انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

لباس

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 1725 -مستدعى است بيان فرمائيد چنانچه كسى لباس محلى شهر خود را در شهر ديگر بپوشد به نحوى كه جلب نظر كند چه حكمى دارد؟ در ثانى اگر از اين كار هدفى داشته باشد مثلاً لباس اهالى آن شهر را مناسب نداند و قصدش اين باشد كه مردم را به پوشيدن لباس محلى شهر خودشان تشويق كند-با اين فرض كه لباس محلى مردم شهر را اسلامى‌تر بداند و يا لااقل سعى كند به وسيلۀ آن لباس محلى از تهاجم فرهنگى بيگانه و و مانند آن جلوگيرى كند-اين عمل چه حكمى پيدا خواهد نمود؟

جواب:پوشيدن لباس مربوط به شهر و يا قبيله خاصى از مسلمين با آنكه مردم مى‌دانند مربوط به آنهاست اشكال ندارد و به آن صدق لباس شهرت نمى‌كند، بلى چنانچه به نحوى باشد كه عرفاً انگشت‌نما شود به عنوان لباس شهرت اشكال دارد و البته اين مسأله غير از تشبه به كفار است.

سؤال 1726 -آيا اگر يك فرد غير روحانى با عبا رفت و آمد كند اين را خلاف عرف و يا لباس شهرت مى‌گويند؟ يا لباس خلاف عرف به لباسى مى‌گويند كه در بين مردم بيگانه و عجيب باشد؟

جواب:موارد خلاف عرف مختلف است و عرف آن را بخوبى تشخيص ميدهد و پوشيدن عبا و رفت و آمد با آن براى غير روحانى اشكال ندارد.

سؤال 1727 -اخيراً در ميان برخى از جوانان مدل مو و لباس‌هايى مد شده كه از كشورهاى اروپايى و بلاد بيگانه ارائه مى‌گردد (مانند رپ، هوى و. . .) نظر به اينكه پوشيدن اين لباس‌ها و خود را اينگونه آرايش دادن عرفاً از مصاديق تشبيه به كفار است آيا شرعاً حرام است يا حلال؟

جواب:به طور كلّى تشبّه به كفار حرام است و جوانان مسلمان بايد از آرايش بنحو مذكور پوشيدن اينگونه البسه اجتناب نمايند. و اللّٰه العالم

سؤال 1728 -آيا لباسهايى كه معمولاً شأن و موقعيت قاريان قرآن كريم نيست، از مصاديق لباس شهرت براى ايشان مى‌باشد؟

جواب:مجرد مخالف شأن بودن لباس، آن را لباس شهرت نمى‌كند. و اللّٰه العالم

سؤال 1729 -پوشيدن لباس در رنگهاى زننده و جلب‌نظركننده در اجتماع، براى خانمها چه صورتى دارد؟

جواب:اگر به نحوى است كه جلب نظر و توجه اجنبى مى‌كند جايز نيست. و اللّٰه العالم

سؤال 1730 -پوشيدن لباسهاى مارك دار، لباس و شلوار لى و. . . چه حكمى دارد؟

جواب:براى زنان كه موجب تهييج و جلب توجه اجنبى است جايز نيست و براى مردان هم بر خلاف شئون و متانت آنها است. و اللّٰه العالم

سؤال 1731 -استفاده از كراوات چه صورت دارد؟

جواب:گرچه حرام بودن آن مسلم نيست ولى سزاوار نيست مسلمين از آن استفاده كنند بلكه احتياط ترك استفاده از آن است خداوند متعال مسلمين را در حفظ استقلال و شخصيت اسلامى در همه ابعاد موفق فرمايد. و اللّٰه العالم

سؤال 1732 -با توجّه به تهاجم فرهنگى دشمنان اسلام و مسلمين كه از جمله مى‌خواهند همچون گذشته با الان و غير ساده بودن لباس مردان به ويژه جوانان و الوان غير ساده بودن چادر و روپوش و جوراب زنان و يا نازك بودن آنها، جامعه را بفساد بكشانند، آيا توليد و مصرف اينگونه البسه چه حكمى دارد؟

جواب:عرضه هر نوع لباس و كفش و جوراب و هر كالا كه معرض فساد جوانان و انحطاط جامعه و سلب مصونيت اخلاقى عموم باشد جايز نيست.

سؤال 1733 -عكسهاى مبتذلى از زنان مكشفه و مردان بى‌حيا كه بر روى البسه، روفرشيها و ظروف و بالشها و. . . انداخته مى‌شود چه صورتى دارد؟

جواب:استفاده از اينگونه البسه و فرشها اگر ترويج فحشاء و بدآموزى به افراد بر آن مترتب ميشود جائز نيست ولى مجرّد داشتن عكس موجب حرمت توليد و خريد و فروش آنها نميشود.

سؤال 1734 -لباسى كه از پوست پلنگ است از اروپا مى‌آورند آيا پوشيدن آن جايز است و پاك است يا نجس؟

جواب:در فرض سؤال كه از بلاد كفر آورده شده پوشيدن آن جايز نيست و نجس هم هست بلى اگر مسلمان پلنگ را با رعايت شرائط ذبح كند پاك است ولى در اين صورت هم نماز با آن باطل است.

سؤال 1735 -از موارد زير كدام مستحب است؟

الف-عبا (در غير از نماز)

ب-شال كمر (كه ديده مى‌شود بعضى از علما التزام به بستن آن دارند)

ج-كلاه (مثل آنچه كه مسجدى‌ها بر سر مى‌گذارند)

د-عصا (براى پايين تر از 40 سال و براى غير از سفر)

جواب:استحباب هيچ‌يك از موارد مذكوره بنظر نرسيده است.

سؤال 1736 -پارچه‌هائى كه از بلاد كفر مى‌آورند (چينى، ژاپنى و. . .) حكم حلال يا حرام، پاك يا نجس بودن آنها چيست اگر چه مى‌گويند با دستگاه تمام اتوماتيك است. و با دست انسان تماس ندارد ولى مى‌دانيم كه سازنده آن دستگاهها نيز همان كفار و مشركين هستند؟

جواب:پارچه‌هاى غير پوستى چنانچه علم به نجاست آن نداشته باشيد محكوم بطهارت است. و اللّٰه العالم

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -