انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

تقصیر عمره

بزرگ نمایی کوچک نمایی

١ – انجام قربانی و حلق در شب

سؤال: قربانی و حلق و تقصیر در اعمال حج و عمره (تمتع و مستحب) در شب چه حکمی دارد؟

جواب: اشکال دارد.

٢ – کسی که تقصیر عمره تمتع را انجام نداده

سؤال: شخصى بعد از احرام حج در عرفات یقین کرده در عمره تقصیر نکرده است، چه کند؟

جواب: هرگاه تقصیر را فراموش کند و به سراغ اعمال حجّ برود (یعنى احرام ببندد و به عرفات برود) عمره و حجّ او صحیح است و چیزى بر او نیست ولى بهتر آن است که یک گوسفند به عنوان کفّاره ذبح کند.

٣ – کندن چند تار مو به جای تقصیر

سؤال: شخصى با احرام عمره مفرده وارد مکّه شده، و تمام اعمال عمره را انجام مى دهد; امّا به جاى تقصیر چند تار موى سرش را مى کند، و با تصوّر این که از احرام خارج شده، به میقات باز مى گردد، و براى عمره تمتّع محرم مى شود، و تمام اعمال عمره تمتّع را بجا مى آورد. اکنون وظیفه اش چیست؟

جواب: کندن مو براى تقصیر کافى نیست. بنابراین، عمره تمتّع او صحیح نیست، مگر این که قبل از احرامِ عمره تمتّع، با تقصیر صحیح از احرام عمره مفرده خارج شود.

٤ – کندن یک تار مو از بدن برای تقصیر عمره تمتع

سؤال: شخصى در تقصیر عمره تمتّع، یک تار مو از بدنش کنده، و به همان قناعت کرده، سپس اعمال حجّ را بجا آورده است. تکلیف فعلى او چیست؟

جواب: این کار براى تقصیر کافى نیست. عمره او باطل شده، و حجّ او مبدّل به حجّ اِفراد گردیده، و صحیح است، ولى احتیاط واجب آن است که پس از حج، عمره مفرده اى بجا آورد.

٥ – تقصیر در اثنای سعی

سؤال: اگر کسى در اثناء سعى تقصیر نماید، وظیفه اش چیست؟

جواب: باید سعى را تمام کند، و تقصیر را تکرار نماید. و چنانچه از روى فراموشى، یا ندانستن مسأله این کار را کرده، احتیاطاً تقصیر را اعاده کند، و در هر حال کفّاره ندارد، و اگر از ابتداى سعى قصد هفت دور نداشته، باید سعى را دوباره انجام دهد.

٦ – شک در صحت تقصیر

سؤال: شخصى پس از انجام تقصیر شک مى کند که آن را صحیح به جا آورده، یا نه؟ اکنون وظیفه اش چیست؟

جواب: اگر در حال انجام تقصیر عالِم به مسأله بوده، و توجّه به آن داشته، اشکالى ندارد.

٧ – تقصیر قبل از سعی صفا و مروه

سؤال: شخصى بعد از طواف و نماز طواف تقصیرکرده، سپس سعى را بجا آورده، و دوباره تقصیر نموده است. چه حکمى دارد؟

جواب: در صورتى که حکم مسأله را نمى دانسته، یا فراموش کرده، اشکالى ندارد.

٨ – کسی که بدون تقصیر عمره مفرده به وطن بازگشته

سؤال: اگر حاجى تقصیر عمره مفرده را فراموش کند، و به وطن خود بازگردد، آیا مى تواند در هر مکانى تقصیر کند؟ آیا نیازى به انجام دوباره طواف نساء نیز هست؟

جواب: در فرض سؤال مى تواند تقصیر را در هر جا انجام دهد; ولى احتیاط واجب آن است که طواف نساء را دوباره انجام دهد، و اگر خودش نمى تواند برود، نایب بگیرد.

٩ – کسی که بدون تقصیر طواف نساء و نماز آن را به جا آورده

سؤال: هرگاه شخصى بر اثر جهل و بى اطّلاعى از مسأله، یا از روى نسیان و فراموشى، یا عمد، تقصیر عمره مفرده را ترک کند، و طواف نساء و نماز آن را به جا آورد، چه وظیفه اى دارد؟

جواب: اکنون باید تقصیر کند، و بنابر احتیاط واجب طواف نساء و نماز آن را مجدّداً به جا آورد، و فرقى بین صورت عمد و سهو و علم و جهل نیست.

١٠ – تقصیر نمودن بعد از سعی توسط کسی که اعمال حج را مقدم داشته

سؤال: کسانى که اعمال حج را بر وقوفین مقدّم مى دارند، اگر بعد از سعى تقصیر کنند، آیا از احرام خارج مى شوند، یا باید کفّاره بدهند؟

جواب: از احرام خارج نمى شوند، و اگر از روى سهو و فراموشى، یا بر اثر جهل و ندانستن مسأله این کار را کرده اند، کفّاره ندارد.

١١ – تقصیر نمودن بعد از سعی توسط کسی که اعمال حج را مقدم داشته

سؤال: کسانى که اعمال حج را بر وقوفین مقدّم مى دارند، اگر بعد از سعى تقصیر کنند، آیا از احرام خارج مى شوند، یا باید کفّاره بدهند؟

جواب: از احرام خارج نمى شوند، و اگر از روى سهو و فراموشى، یا بر اثر جهل و ندانستن مسأله این کار را کرده اند، کفّاره ندارد.

١٢ – انجام محرمات احرام پس از تقصیر باطل

سؤال: کسى که تقصیر او باطل بوده، و پس از آن محرّمات احرام را به جا آورده، و جاهل به مسأله نیز بوده، آیا باید کفّاره اى بپردازد؟

جواب: در صورتى که جاهل بوده کفّاره ندارد، مگر در شکار به تفصیلى که در کتب فقهى ذکر شده است.

١٣ – تقصیر با قصد ریا

سؤال: جناب عالی فرموده اید :« اگر کسی تقصیر را به قصد ریا انجام دهد عمره اش باطل است» منظور از این عبارت چیست؟ وظیفه چنین شخصی چه می باشد؟

جواب: منظور این است که در تقصیر ریا کند، و بدون این که آن را جبران نماید براى حج محرم شود، و حج انجام دهد. در این صورت اگر از روى عمد، یا جهل به مسأله بوده، حجّ او مبدّل به حج اِفراد شده و احتیاطاً بعد از اعمال حج، عمره مفرده به جا مى آورد، و حجّش صحیح است. و اگر عمره مفرده بوده، تقصیر را با قصد قربت تکرار مى کند.

١٤ – اگاهی از ترک تقصیر عمره مفرده پس ازانجام عمره تمتع

سؤال: اگر شخصى در عمره مفرده تقصیر را از روى جهل یا فراموشى بجا نیاورد، و طواف نساء را نیز ترک کند، و سپس به مسجد شجره برود، و براى عمره تمتّع محرم شود، و پس از انجام عمره تمتّع متوجّه گردد، تکلیف این شخص در دو فرض داشتن وقت کافى براى انجام دوباره عمره تمتّع و عدم آن چیست؟

جواب: در فرض مسأله چنانچه عمره مفرده را در ماههاى حج بجا آورده، و مى خواهد حج مستحبى انجام دهد، مى تواند به عمره تمتّع عدول کند، چه وقت براى اعاده عمره تمتّع داشته باشد یا نه، ولى اگر حجّ واجب باشد بنابر احتیاط کافى نیست، و باید پس از تقصیر صحیح به میقات بازگردد، و مجدّداً براى عمره تمتّع محرم شود.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -