انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

نوشیدنی طبیعی برای دفع سموم بدن

بزرگ نمایی کوچک نمایی
اضافه کردن آب لیموترش به آب آشامیدنی، این نوشیدنی سالم و مفید را لذت بخش‌تر می‌کند و همزمان فوائد لیموترش را نیز به بدن می‌رساند. از فوائد ترکیب لیموترش و آب بر سلامت بدن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. مراقبت از پوست: بسیاری از محصولات آرایشی با هدف شفاف‌سازی و حفاظت از پوست تولید می‌شوند اما اغلب بهای آن‌ها بالاست و در مواردی نیز با پوست سازگار نبوده و نتیجه عکس دارند. مصرف این نوشیدنی طبیعی علاوه بر تاثیرگذاری بر روی پوست از میزان جوش‌های سرسیاه و چین و چروک پوست می‌کاهد.
2. سلامت سیستم گوارشی: مشکلات گوارشی جزو بیماری‌های شایع است اما ترکیب آب گرم و لیموترش راه‌حلی موثر برای بهبود ناراحتی‌های گوارشی است.
3. تصفیه خون: افراد در طول روز مواد خوراکی متفاوتی مصرف می‌کنند که حاوی طعم‌دهنده‌های مصنوعی هستند و به ایجاد سموم در خون منجر می‌شود. ترکیب آب و لیموترش از خاصیت پاک‌کنندگی خون برخوردار است و سموم خون را دفع می‌کند.
4. سلامت دهان: ترکیب آب و لیموترش با کاهش تنفس نامطبوع، جلوگیری از خونریزی لثه و کاهش درد دندان به سلامت دهان کمک می‌کند.
5. کنترل فشارخون بالا: لیموترش به دلیل حاوی بودن پتاسیم می‌تواند فشارخون بالا را کنترل کند و از حالت تهوع می‌کاهد.
6. سلامت روان: آب لیموترش از خاصیت آرام‌سازی و کاهش استرس و افسردگی نیز برخوردار است.
7. سلامت دستگاه تنفسی: آب لیموترش از میزان خلط سینه می‌کاهد و به افراد مبتلا به بیماری آسم کمک می‌کند تا راحت‌تر نفس بکشند.
8. خاصیت ضد پیری: آب لیموترش با کاهش تولید رادیکال‌های آزاد از پیری زودرس پوست و آسیب دیدن آن می‌کاهد.
علاوه بر موارد فوق این نوشیدنی سالم خاصیت ضدباکتریایی نیز دارد. آب لیموترش به دلیل دارا بودن این خاصیت با عفونت‌های گلو مقابله می‌کند. اگر استفاده از آب نمک برای تسکین گلودرد موثر نبود می‌توانید از ترکیب آب و لیموترش استفاده کنید.
منبع: هفته نامه پرتو سخن، به نقل از جهان و ایسنا.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -