاره غير صيد مختار است آن را هر جا بخواهد ذبح كند ولي در كفاره صيد لازم است در مكه يا مني انجام نمايد، و در گوسفندِ كفاره صدق گوسفند بر آن كافي است (در حصول وظيفه) آن را ذبح كند. واللََّه العالم.

سؤال  695- آيا چند تظليل يك كفاره دارد يا متكرر مي‌شود؟

جواب:  اگر همه وقوع آن در يك احرام بود مثلاً فقط در احرام عمره بود يا همه فقط در احرام حج واقع گرديده باشد يك كفاره كافي است. واللََّه العالم.

سؤال  696- اگر جاهل به مسئله اينكه كفارهء احرامِ عمره، بايد در مكه ذبح شود و آمد به بلد آيا مي‌شود در بلد خود انجام دهد؟

جواب:  كفاره غير صيد را در هر مكاني كه بخواهد ذبح كند مجزي است ولي براي مرتكب صيد اگر در احرام عمره بود، محلش مكه و اگر در احرام حج بود محل آن مني است لا غيرهما. واللََّه العالم.

سؤال  697- زيدي در حال احرام عملي انجام داده كه وظيفه‌اش ذبح گوسفند و تقسيم بين فقرا بوده گوسفندي هم ذبح نموده و به فقرا داده لكن مقداري از گوشت يا كله يا جگر اين گوسفند را عمداً يا سهواً يا جهلاً خودش و يا زن و فرزندش خورده‌اند، آيا وظيفه زيد چيست؟

جواب:  مقدار ارزش آنچه كه خورده است به فقير بدهد. واللََّه العالم.

سؤال  698- اگر مرتكب شود محرم به يكي از محرمات احرام مثل تظليل نمودن و اراده نمايد كه گوسفندي كفاره بدهد به چه مصرف برساند اين گوسفند را؟

جواب:  صرف نمايد در فقرا.

سؤال  699- آيا جايز است در اين صورت براي او خوردن از آن؟

جواب:  بله يك مقدار كمي جايز است با ضمانت نمودن قيمت آن براي فقير.

سؤال  700- هنگامي كه محرم ملزم به ذبح كفاره خود مي‌شود براي خاطر انجام بعض محذورات احرام، آيا جايز است براي او خوردن از آن، يا واجب است دفع نمودن تمام آن به فقير، و آيا شرط است فقير مؤمن باشد يا جايز است دادن آن به مطلق فقير؟ و آيا جايز است براي او تأخير بياندازد ذبح كفاره را تا يك سال يا بيشتر.

جواب:  جايز نيست خوردن از آن براي او، و واجب است دفع نمودن آن به فقير مؤمن و اشكال ندارد تأخير در ذبح اگر منجر به اهمال نگردد؟

سؤال  701- كفارات حج و عمره كه حاجي در بلد خود قرباني مي‌كند به چه مصرفي بايد صرف شود، آيا خود حاجي مي‌تواند از آن بخورد يا خير؟

جواب:  بايستي تمام را در فقرا صرف نمايد، و خود نبايد بخورد
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -