مواردی که لازم نیست بدن و لباس نمازگزار پاک باشد-لباس نمازگزار

(مسأله 848) در سه صورت1 كه تفصيل آنها بعداً گفته مي شود، اگر بدن يا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است:

اوّل: آن كه بواسطه زخم يا جراحت يا دملي كه در بدن او است لباس يا بدنش به خون آلوده شده باشد.

دوم: آن كه بدن يا لباس او به مقدار كمتر از درهم كه تقريباً به اندازه يك اشرفي مي شود2 به خون آلوده باشد3.

سوم: آن كه ناچار باشد با بدن يا لباس نجس نماز بخواند4 (ودر دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است5): اوّل: 6 آن كه لباسهاي كوچك او مانند جوراب و عرقچين 7 نجس باشد 8. دوم: آن كه لباس زني كه پرستار بچه است9 نجس شده باشد و احكام اين پنج صورت مفصلاً در مسائل بعد گفته مي شود.

این مسأله در رساله آیت الله مظاهری نیست.

1- بهجت: در چهار صورت...

سبحانی: در شش صورت...

2- خوئي، تبريزي، بهجت: به اندازه بند سر انگشت سبّابه –شهادت- مي شود...

فاضل: به اندازه سطح يك دو ريالي مي شود...

سبحانی: تقریبا به اندازه گودی کف دست می شود...

3- فاضل: بجز خونهايي كه در مسأله [849] می آید...

سيستاني: دوّم: آن كه بدن يا لباس او به مقدار كمتر از درهم به خون آلوده باشد و بنابراحتياط واجب درهم بايد به اندازه بند سرانگشت ابهام حساب شود...

وحید: دوم:آنکه بدن یا لباس او به مقدار کمتر از درهم به خون آلوده باشد و اندازه درهم –از جهت عفو خون کمتر از آن در نماز- تقریبا به اندازه بند سر انگشت سبابه (شهادت) می باشد...

زنجاني: دوّم: آن كه بدن يا لباس او به مقدار كمتر از درهم به خون آلوده باشد (چون قطر درهم متعارف در زمانهاي سابق حداقل 23 ميليمتر بوده، لازم است از اين مقدار كمتر باشد)...

4- خوئي، سيستاني، تبريزي، وحید: و نيز در يك صورت اگر لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است وآن صورت آن است كه (وحید: متنجس از) لباسهاي كوچك او مانند جوراب وعرقچين نجس باشد و احكام اين چهار صورت (تبريزي: سه صورت) مفصلاً در مسائل بعد گفته مي شود.[پايان مسأله]

سبحانی: چهارم: لباس های کوچک مانند جوراب و عرقچین او نجس باشد. پنجم: محمول متنجس. ششم: لباس زنی که پرستار بچه است نجس شده باشد و احکام این شش صورت مفصلا در مسائل بعد گفته می شود.

5- [قسمت داخل پرانتز در رساله آيت الله بهجت نيست]

6- بهجت: چهارم:...

7- فاضل: جوراب و دستكش...

8- بهجت: [و] احكام اين چهارصورت بطور تفصيل در مسائل بعد گفته مي شود.[پايان مسأله]

9- زنجاني: لباس زني كه پرستار بچه يا دختر بچه است...

*****

مكارم: مسأله- در شش صورت اگر بدن يا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است:

1- در جايي كه بواسطه زخم و دمل لباس يا بدن به خون آلوده شده باشد.

2- در جايي كه خون موجود در لباس يا بدن كمتر از درهم باشد(درهم تقريباً به اندازه يك بند انگشت اشاره است).

3- هرگاه لباسهاي كوچك مانند جوراب و عرقچين او نجس باشد.

4- محمول متنجّس.

5- لباس زني كه پرستار بچّه است.

6- در جايي كه ناچار است با بدن يا لباس نجس نماز بخواند. مثلاً در جايي گرفتار شده كه لباس او نجس است و قابل تبديل نيست يا وقت براي تطهير آن تنگ است در اينجا از باب ضرورت نماز در لباس نجس صحيح است.(شرح این ها در مسائل آینده خواهد آمد.)

(مسأله 849)اگر در بدن يا لباس نمازگزار، خون زخم يا جراحت يا دمل باشد (چنانچه طوري است كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس براي بيشتر مردم يا براي خصوص او سخت است1)، تا وقتي كه زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده است، مي تواند با آن خون نماز بخواند2 و همچنين است چركي كه با خون بيرون امده يا دوايي كه روي زخم گذاشته اند و نجس شده، در بدن يا لباس او باشد3.

1- اراكي، گلپايگاني، خوئي، بهجت، تبريزي، صافي: براي بيشتر مردم سخت است...

وحید: برای نوع مردم مشقت داشته باشد...

سبحانی: برای او سخت است...

مكارم:اوّل از مورد عفو، جايي است كه در بدن يا لباس نمازگزار خون زخم يا جراحت يا دمل باشد به گونه اي كه آب كشيدن بدن يا لباس كار مشكلي است...

[قسمت داخل پرانتز در رساله آيات عظام: سيستاني و زنجاني نيست]

2- بهجت: و اگر طوري است كه براي مردم آب كشيدن ان سخت نيست ولي براي شخص او سخت و مشكل است، صحّت نماز با اين لباس يا بدن، خالي از وجه نيست...

3- سبحانی: ولی زخمی که به زودی خوب می شود و شستن آن آسان است در بدن یا لباس نمازگزار باشد باید آنرا آب بکشد.

(مسأله 850)اگر خون بريدگي و زخم كه به زودي خوب مي شود و شستن آن آسان است1، در بدن يا لباس نمازگزار باشد2، نماز او باطل است.

این مسأله در رساله آیات عظام: زنجاني و مظاهری نیست.

1- گلپايگاني، صافي: و از درهم زيادتر است...

فاضل: و به اندازه درهم يا بيشتر باشد...

وحید: برای نوع مردم آسان است...

2- مكارم: بايد آن را آب بكشد.

تبريزي، سيستاني: و به اندازه درهم يا بيشتر باشد نماز او باطل است.

وحید: و کمتر از درهم نباشد و با آن نماز بخواند...

سبحانی: رجوع کنید به ذیل مسأله 849.

(مسأله 851)اگر جايي از بدن يا لباس كه با زخم فاصله دارد1 به رطوبت زخم2 نجس شود، جايز نيست با آن نماز بخواند3. ولي اگر مقداري از بدن يا لباس كه معمولاً به رطوبت زخم آلوده مي شود4 به رطوبت آن نجس شود5 نماز خواندن با آن مانعي ندارد.

1- مكارم: اگر با آن نجس شود بايد آن را آب بكشد مگر جاهايي كه معمولاً خون از زخم به انجا سرايت مي كند.

2- مظاهری: به واسطه زخم...

3- بهجت: ولي مقداري از بدن يا لباس كه معمولا به رطوبت زخم آلوده مي شود، نماز خواندن با آن مانعي ندارد.

4- سيستاني: كه اطراف زخم است...

5- مظاهری: به آن زخم نجس شود...

*****

زنجانی: مسأله- اگر جایی از بدن یا لباس که با زخم فاصله دارد به مقدار درهم یا بیشتر از آن به سبب آن زخم نجس شود نمی تواند با آن نماز بخواند؛ ولی اگر مقداری از بدن یا لباس که معمولا به سبب آن زخم آلوده می شود به سبب آن نجس شود نماز خواندن با آن مانعی ندارد.

مسأله اختصاصي

مكارم: مسأله777- هرگاه به آساني مي تواند زخم را پانسمان كند و از سرايت خون به ساير بدن يا لباس جلوگيري كند بايد اين كار را انجام دهد.

(مسأْله 852)اگر زخمي كه توي دهان و بيني و مانند اينهاست خوني به بدن يا لباس برسد1، احتياط واجب آن است كه با آن نماز نخواند2، ولي با خون بواسير مي شود نماز خواند اگر چه دانه هايش در داخل باشد.

1- گلپايگاني، صافي: در صورتي كه زيادتر از متعارف تجاوز به اطراف نكرده باشد نماز با آ ن صحيح است، اگر چه احتياط آن است كه با آن نماز نخوان؛ و همچنين است خون بواسير در صورتي كه دانه هايش بيرون نباشد؛ و امّا با خون بواسيري كه دانه هاي ان بيرون است مي شود نماز خواند و لازم نيست مراعات اين احتياط.

سبحانی: حکم زخم ظاهری دارد؛ و نظیر آن خون بواسیر است، خواه دانه ای آن در داخل بدن باشد یا خارج آن.

2- مكارم:[و] خون بواسير نيز اگر از داخل بدن باشد همين حكم را دارد.

زنجاني: (البته خون دماغ، خون زخم به حساب نمي آيد، پس اگر به مقدار درهم باشد نماز خواندن در آن بي تردید باطل است). و در خون بواسير نيز در صورتي كه دانه هايش بيرون نباشد به احتياط واجب نماز نخوانند؛ ولي با خون بواسيري كه دانه هاي آن بيرون است مي تواند نماز بخواند.

*****

اراكي: مسأله- اگراز زخمي كه توي دهان و بيني و مانند اينهاست خوني بيرون آيد و شستن آن حرج داشته باشد و همچنين با خون بواسير مي شود نماز خواند اگرچه دانه هايش در داخل باشد ولي خون دماغ خون زخم به حساب نمي آيد، پس اگر به بيرون آمده باشد براي نماز بايد محلّي را كه نجس شده آب بكشد.

خوئي، وحید: مسأله- اگر از بواسير كه دانه هاي آن بيرون نباشد يا زخمي كه توي دهان و بيني و مانند اينها است خوني به بدن يا لباس برسد، ظاهر اين است كه مي تواند با آن نماز بخواند. . و امّا خون بواسيري كه دانه هاي آن بيرون است بدون اشكال نماز خواندن با ان جايز است.

. تبريزي: خوني به بدن يا لباس برسد و به مقدار درهم يا بيشتر باشد، بنابراحتياط، لازم است در صورت امكان ان را بشويد...

فاضل: مسأله- خون دهان و بيني حكم زخم بدن را ندارد و اگر لباس و بدن به واسطه آن نجس شود نمي توان با آن نماز خواند، مگر اينكه كمتر از درهم باشد؛ ولي خون بواسير حكم خون زخم بدن را دارد و نماز با آن اشكال ندارد.

بهجت: مسأله- اگر از بواسیر که دانه های آن بیرون نباشد یا زخمی که توی دهان و بینی و مانند اینهاست خونی به بدن يا لباس برسد بنابرأظهر نمي تواند با آن نماز بخواند، مگر اين كه عرفاَ مضطرّ و مجبور باشد با همين بدن يا لباس نماز بخواند يا براي شخص او آب كشيدن يا تعويض آنها مشكل و سخت باشد و اما خون بواسیری که دانه ای آن بیرون است و يا اينكه در داخل بوده ولي مثل بواسيري كه در بيرون است، بدن يا لباسش را نجس مي كند بدون اشکال نماز خواندن با ان جایز است.

سيستاني: مسأله- اگر از بواسير یا زخمي كه توي دهان و بيني و مانند اينهاست خوني به بدن يا لباس برسد، مي تواند با آن نماز بخواند، و فرقي نيست كه دانه بواسير بيرون باشد يا اندرون.

مظاهری: مسأله- اگر از توی دهان و بینی و مانند این ها خونی به بدن یا لباس برسد ، نباید با آن نماز بخواند. ولی با خون بواسیر می شود نماز خواند گرچه دانه هایش در داخل باشد.

(مسأله 853)كسي كه بدنش زخم است، اگر در بدن يا لباس خود خوني ببيند1 و نداند از زخم است يا خون ديگر، با آن نماز خواندن مانعي ندارد2.

این مسأله در رساله آیت الله مظاهری نیست.

1 - خوئي، تبريزي، سيستاني، بهجت، صافي: خوني كه بيشتر از درهم است ببيند...

وحید: خونی ببیند که به مقدار درهم یا بیشتر از آن است...

2- گلپايگاني: جايز است با آن نماز بخواند، اگر چه احتياط مستحبّ آن است كه با آن نماز نخواند.

خوئي، تبريزي، وحید: جايز نيست كه با آن نماز بخواند.

مكارم، سبحانی: نماز خواندن با آن مشكل است.

صافي: احتياط آن است كه با آن نماز نخواند.

زنجاني: احتياط مستحب آن است كه با آن نماز نخواند.

سيستاني: احتياط واجب آن است كه با آن نماز نخواند.

بهجت: بنابرأظهر جايز است كه با آن نماز بخواند.

(مسأْله 854) اگر چند زخم در بدن باشد و به طوري نزديك هم باشند كه يك زخم حساب شود، تا وقتي همه خوب نشده اند، نماز خواندن با خون آنها اشكال ندارد، ولي اگر به قدري از هم دور باشند كه هركدام يك زخم حساب شود، هركدام كه خوب شد، بايد براي نماز، بدن و لباس را از خون آن آب بكشد1.

1- گلپايگاني، صافي: اگر مجموع زيادتر از درهم باشد.

وحید: باید برای نماز بدن و لباس را از خون آن در صورتی که از یک درهم کمتر نباشد آب بکشد.

*****

بهجت: مسأله- اگر چند زخم در بدن باشد، چنانچه مي شود آنها را موقع آب كشيدن، جداي از يكديگر تطهير كرد و براي آن شخص مشكل نباشد، هركدام يك زخم حساب مي شود اگر چه زخمها نزديك به هم باشد و هر كدام كه خوب شد، بايد بدن يا لباس را از خون آن آب كشيد.

(مسأله 855) اگر سر سوزني خون حيض يا نفاس، در بدن يا لباس نمازگزار باشد نماز او باطل است و بنابراحتياط واجب بايد خون استحاضه، در بدن يا لباس نمازگزار نباشد، ولي خونهاي ديگر مثل خون بدن انسان يا خون حيوان حلال گوشت و خون سگ و خوک و کافر و مردار و حیوان حرام گوشت اگر چه در چند جاي بدن و لباس باشد در صورتي كه روي هم كمتر از درهم باشد(كه تقريباً به اندازه يك اشرفي مي شود)، نماز خواندن با آن اشكال ندارد. ولي احتياط مستحب ان است كه از خون سگ و كافر و مردار و حيوان حرام گوشت اجتناب كند

*****

گلپايگاني، اراكي، زنجاني: مسأله- اگر سر سوزني خون حيض يا نفاس يا استحاضه يا خون سگ يا خوك يا كافر يا مردار يا حيوان حرام گوشت در بدن يا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است. ولي خونهاي ديگر مثل خون بدن انسان يا خون حيوان حلال گوشت اگردر چند جاي بدن و لباس باشد، در صورتي كه روي هم كمتر از درهم[1] (زنجانی: یا خون زخم یا دمل خود نماز گزار باشد) نماز خواندن با آن اشكال ندارد.

.فاضل: اگر سر سوزني خون حيض در بدن يا لباس نمازگزار باشد نماز او باطل است و بنابراحتياط واجب نبايد خون نفاس و استحاضه در بدن يا لباس نمازگزار باشد و بهتر است از خون حيوان حرام گوشت بپرهيزد...

.نوري: اگر سر سوزني خون حيض در بدن يا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است و بنابراحتياط خون نفاس و استحاضه و خون سگ و خوك و كافر و مردار و حيوان حرام گوشت در بدن يا لباس نمازگزار نباشد...

.صافي: اگر سر سوزني خون سگ، يا خوك يا كافر، يا مردار يا حيوان حرام گوشت يا حيض و بنابراحتياط خون نفاس يا استحاضه در بدن، يا لباس نمازگزار باشد نمازاو باطل است...

.سيستاني:اگر سر سوزني خون حيض در بدن يا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است و بنابراحتياط خون نجس العين مثل خوك و مردار و حيوان حرام گوشت و خون نفاس و استحاضه نيز چنين است...

خوئي، تبريزي، بهجت: مسأله- اگر سر سوزني خون سگ يا خوك يا كافر يا مردار يا حيوان حرام گوشت(بهجت: بنابرأحوط) در بدن يا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است و بنابراحتياط خون حيض و نفاس و استحاضه نيز چنين است، ولي خونهاي ديگر مثل خون بدن انسان يا خون حيوان حلال گوشت اگر چه در چند جاي بدن و لباس باشد، در صورتي كه روي هم كمتر از درهم باشد نماز خواندن با ان اشكال ندارد.

وحید: مسأله- اگر سر سوزنی خون حیض یا سگ یا خوک یا کافر غیر کتابی یا مردار یا حیوان حرام گوشت در بدن یا لباس نمازگزار باشد ، نماز او باطل است و بنابراحتیاط واجب خون نفاس و استحاضه نیز چنین است، ولی خون های دیگر مثل خون بدن انسانی که نجس العین نیست ، یا خون حیوان حلال گوشت اگر چه در چند جای بدن و لباس باشد در صورتی که روی هم کمتر از درهم باشد نماز خواندن با آن اشکال ندارد.

سبحانی: مسأله- اگر سر سوزنی خون حیض در بدن یا لباس نمازگزار باشد نماز او باطل است و بنابراحتیاط واجب باید خون نفاس و استحاضه و خون سگ و خوک و کافر و مردار و حیوان حرام گوشت ، در بدن یا لباس نمازگزار نباشد. ولی خون های دیگر مثل خون بدن انسان یا خون حیوان حلال گوشت اگر چه در چند جای بدن و لباس باشد در صورتی که روی هم کمتر از مقدار یک درهم باشد نماز خواندن با آن اشکال ندارد.

مكارم: مسأله- دوّم از موارد عفو، خون كمتر از درهم است(تقریبا به اندازه یک بند انشگت اشاره) كه اگر در لباس یا بدن نمازگزار باشد، نماز خواندن با آن جايز است به شرط اين كه خون حيض يا نفاس و استحاضه و خون سگ و خوك و مردار و خون حيوان حرام گوشت و همچنين خون كافر نباشد(بنابراحتياط واجب).

مظاهری: مسأله- هرگاه خون در چند جای بدن یا لباس باشد در صورتی که روی هم کمتر از درهم باشد نماز خواندن با آن اشکال ندارد.

(مسأله 856)خوني كه به لباس بي آستر بريزد و به پشت آن برسد1، يك خون حساب مي شود2 ولي اگر پشت آن، جدا خوني شود3، بنابراحتياط واجب4 بايد هر كدام را جدا حساب نمود، پس اگرخوني كه در پشت و روي لباس است روي هم كمتر از درهم باشد، نماز با آن صحيح و اگر بيشتر باشد5 نماز با آن باطل است6.

1- اراكي: اگر غلظت نداشته باشد...

2- سيستاني: و هر طرفي كه مساحت خون بيشتر باشد آن را بايد محاسبه نمود...

مظاهری: همین طور اگر خون روی لباسی که آستر دارد بریزد و به آستر آن برسد نیز یک خون حساب می شود.

3- اراكي: اگر غلظت داشته باشد و يا پشت آن، جدا خوني شود...

خوئي، تبريزي، زنجاني: در صورتي كه به هم نرسند،...

گلپايگاني، صافي: و به واسطه اتّصال، يك خون حساب نشود...

4- [عبارت ‹بنابراحتياط واجب› در رساله آيات عظام: خوئي، گلپايگاني، اراكي، صافي، تبريزي، سيستاني، زنجاني فاضل و وحید نيست]

5- زنجاني، سيستاني، وحید: اگر به مقدار درهم يا بيشتر باشد...

6- خوئي، زنجاني، تبريزي: و در صورتي كه به هم برسند بنابراحتياط(تبريزي، زنجاني: بنابراحتياط مستحب) همين حكم را دارند.

*****

بهجت: مسأله- بايد مجموع خوني كه در لباس است از مقدار يك درهم بيشتر نباشد. بنابراين خوني كه به پشت لباس رسيده يا به آستر لباس هم سرايت كرده جداگانه حساب مي شود، و بايد مجموع جاهايي را كه خوني شده، در نظر گرفت كه اگر از يك درهم كمتر بود، مانعي ندارد و گرنه بايد آب كشيده يا تعويض شود.

مكارم: مسأله- هر گاه خون در چند جاي لباس يا بدن پراكنده باشد اگر مجموع آنها كمتر از درهم است براي نماز ضرري ندارد.

سبحانی: مسأله- خونی که به لباس بی آستر که زیاد ضخیم نباشد بریزد و به پشت آن برسد ، یک خون حساب می شود ولی اگر خون روی لباسی که آستر دارد بریزد و به آستر آن برسد یا به آستر بریزد و روی لباس خونی شود هر کدام خون جداگانه حساب می شود پس اگر کمتر از درهم باشد نماز با آن صحیح و اگر بیشتر باشد نماز با آن باطل است.

(مسأله 857)اگر خون، روي لباسي كه آستر دارد بريزد و به آستر آن برسد و يا به آستر بريزد و روي لباس خوني شود1، بايد هر كدام را جدا حساب نمود، پس اگر خون روي لباس و آستر، كمتر از درهم باشد 2نماز با آن صحيح است و اگر بيشتر باشد3 نمازبا آن باطل است4.

1- سيستاني: يا از لباس به لباس ديگر برسد...

2- سيستاني، زنجاني: اگر روي هم کمتر از درهم باشد..

3- زنجاني، وحید: اگر به اندازه درهم يا بيشتر باشد...

4- سيستاني: مگر در صورتي كه متّصل به هم باشند به طوري كه در نزد عرف يك خون حساب شود، پس اگر خون در طرفي كه مساحتش بيشتر است كمتر از درهم باشد، نماز با ان صحيح و اگر به مقدار درهم يا بيشتر باشد نماز با آن باطل است.

بهجت، سبحانی: رجوع كنيد به ذيل مسأله 856.

*****

مكارم: مسأله- هرگاه لباس داراي آستر است، اگر خون به آستر نيز سرايت كند، هر كدام خون جداگانه اي حساب مي شود، ولي در پارچه اگر زياد ضخيم نباشد و از يك طرف به طرف ديگر سرايت كند، پشت و روي آن، يكي محسوب مي شود.

(مسأله 858)اگر خون بدن يا لباس كمتر از درهم باشد و رطوبتي به ان برسد در صورتي كه خون و رطوبتي كه به ان رسيده به اندازه درهم يا بيشتر شود(و اطراف را آلوده كند1)، نماز با ان باطل است2، بلكه اگررطوبت3 و خون به اندازه درهم شود و اطراف را هم آلوده نكند، نماز خواندن با آن اشكال دارد4، ولي اگر رطوبت مخلوط به خون شود5 و از بين برود نماز صحيح است.6

1- زنجاني: يا اطراف را آلوده كند...

[قسمت داخل پرانتز در رساله آيت الله اراكي نيست]

2-مظاهری: [و] اگر بدن یا لباس به مقدار کمتر از درهم (تقریبا به اندازه ناخن بزرگ) به خون آلوده باشد نماز خواندن با آن جایز است گرچه ان خون نجس می باشد.

3- اراكي، زنجاني: ولي اگر...

4- گلپايگاني، صافي: مگر آنكه آب در خون مستهلك شود.[پايان مسأله]

اراكي: نماز خواندن با آن اشكال ندارد ولي اگر اطراف را آلوده كند نماز با ان باطل است.

زنجاني: نماز خواندن با آن ظاهرا صحيح است و احتياط استحبابي در ترك آن است.[پايان مسأله]

5- فاضل: و مستهلك شده از بين برود، نماز صحيح است.

6- نوري: و الا باطل است، بنابراحتياط واجب.

*****

خوئي، سيستاني، تبريزي، وحید: مسأله- اگر خون بدن یا لباس کمتر از درهم باشد و رطوبتی به آن برسد که (سيستاني: از حدود خون تجاوز كند و) اطراف را آلوده كند، نماز با آن باطل است، اگر چه خون و رطوبتي كه به ان رسيده به اندازه درهم نباشد ولي اگر رطوبت فقط به خون برسد و اطراف را آلوده نكند، (خوئي، تبريزي: ظاهر اين است كه) نماز خواندن با آن اشكال ندارد.

بهجت:مسأله- اگر خون بدن یا لباس کمتر از درهم باشد و رطوبتی به آن برسد كه اطراف را آلوده كند، در صورتي كه خون و رطوبتي كه به ان رسيده به اندازه درهم نباشد، بنابرأظهر نماز صحيح است.

مكارم: مسأله - خوني كه كمتر از مقدار درهم است، هرگاه بدون شستن از لباس زايل شود جاي آن نجس است ولي براي نماز اشكالي ندارد.

(مسأله 859) اگر بدن يا لباس خوني نشود ولي به واسطه رسيدن1 به خون، نجس شود اگر چه مقداري كه نجس شده كمتر از درهم باشد، نمي شود با آن نماز خواند2.

این مسأله در رساله آیات عظام مكارم و سبحانی نیست.

1- خوئي، سيستاني، وحید: رسيدن با رطوبت...

2- مظاهری: می شود با آن نماز بخواند.

*****

بهجت: مسأله- اگر بدن يا لباس خوني نشود ولي با رطوبت به خون برسد و نجس شود، اگر مقداري كه نجس شده كمتر از درهم باشد، بنابرأظهر مي شود با آن نماز خواند.

(مسأله 860)اگر خوني كه در بدن يا لباس 1است كمتر از درهم باشد و نجاست ديگري به ان برسد، مثلا يك قطره بول روي آن بريزد2 نماز خواندن با ان جايز نيست3.

این مسأله در رساله آیت الله مظاهری نیست.

1- مكارم: در لباس ...

2- اراكي: و به جاهاي ديگر بدن يا لباس هم سرايت نكند به احتياط واجب بايد در نماز از آن اجتناب كرد.

خوئي، تبريزي، بهجت، وحید: در صورتي كه به بدن یا لباس برسد...

سيستاني: در صورتی که به مواضع پاك بدن يا لباس برسد...

3- سيستاني: بلكه اگر به مواضع پاك بدن يا لباس هم نرسد، بنابراحتياط لازم نماز خواندن با آن صحيح نيست.

زنجانی: صحیح نیست.

(مسأله 861) اگر لباسهاي كوچك نمازگزار مثل عرقچين و جوراب1 كه نمي شود با آنها عورت را پوشانيد نجس باشد، چنانچه از مردار2 و حيوان حرام گوشت درست نشده باشد3 نماز با آنها صحيح است4 و نيز اگر با انگشتري 5 نجس نماز بخواند اشكال ندارد.

1- فاضل: و دستكش...

2-زنجانی: چنانچه از ابریشم خالص و مردار ...

3- بهجت: چنانچه از مردار و حيوان نجس العين درست نشده باشد...

سيستاني: چنانچه از مردار نجس يا از حيوان نجس العين مانند سگ درست نشده باشد...

وحید: چنانچه سایر موانع لباس نمازگزار در آن نباشد مثل اینکه از مردار یا نجس العین یا حیوان حرام گوشت باشد...

سبحانی: چنانچه از مردار و حیوان حرام گوشت یا نجس العین و ابریشم خالص و طلا (خصوصا برای مردان) درست نشده باشد...

4- بهجت: و بنابراحتياط بايد از ساير حيوانات حرام گوشت نيز درست نشده باشئ و يا با رطوبت با آنها ملاقات نكرده باشد...

سيستاني: و اگر از مردار نجس يا حيوان نجس درست شده باشد بنابراحتياط واجب نماز خواندن با آنها باطل است...

5- فاضل، زنجاني: يا عينك...

*****

مكارم: مسأله- سوم از موارد عفو، لباسهاي كوچك نمازگزار است، مانند عرقچين و جورابي كه نمي توان با آن عورت را پوشاند، اگر نجس باشد نماز با آنها صحیح است و همچنین انگشتر و عینک که نجس شده است.

(مسأله 862)احتياط 1 آن است كه چيز نجسي كه با آن مي شود عورت را پوشاند همراه نمازگزار نباشد2، ولي كسي كه اين مسأله را نمي دانسته و مثلا مدتي با اين طور نماز خوانده، لازم نيست آن نمازها را قضا كند.

1- اراكي، فاضل: احتياط واجب...

2- فاضل: امّا همراه بودن چيز نجسي كه نمي شود عورت را با ان پوشاند مانند دستمال كوچك و كليد و چاقو و پول نجس مانعي ندارد.

*****

گلپايگاني، صافي، سبحانی: مسأله- احتياط مستحب آن است كه چيز نجس كه ساتر عورت نباشد مانند دستمال و كليد و چاقوي نجس همراه نمازگزار نباشد.

خوئي، تبريزي: مسأله- چيز نجس مانند دستمال و كليد و چاقوي نجس جايز است همراه نمازگزار باشد. و بعيد نيست كه مطلق لباس نجس كه همراه اوست ضرري به نماز نرساند*.

. وحید: [پایان مسأله].

. بهجت: و اگر لباسي كه ساتر عورت نيست، همراه او باشد ولي آن را نپوشيده و نجس است نماز با آن اشكال ندارد و اگر ساتر عورت باشد، أحوط اجتناب است.

. سيستاني: و همچنين لباس نجس كه همراه اوست ضرري به نماز نمي رساند.

*زنجاني: ولي احتياط مستحب آن است که از تمام این امور اجتناب کند خصوصا اگر از مردار باشد بلي اگر طوري باشد كه بگويند در لباس نجس نماز خوانده است مثلا لباس نجس را به كمر خود ببندد نماز باطل مي شود.

*نوري: بعيد نيست مطلق لباس نجس حتّي مثل پيراهن هم اگر همراه او باشد، مثلا در جيب او باشد و آن را نپوشيده باشد، ضرري به نماز نرساند.

مكارم: مسأله- چهارم از موارد عفو، هرگاه دستمال يا لباس نجسي كه مي توان با آن عورت را پوشانيد در جيب نمازگزار باشد، نماز او صحيح است و همچنين ساير اشياء نجس، ولي احتياط مستحبّ اجتناب از آن است.

مظاهری: مسأله- اگر چیز نجسی نظیر لباس و دستمال گرچه بشود با آن عورت را پوشاند همراه نمازگزار باشد اشکال ندارد.

(مسأله 863)زني كه پرستار بچه است1 و بيشتر از يك لباس ندارد2، هرگاه شبانه روزي يك مرتبه لباس خود را آب بكشد، اگر چه تا روز ديگر لباسش به بول بچه 3 نجس شود، مي تواند با آن لباس نماز بخواند.(ولي احتياط واجب4 آن است كه لباس خود را در شبانه روز يك مرتبه براي اوّلين نمازي كه لباسش پيش از آن نجس شده آب بكشد5) و نيز اگر بيشتر از يك لباس دارد ولي ناچار است كه همه آنها را بپوشد، چنانچه شبانه روزي يك مرتبه (به دستوري كه گفته شده6) همه آنها را آب بكشد كافي است7.

اين مسأله در رساله آيات عظام خوئي، تبريزي، سيستاني ، بهجت و وحید نيست.

1- فاضل: كه بنابراحتياط واجب بچه پسر باشد نه دختر...

صافي:مادري كه پرستار بچه است...

2- گلپايگاني، فاضل، صافي: چنانچه نتواند لباس ديگري بخرد يا كرايه كند و يا عاريه نمايد...

سبحانی: و نمی تواند لباس طاهر تهیه کند ...

3- فاضل: به بول پسر ...

4- گلپايگاني: احتياط مستحب...

5- گلپايگاني، صافي: لباس خود را طرف عصر براي نماز ظهر و عصر آب بكشد...

[قسمت داخل پرانتز در رساله آيات عظام: اراكي ، مظاهری و سبحانی نيست]

6- [قسمت داخل پرانتز در رساله آيات عظام: گلپايگاني، مظاهری و صافي نيست]

7- صافي: و در اينكه پرستار بچه اگر مادر او نباشد اين حكم را داشته باشد اشكال است.

فاضل: و در صورتي كه بتواند از لباس ديگري بخرد يا كرايه كند احتياط واجب اين است كه با لباس پاك نماز بخواند.

*****

زنجاني: مسأله- زني كه پرستار پسربچه يا دختر بچه است و بيشتر از يك لباس ندارد چنانچه نتواند لباس ديگري بخرد يا كرايه كند و عاريه نمايد، هرگاه شبانه روزي يك مرتبه لباس خود را آب بكشد، اگر چه تا روز ديگر لباسش به بول بچه نجس شود، مي تواند با ان لباس نماز بخواند و مي تواند در هر ساعتي كه بخواهد لباسش را آب بكشد، ولي احتياط مستحب آن است كه نزديك غروب برای نماز ظهر و عصرلباسش را آب بکشد که بتواند چهار نماز خود را با لباس پاك يا لباسي كه نجاست كمتري دارد بخواند، و نيز اگر بيشتر از يك لباس دارد ولي ناچار است همه آنها را بپوشد، چنانچه شبانه روزي يك مرتبه همه آنها را آب بكشد كافي است.احتياط مستحب آن است كه اگر لباس پرستار دختر بچه به بول دخترنجس شود آن را آب بکشد و به آب کشیدن آن یک بار در روز اکتفا نکند.

مكارم:مسأله- پنجم از موارد عفو: زني كه كه پرستار بچه است و نمي تواند براي نماز به آساني لباس طاهر تهيه كند هرگاه در شبانه روز يك مرتبه لباس خود را بشويد مي تواند با آن نماز بخواند هرچند لباسش با بول بچه نجس شود ولي احتياط آن است كه لباس خود را براي اوّلين نمازي كه بجا مي آورد آب بكشد.

مسائل اختصاصي

خوئي، تبريزي: مسأله871- سيستاني: مسأله850- بهجت: مسأله 726- وحید: مسأله 869- اگر مي داند كه خوني كه در بدن يا لباس او است، كمتر از درهم است ولي احتمال مي دهد كه از خونهايي باشد كه عفو در آنها نيست. جايز است كه با آن خون نماز بخواند* و شستن لازم نيست.

.بهجت: از خونهايي باشد كه نماز را باطل مي كند...

* سيستاني:[پایان مسأله]

خوئي، تبريزي: مسأله 872- بهجت: مسأله727- سيستاني: مسأله 851- وحید : مسأله870- اگر خوني كه در لباس يا بدن است كمتر از درهم باشد و نداند كه از خونهايي است كه عفو در آنها نيست و نماز بخواند و بعد معلوم شود كه از خونهايي بوده كه عفو در انها نيست. اعاده نماز لازم نيست و همچنين است اگر اعتقاد نمايد كه كمتر از درهم است و نماز بخواند و بعد معلوم شود كه به مقدار درهم يا بيشتر بوده در اين صورت نيز حاجتي به اعاده نيست*.

. بهجت: نداند از خونهايي است كه نماز با آن باطل است و نماز بخواند و بعد معلوم شود كه از خونهايي بوده كه نماز با آن باطل است...

*بهجت: در اين صورت نيز اعاده نماز لازم نيست.

گلپايگاني، صافي: مسأله872- مردي كه پرستار بچه است اگر لباسش به بول بچه نجس شود نمي تواند با ان لباس نماز بخواند.

مكارم: مسأله 789- هر گاه بتواند با وسايلي (مثلاً با پوشكهاي معمولي) جلو سرايت نجاست بچّه را بگيرد بايد چنين كند و نيز اگر لباسهاي متعدّد دارد بايد از لباس پاك استفاده كند.

سبحانی: مسأله 718- هر گاه بتواند با وسایلی مانند پوشک جلوی سرایت نجاست به لباس خودرا بگیرد باید انجام دهد.

____________________________

[1] اراكي، گلپايگاني، صافي، نوري: كه تقريبا به اندازه يك اشرفي مي شود.

فاضل: كه تقريبا به اندازه سطح يك دو ريالي مي شود.