انهار
انهار
مطالب خواندنی

اگر چيزى با ولوغ يا آب دهان سگ نجس شود

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 24 - در روستاها و دهات، ظرفهائى از پوست گوسفند مىسازند و با آن به صحرا و بيابان آب مىبرند حال اگر سگ از دهانه آن ظرف آب خورد يا از آب دهن سگ در آن ريخته شود چگونه بايد تطهير كرد؟.

جواب:  در فرض سؤال اگر ممكن است با دست يا چيز ديگر به داخل آن خاك بمالند و اگر ممكن نيست خاك را در آن ريخته و حركت دهند تا خاك به همه جايش برسد و بعد با آب قليل سه مرتبه بشويند و اگر آب كر يا جارى است يك مرتبه كافى است و چنانچه آب نجس به باطن آن نفوذ كرده آن را بخشكانند و آنگاه خاك مالى كرده و بعد در آب كر يا جارى بگذارند بقدرى كه آب به باطن آن نفوذ كند.

سؤال25 - هر گاه تخته مس را سگ ولوغ نموده بعد آن را مسگر ظرف ساخته، تعفير (خاك مال كردن) آن لازم است يا نه و عكس آن چه صورت دارد؟.

جواب:  در هر دو صورت احوط، تعفير است.

سؤال26 - اگر آب دهان سگ روى غير ظرف مانند چوب و گوشت و ميوه و سفره پلاستيك و كفش و پارچه و مانند اينها ريخته شد آيا با آب، تطهير مىشود يا محتاج به خاك مالى است؟.

جواب:  در غير ظروف خاك ماليدن، لازم نيست بلى اگر مثلا وسط سنگ يا چوب، گود باشد و آب يا مايع ديگر در آن باشد و سگ از آن، آب بخورد بنابر احتياط واجب، در تطهير آن بايد مثل تطهير ظروف عمل شود.

سؤال27 - در كتب فقهيه بيان شده كه اگر سگ در ظرفى ولوغ نمايد بايد تعفير شود. مراد از ظرف، چگونه ظرفى است و اصولا ضابطه ظروفى كه احتياج به تعفير دارند چيست آيا منقول و غير منقول هر دو است، يا عنوان ديگرى؟

جواب:  آنچه فقهاء رضوان الله عليهم اجمعين مورد حكم خاص، قرار داده‌اند لفظ آنيه است از قبيل كاسه و كوزه و بشقاب و سينى و ديگ و سماور و امثال اينها از چيزهائى كه در اكل و شرب استعمال مىنمايند حتى مثل چلوكش و كفگير، و فرقى در آنيه، بين منقول و غير منقول نيست. البته بعض مصاديق نيز هست كه مشكوك است كه آنيه هست يا نه و در موارد مشكوك، بايد احتياط نمود و تفصيل بيشتر را به وسيلة النجاة و يا عروة الوثقى مراجعه نمائيد

سؤال28 - مدتى است بين طبقات جوان امروزى سگهاى تربيت شده و كاملا با اصول بهداشت واكسينه شده رواج يافته و از لحاظ نجاست آن مىگويند اگر در زمان جاهليت، آن را نجس مىدانستند، بواسطه ولگردى و كثيف بودن آن و ميكربهاى مسريه داشتنش بوده ولى جنسا پاك است چون خداوند در سوره مائده مىفرمايد (اگر شكارى را سگ بياورد مىشود خورد). نظر مبارك را در اين موضوع، مرقوم فرمائيد.

جواب:  مطابق آنچه از ادله احكام استفاده مىشود سگ نجس است و در اين حكم فرقى نيست كه واكسينه شده باشد يا نه و ما دليلى بر اثبات اين كه منشأ نجاست سگ، ولگردى و كثيف بودن آن است نداريم و آنچه در سوره مذكوره آمده دليل بر طهارت سگ نمىباشد چون آيه در مقام بيان طهارت يا نجاست سگ نيست بلكه در مقام بيان حكم ديگرى است و آن اين كه شكار صيد شده بوسيله سگ با شرائطش، ذاتا حلال است و منافات ندارد با اين كه از جهت ملاقاة شكار با دهان سگ ظاهر موضع ملاقات، نجس باشد كه با تطهير پاك مىشود.

سؤال29 - حوض سيمانى يا موزائيكى كه آب آن كمتر از كر باشد و سگ از آن آب بخورد حكم ظرف را دارد يا نه؟.

جواب:  حكم ظرف را ندارد.

سؤال30 - قالب يخ را سگ ليسيده تكليف چيست؟.

جواب:  آب بكشيد پاك مىشود.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -