انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

آلات لهو

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 840- خريد و فروش و تعمير كردن تلويزيون و نصب آنتن چگونه است آيا راه صحت دارد يا نه؟

جواب:  در صورتى كه آنتن تلويزيون يا راديو باشد اگر عرفاً تلويزيون و راديو از آلات مشتركه باشد خريد و فروش و نصب آنتن آنها مانعى ندارد، و چنانچه از آلات لهو باشد خريد و فروش و نصب آنتن آنها جايز نيست. واللََّه العالم.

سؤال 841- خريد و فروش راديو در صورتى كه منفعت محلله و محرمه دارد جايز است يا خير؟ و در صورت جواز، خمس آن واجب است يا خير؟

جواب:  خريد و فروش آن جايز است و اگر داشتن آن از مؤونه حساب شود دادن خمس پول خريد آن اگر در سنه ربح باشد واجب نيست

سؤال 842- شخصى تلويزيون مى‏ خرد و كاملاً مراقبت مى‏كند كه در دست ديگران نيفتد و خودش از آنچه حلال است استفاده مى‏كند خريدن آن چگونه است؟

جواب:  در صورتى كه از آلات مشتركه باشد مانعى ندارد. واللََّه العالم.

سؤال 843- خريدن راديو در صورتى كه خريدار يقين بداند ولو يك لحظه استفاده حرام از او مى‏شود ولو به وسيله ديگران جايز است يا نه؟

جواب:  تسبيب براى حرام جايز نيست.

سؤال 844- آيا استعمال تلويزيون كه از آلات لهو شمرده شده در برنامه ‏هاى حلال جايز است يا آنكه مشاهده آن فقط جايز است بدون استعمال براى تلويزيون؟

جواب:  اگر عُرفاً از آلات لهو شمرده شود جايز نيست استعمال آن مطلقاً و اگر عرفاً از آلات لهو شمرده نشود به اينكه بوده باشد از آلات مشتركه جايز است استعمال آن در برنامه‏ هاى حلال.

سؤال 845- آيا جايز است استعمال نمودن دستگاه تلويزيون با ويدئو براى ديدن درسهاى دينى و مجالس امام حسين عليه السلام و فيلم‏هاى حلال در فرض اينكه استعمال تلويزيون فقط از آلات لهو شمرده نشده؟

جواب:  اشكال ندارد در فرض مذكور، و اگر فرض شود از آلات لهو است جايز نيست روشن نمودن آن، براى مباح هم همچنين.

سؤال 846- ديدن صحنه ‏هاى جنگ يا دريايى حيوانات يا عمل جراحى از تلويزيون بدون ناطق و موسيقى چگونه است؟

جواب:  در مفروض سؤال مانعى ندارد. واللََّه العالم
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -