انهار
انهار
مطالب خواندنی

اموال دولتي

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال1253- نظر مبارك را راجع به مالكيت و عدم مالكيت دولت مرقوم فرمائيد؟

جواب: معامله مجهول المالك مي‌شود مگر چيزي كه مالك آن معلوم باشد.

سؤال1254- حقوق كارمندهاي دولت را با فرض مجهول المالك بودن به چه نحوه اجازه تصرف مي‌دهيد، بخصوص با توجه به اين كه پولهاي كارمندها گاهي از راه‌هاي غير مشروع است؟

جواب: در مفروض سؤال مذكور باعث تفاوت حكم نيست و لذا مجاز هستند در تصرف به شرط آنكه در نامشروع صرف نكنند و زيادي آن را آخر سال تخميس نمايند.

سؤال1255- دولت را مالك مي‌دانيد و يا اين كه در تمام امور مربوط به دولت حتي شغل‌هاي مباح منوط به اجازه حاكم است.

جواب: هر گاه شغل مباح باشد مجاز است از طرف ما حقوق خودش را بگيرد و صرف محاويج مشروعه خود نمايد و زيادي آن را آخر سال خمس بدهد.

سؤال1256- دخول در مناصب و مشاغل دولتي چه صورت دارد و مزدي را كه اين اشخاص مي‌گيرند چگونه است؟

جواب: حكم دخول در آن تابع حرمت و حليت شغل است، و در صورت جواز مجاز است از طرف ما مزدش را بگيرد و صرف كند به شرطي كه صرف نامشروع نشود و زيادي را آخر سال تخميس كند.

سؤال1257- مراجعه به دواير دولتي در صورتي كه احقاق حق منوط به آن باشد جايز يا نه، و نيز گرفتن حقوق دولت با اين كه گيرنده حقوق نمي‌داند از چه بودجه مي‌دهند جايز است يا نه؟

جواب: مراجعه به دواير دولتي در صورت مفروضه مانعي ندارد و اما حقوق دولتي مجهول المالك است در صورتي كه گيرنده آن را صرف در حرام ننمايد و مازاد از مؤونه را مخمس نمايد اخذ آن نيابتاً از اين جانب مانعي ندارد.

سؤال1258- شرايطي كه براي حليت حقوق مستخدمين ادارات دولتي قرار داده‌ايد، از مصرف كردن در نفقات حلال، دادن خمس زايد بر مؤونه سال، و در فرض عدم استحقاق مستخدم حقوق را به اجازه شما بگيرد و مقداري از آن را به مستحق بدهد، اگر از هزار تومان پنج تومان به مستحق بدهند كافي است يا نه؟ اگر اين مستخدم مثل مأمور وصول ماليات باشد در صورت احتياج معاشش به اين حقوق، آيا براي گرفتن حقوقش اجازه مي‌فرمائيد؟ و الّا در صورت اضطرار تكليفش چيست؟ و همچنين مستخدميني كه مأمور وصول ماليات نيستند اما در همان اداره مثلاً در امورات دفتري يا غير ذلك كار مي‌كنند؟

جواب: از هزار تومان پنج تومان به فقير دادن كافي است و اجازه اين جانب مختص به اشخاصي است كه شغل آنها حرام نباشد. واللََّه العالم.

سؤال1259- چه مي‌فرمائيد در باب حقوق كارمندان دولت، آنهايي كه شغل‌هاي حرام دارند كه معلوم است، امّا آنهايي كه شغل‌هاي مباح يا مشكوك به حرام دارند چگونه است؟

جواب: مراد از مشكوك به حرام معلوم نشد، اگر شبهه موضوعيه است جايز است و اگر شبهه حكميه است جايز نيست.

سؤال1260- ناني كه نانواهاي فعلي مي‌فروشند نوعاً از گندم تثبيت دولتي است اجراي حكم مجهول المالك براي هر فردي در هر روز مشكل است متمني است تكليف آن را معلوم بفرمائيد، و اگر اجازه عمومي در آن و امثال آن يا محول به اجازه مجاز در امور حسبيه فرموده‌ايد متمني است موارد مبتلا به اگر ممكن است تذكر داده شود كه باز در مورد ديگر احتياج به استفتاء ديگري نباشيم.

جواب: عموم مؤمنين مجازند از قبل ما از آن مصرف نمايند و حاجتي به اجراي حكم مجهول المالك نيست.

سؤال1261- اگر صاحب كنتور به وسيله شلنگ، آب به همسايه بدهد، يا برق به همسايه بدهد چگونه است.

جواب: در صورتي كه خلاف مقررات نباشد مانعي ندارد.

سؤال1262- موقعي كه وارد اتوبوس شهري مي‌شويم بايد بليط بدهيم اگر ندهيم مديون هستيم؟

جواب: عمل مزبور صحيح نيست.

سؤال1263- شخصي كه از كارمندان دولت وقت، بيمهء طبيب و دارو مي‌باشد زني از فاميل خود را به عوض زن خود به طبيب مي‌برد، و از دارو استفاده مي‌كند، آيا اين عمل اشكالي براي طرفين دارد يا نه؟ اگر دارد راه اصلاح او كه قبلاً رفته چيست؟

جواب: اگر ممكن است مقدار پول دارو را به عنوان صدقه به فقير بدهد و ديگر چنين عملي انجام ندهد. واللََّه العالم.

سؤال1264- فروشگاه لشكر به افرادي كه كارمند دولت هستند دفترچه مي‌دهد كه جنس را از اين فروشگاه ارزان‌تر مي‌خرند و ديگران كه كارمند دولت نيستند اگر اين دفترچه را بگيرند و به نام آن كارمند، از فروشگاه جنس بخرند چگونه است؟

جواب: مانعي ندارد اگر براي اخلال به نظام يا ضرر يا مفسده نباشد. واللََّه العالم.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -