انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

صید ماهی

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال  ١٧۶١ : براى صيد ماهى، بوسيلۀ برق صيد كنند، چه صورت دارد؟

جواب: باسمه تعالى؛ اگر در اثر برق گرفتگى در آب بميرد، حرام است، و الله العالم.

سؤال  ١٧۶۶ : اربيان يا ميگو كه صيد مى‌شوند، آيا حلال است؟

جواب: باسمه تعالى؛ هرچه كه عرفاً اربيان و ميگو گفته شود حلال است، و الله العالم.

جلد 2:

سؤال  ١۶١۴  -حكم صيد ماهى از طريق انفجار و اتصال برق و يا ريختن زهر چيست؟

جواب: بسمه تعالى -بايد زنده از آب گرفته شده و در خارج آب بميرد، و اللّه العالم.

سؤال  ١۶١۵  -خوردن ماهيهاى غضروفى و خاويارى و ميگو و كوسه‌ماهى و خرچنگ و گوشت صدف و قورباغه و مارماهى و خاويار چگونه است؟

جواب: بسمه تعالى -ميزان در حليّت ماهى داشتن فلس است و ميگو حلال است و غير اين دو حلال نيست، و اللّه العالم.

سؤال  ١۶١۶  -چگونگى تشخيص ماهى حلال از حرام را شرح دهيد.

جواب: بسمه تعالى -ماهى فلس‌دار حلال است و بدون فلس حرام است، و اللّه العالم.

سؤال  ١۶١٧  -منظور از فلس و پولك چيست و مقدار و اندازۀ آن جهت حليّت ماهى چقدر است؟ آيا فلس‌هاى ذره‌بينى و مانند آن كه عرفا به آن فلس نمى‌گويند، فلس محسوب مى‌شود يا خير؟

جواب: بسمه تعالى -بايد با چشم و بدون وسايل ذره‌بينى ديده شود و در نظر عرف فلس (پولك)گفته شود، و اللّه العالم.

سؤال  ١۶١٨  -خوردن ماهى كه در دام يا تور، درون آب بميرد چگونه است؟

جواب: بسمه تعالى -اگر در تور بميرد و لو آنكه در آب باشد حلال است، و اگر با دام ( مثل قلاب) گرفته شود و در آب بميرد حلال نيست، و اللّه العالم.

سؤال  ١۶١٩  -صياد چه شرايطى دارد؟ آيا مسلمان بودن صياد و بردن نام خدا هنگام صيد لازم است؟

جواب: بسمه تعالى -در صيد ماهى مسلمان بودن صياد شرط نيست و بردن نام خدا لازم نيست ولى  مسلمان بايد اطمينان يا يقين كند كه آن را زنده از آب گرفته است، و اللّه العالم.

سؤال  ١۶٢٠  -اگر در شكم ماهى كه صيد شده ماهى ديگرى پيدا شود حلال است يا حرام؟

جواب: بسمه تعالى -حلال است، و اللّه العالم.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -