١ – حکم نماز کسی که مانع وضوی او برطرف شده
سؤال: شخصى که به علّت بیمارى، براى انجام وضو و غسل، نمى تواند از آب سرد استفاده کند و آب گرم نیز در دسترس ندارد، چنانچه تیمّم نماید تکلیف او بعد از یافتن آب گرم، قبل و بعد از نماز چیست؟
جواب: اگر داخل وقت باشد احتیاطاً اعاده کند و اگر وقت گذشته است قضا لازم نیست.
٢ – وظیفه کسی که قبل از شروع نماز مانع وضوی او برطرف شود
سؤال: کسى که به خاطر بیمارى ناگزیر از تیمّم شده است، اگر قبل از شروع به نماز بتواند وضو بگیرد، یا غسل کند تکلیف او چیست؟
جواب: لازم است وضو یا غسل بجا آورد.
٣ – تیمم به علت مضر بودن آب برای بدن
سؤال: کسى که همواره موقع ادرار اجزاى منى هم از او بیرون مى آید و امید خوب شدن نیز ندارد آیا مى تواند تیمّم کند و اعمالش را انجام دهد؟ چون فرض بر این است که غسل جنابت به صورت همیشگى براى او زیان غیرقابل جبران جسمى دارد.
جواب: در فرض مسأله احتیاط واجب آن است که به مقدارى که ضرر ندارد غسل کند و در مواردى که ضرر دارد تیمّم جایز است ولى وضو را نیز احتیاطاً بگیرد این در صورتى است که ذرّات منى در بول مستهلک نشود، ولى اگر مستهلک شود احتیاج به غسل نیست همچنین اگر شک داشته باشد که آن ذرّات منى است یا رطوبتهاى چسبنده دیگر که از انسان احیاناً دفع مى شود غسل ندارد.
٤ – تیمم در بین نماز
سؤال: کسى که مبتلا به مرضى باشد که نتواند از خروج باد جلوگیرى کند و وضو گرفتن هم برایش ضرر دارد آیا باید در محلى (مثلا روى سنگ) نماز بخواند تا بتواند بعد از این که چیزى از او خارج شد تیمّم کند و نماز را ادامه دهد؟
جواب: اگر تجدید تیمّم در وسط نماز براى او میسر باشد بى آن که منافى نماز به جا آورد لازم است، مگر این که تکرار آن باعث عسر و حرج شود که در این صورت واجب نیست.
٥ – نجس بودن بدن و لباس در حال تیمم
سؤال: اگر بدن ولباس نجس باشد تیمم باطل است
جواب: در صورتیکه اعضای تیمم پاک باشد تیمم صحیح است.
٦ – آگاهی از مضر نبودن آب پس از تیمم
سؤال: کسى که مى داند آب براى او ضرر دارد، چنانچه تیمّم کند و بعداً بفهمد که آب برایش ضرر نداشته چه حکمى دارد؟
جواب: تیمّم او باطل است، واگر با آن نماز خوانده بنابر احتیاط واجب اعاده کند.
٧ – مرطوب بودن محل تیمم
سؤال: آیا محل تیمم باید خشک باشد؟
جواب: خشک بودن لازم نیست