انهار
انهار
مطالب خواندنی

احكام جنب در ماه رمضان

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 26 - هر گاه در شب ماه رمضان مرد با عيال خود در حال خواب جماع كند و زن بيدار نبوده و مرد به او اطلاع نداده تكليف نماز و روزه آن زن چيست و آيا مرد، معصيت كرده كه به زن اطلاع نداده يا نه؟.

جواب:  در صورتى كه زن، قبل از طلوع فجر صادق، بيدار نشود و يا اگر بيدار شود نفهمد كه مرد با او جماع كرده روزه او صحيح است و بر مرد واجب نيست قبل از طلوع، اطلاع دهد بلى براى نماز به او اطلاع دهد كه نمازش بدون غسل، باطل است هر چند نداند جنب است.

سؤال 27 - اگر شخصى در ماه مبارك رمضان با آب نجس، غسل كند پس از يك هفته متذكر شود كه آب، نجس بوده نمازهاى اين مدت و روزه‌اش چه صورت دارد؟.

جواب:  بايد نمازهايش را قضاء كند و روزه‌اش صحيح است.

سؤال 28 - كسى كه فاقد آب است يا اعذار ديگرى غير از تنگى وقت، كه حكم آن، معلوم است دارد كه نمىتواند غسل كند آيا جايز است كه در شب ماه مبارك رمضان، خود را جنب كند يا نه؟.

جواب:  گرچه محتمل است كه جنب شدن براى ذوى الاعذار با تمكن از تيمم، جايز باشد چنان كه ارتكاز متشرعه بر اين است و دعواى اجماع نيز بر آن شده و از اطلاق روايات تجويز جنب شدن در سفر، براى فاقد الماء نيز ممكن است استفاده شود، ليكن چون محتمل است كه تشريع تيمم، در صورت عدم قدرت بر تحصيل طهارت مائيه باشد چنان كه ظاهر آيه شريفه (ان لم تجدوا ماءا فتيمموا) اين است و حفظ قدرت هم در تكاليف، لازم است لذا احوط آنست كه در ساير اعذار نيز اگر به طهارت مائيه طاهر از حدث اكبر است آن را نقض نكند و ليكن اگر نقض كرد تيمم و روزه او صحيح است.

سؤال 29 - شخصى در ماه مبارك رمضان بواسطه نگاه كردن به منظره تهييج كننده‌اى جنب شد آيا روزه او باطل مىشود يا نه؟.

جواب:  اگر مطمئن بوده كه با نظر مذكور، مبتلا به جنابت نمىشود يا غفلت داشته و اتفاقا جنب شده فقط غسل بر او واجب است و قضا و كفاره ندارد و اما اگر با چنين نظرى در معرض جنب شدن بوده و مع ذلك نظر كرده و جنب شده قضا و كفاره هر دو واجب است.

سؤال 30 - كسى در حال روزه بى اختيار، در خواب و بيدارى منى از او خارج مىشود تكليفش براى نماز و روزه چيست؟.

جواب:  خروج منى، بدون اختيار، موجب بطلان روزه نيست و قبل از صبح، اگر وقت غسل دارد غسل كند كه عمدا با جنابت، صبح نكند و اگر وقت براى غسل نباشد تيمم كند و روزه او صحيح است ولى نماز به خروج منى، باطل مىشود بايد غسل كند و نماز را دوباره بخواند و اگر غسل، ممكن نيست تيمم كند.

سؤال 31 - شخصى علم دارد كه در اثر ملاعبه، منى از جاى خود حركت مىكند اما قصد دارد از بيرون آمدن آن جلوگيرى كند، آيا جايز است كه ملاعبه كند يا نه و بر فرض جواز، اگر منى، قهرا خارج شد حكم روزه او چيست و بر فرض عدم جواز، اگر مرتكب شد و همان طورى كه قصد كرده جلوى خروج منى را بگيرد، گرفت و خارج نشد روزه‌اش چگونه است و اگر نتوانست جلوگيرى كند و خارج شد حكمش چيست؟.

جواب:  اگر يقين دارد كه تا موقع افطار، منى خارج نمىشود، روزه‌اش صحيح است هر چند بدون اختيار، خارج شود.

سؤال 32 - اگر كسى در ماه مبارك رمضان سه غسل جنابت كرده مثلا بيستم ماه و بيست و پنجم و بيست و هفتم بعد يقين پيدا كرد كه يكى از سه غسل را باطل انجام داده و نمىداند كداميك از سه غسل است، وظيفه او نسبت به روزه و نماز چيست؟.

جواب:  در فرض مرقوم چون تعمد بر بقا نداشته روزه‌هاى او، صحيح است و نسبت به نماز، آنچه را يقين تفصيلى دارد كه بدون طهارت بجا آورده قضا كند


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -