انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

فتاوای آیت الله العظمی بهجت (قدس سره)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

7. كافر

حكم تماس با كافر اهل كتاب

سؤال362. كافر چه كسى است؟ حكم تماس با اهل كتاب چيست؟

جواب: تعريف كافر در مسأله ى 110 رساله آمده است و اهل كتاب هم، كافر و نجس اند.

سؤال363. مراد از اهل كتاب چه كسانى هستند؟

جواب: منظور يهود و نصارى و مجوس هستند.

نظر اسلام در مورد اهل كتاب

سؤال364. نظر اسلام را درباره ارمنى، مسيحى، كليمى، يهودى و زرتشتى بفرماييد.

جواب: همه كافر بوده و نجس هستند.

سؤال365. ارامنه اى كه در ايران زندگى مى كنند، چه حكمى دارند؟

جواب: در حكم با ساير كافران يكسان مى باشند.

ارتباط با مسيحيان

سؤال366. حكم دست دادن با مسيحيان چيست؟

جواب: مثل ساير كفّار هستند.

معاشرت با اهل كتاب

سؤال367. آيا مى توان با اهل كتاب معاشرت داشت و از طعام آن ها استفاده كرد؟

جواب: آن ها كافر و نجس هستند.

فرقه ى بهاييت

سؤال368. معاشرت، غذا خوردن و رفت و آمد با فرقه بهاييّت چه حكمى دارد؟

جواب: آن ها كافر و نجس هستند.

نجاست ذاتى و ظاهرى

سؤال369. چرا كسانى كه از دين اسلام خارج اند، نجس هستند؛ با اين كه مى بينيم بهداشت و نظافت را رعايت مى كنند؟

جواب: نجاست كفّار ذاتى است و با رعايت بهداشت و نظافت ظاهرى متفاوت است.

اهل حق

سؤال370. اهل حقّ يا على اللهى ها پاك اند يا نجس؟

جواب: نجس اند.

عدم جواز ورود افراد غير مسلمان به حرم ها

سؤال371. از آيا ورود افراد غير مسلمان در اماكن مقدسه مانند حرم امامان و حرم حضرت معصومه ـ عليهاالسّلام ـ جايز است؟

جواب: چون آن ها نجس اند، نبايد به آن اماكن وارد شوند.

فرقه هاى صوفيّه و دراويش

سؤال372. فرقه هايى از قبيل صوفيه و دراويش حتى شيخيه با وجود افكار خاص و اعمال خاص، نجس اند يا پاك؟

جواب: انواع مختلف دارند و در حكم مختلفند، تا وقتى كه مسلمان بر آن ها اطلاق شود پاك اند.

مسلمانان غير شيعه

سؤال373. كسانى كه شش امامى يا هفت امامى اند، يا فرقه هاى صوفيه و... آيا پاك هستند؟

جواب: از آن جا كه فرقه هاى مختلفى وجود دارد، هر يك ممكن است حكم مستقلى داشته باشد؛ ولى به صورت كلّى هر كسى كه بر وى مسلمان اطلاق شود، پاك است.

توهين به مقدسات

سؤال374. آيا توهين و فحاشى به مقدسات مانند قرآن و معصومين «العياذ باللّه » باعث ارتداد مى شود؟ تكليف كسانى كه مى بينند مكرّر شخصى توهين مى كند چيست؟

جواب: اگر كسى اعم از مسلمان يا غير مسلمان به يكى از دوازده امام ـ عليهم السّلام ـ دشنام دهد يا با آن ها دشمنى نمايد نجس است. (به مسأله ى 114 رساله رجوع شود.)

سؤال375. ممكن است برخى افراد هنگام عصبانيت و يا در فشار مشكلات زبان به كفرگويى باز كنند، آيا اين افراد حكم مرتدّ را دارند و آيا سلب اختيار نسبت به اين افراد صادق است يا نه؟ و چنان چه بعد از رفع عصبانيت توبه كند مقبول است يا نه؟

جواب: واجب است توبه كند و از اين كلمات به زبان نياورد و اگر از حال اختيار خارج شده و چنين كلامى گفته باشد، مرتدّ نيست و بين كفرگويى و سبّ تفاوت است.

پيوند زدن بدن كافر به مسلمان

سؤال376. اگر جزيى از بدن كافر را به بدن مسلمانى پيوند بزنند چه حكمى دارد؟ پاك است يا نجس؟

جواب: بعد از آن كه جزو بدن مسلمان شد، پاك است.

مخفى نمودن كفر و نجس شدن اشياى خانه

سؤال377. شخصى قبلاً كافر بوده و اين كفر خويش را از خانواده اش كه مسلمان هستند مخفى نگه مى داشته، و بدين ترتيب باعث نجاست بسيارى از اشيا و اماكن مورد ابتلا شده حالا كه به اسلام برگشته تكليف چيست؟ با توجّه به اين كه تطهير آن همه ى اشيا عسر و حرج دارد و دليل آن را براى اطرافيان نمى شود توضيح داد.

جواب: تطهير موارد مشكوكه لازم نيست و تطهير موارد معلومه تا به حدّ عسر و حرج نرسيد، براى استفاده ى مشروط به طهارت، لازم است.

مرتدّ كيست؟

سؤال378. مرتد به چه كسى مى گويند و آيا اگر فرد مسلمانى بخواهد به يكى از اديان پيامبران اولوالعزم بپيوندد، مرتد محسوب مى شود؟

جواب: بله مرتد مى شود، در اين رابطه به مسأله 1946 رساله رجوع شود.

انتخاب دينى ديگر

سؤال379. مسلمانى كه به دين ديگر بپيوندد، حكم دين در مورد او چيست و از لحاظ اخروى چه سرنوشتى دارد؟

جواب: حكم او مرتد فطرى است كه وجوب قتل و جدا شدن زوجه اش و تقسيم مالش بين ورثه از جمله احكام مرتد فطرى است و در آخرت نيز اهل عذاب است.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -