انهار
انهار
مطالب خواندنی

خواص هلیله

بزرگ نمایی کوچک نمایی
برباله
هلیله تقویت کنندهدستگاه گوارش
1. مزاج این گیاه گرم وخشک است و شهرت دارد
2. تقويت كننده حافظه مي‌باشد روزي يك عدد مصرف شود.
3. براي تقويت بينايي روزي يك عدد ميل شود.
4. براي درمان جذام مفيد مي‌باشد.
5. تقويت معده مي‌باشد.
6. ضد سودا مي‌باشد.
7. براي جلوگيري از سفيدشدن مو به مدت يك سال روزي يك عدد كوبيده با كمي آب ميل شود يا اين كه روزي يك عدد داخل دهان گذاشته بمكيد.
8. براي رفع سوءهاضمه هر شب يك عدد ميل شود.
9. براي درمان بواسير و يبوست شب قبل از خواب يك كپسول از پودر آن ميل شود.
10. مصرف زياد آن باعث زردي چهره و تورم غدد لنفاوي مي‌گردد.
11. براي رفع سوءهاضمه به مدت چهل شب هر شب يك عدد هليله سياه ميل شود.
12. براي تقويت نيروي جنسي: كندر، پوست هليله، بلوط و مغز قرص كمر همه را ساييده با زرده تخم‌مرغ مخلوط كرده سپس بر روي يك پارچه آب نديده بريزيد به پشت و كمر ببنديد و بگذاريد به مدت 3 روز به همين حال بماند.
13. براي درمان ماليخوليا 20 روز هر روز يك عدد هليله سياه ميل شود.
14. هليله سياه براي سردردهاي ناشي از صفرا نيز مفيد مي‌باشد هر شب يك گرم ميل شود.
15. براي سردردهاي كهنه هليه سياه 20 گرم و زعفران يك گرم را خوب ساييده در روغن كنجد مخلوط نموده به شقيقه‌ها و فرق سر بمالند.
16. براي تقويت نور چشم چهل شب هر شب 2 گرم هليله سياه با يك ليوان آب هويج ميل شود.
17. براي جمع شدن پوست يك قاشق چايخوري پودر هليله سياه را در 30 سي‌سي گلاب حل كرده حدود يك ساعت بگذاريد بماند سپس خوب هم بزنيد صاف نموده به پوست بماليد.
18. براي برطرف كردن سياهي دور چشم هليله سياه را با كف دريا مخلوط كرده با گلاب به صورت خمير در آورده ابتدا پوست دور چشم را با صابون شسته سپس خمير را اطراف چشم به مدت 15 دقيقه بگذاريد.
19. هليله زرد و سياه، كمي سنا، كمي كشمش سرخ را مخلوط كرده سپس هر روز صبح يك قاشق كوچك چايخوري بخوريد، اين فرمول براي امراضي چون لكه‌هاي سفيد بدن، برص، جذام، ديوانگي، فلج و لقوه خوب است.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -