انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

قصد اقامت

بزرگ نمایی کوچک نمایی
استفتائات احکام مسافر- آیت الله العظمی مظاهری مدظله
قصد اقامت
شکستن قصد اقامت 
سوال : کسی که در ماه رمضان قصد ده روز اقامت در محلی را دارد، اگر پس از دو روز که نمازهایش را کامل خوانده و روزه‌هایش را گرفته است، از اقامت منصرف شود و بخواهد مثلاً چهار روز دیگر برگردد، آیا در مابقی آن چند روز باید نمازها را کامل بخواند و روزه‌ها را هم بگیرد یا فقط اتمام نمازها لازم است؟ 
پاسخ: باید روزه بگیرد و نماز را تمام بخواند.
قصد اقامت نکردن در صورت علم بر ماندن بیش از ده روز 
سوال : آیا کسی که می‌داند ده روز یا بیشتر در شهری می‌ماند، می‌تواند قصد ده روز نکند و در ماه رمضان روزه نگیرد؟ 
پاسخ: نمی‌تواند؛ زیرا قصد جدی یک امر واقعی است و تظاهربردار نیست.
 حکم روزه در صورت رسیدن قبل از ظهر به مقصد 
سوال : چنانچه کسی در ماه رمضان صبح از وطنش خارج شود و قبل از ظهر به جایی برسد که می‌خواهد ده روز در آنجا بماند، روزة آن روز را هم، در صورتی که در راه باطل نشده باشد، می‌تواند بگیرد؟ 
پاسخ: باید بگیرد.
 مسافرت از جایی که قصد اقامت کرده است 
سوال : اگر کسی در محلّی قصد اقامت ده روز کند و در بین ده روز بخواهد از حد ترحض آن محل خارج شود، در این صورت، نماز و روزة او در آن زمانی که از آن محل خارج می‌شود و همچنین وقتی دوباره به محل قصد بر می‌گردد، چگونه است؟ 
پاسخ: اگر قبل از چهار فرسخ باشد، نماز او همه جا تمام و روزه را باید بگیرد و اگر چهار فرسخ رفت، نماز او همه جا شکسته و نمی‌تواند روزه بگیرد.
محاسبۀ غلط روزهای قصد اقامت 
سوال : مسافری در مشهد به حساب خود ده روز خواهد ماند و تمام نمازهایش را خوانده و روزه‌هایش را گرفته است، اما روزی که می‌خواهد برگردد می‌بیند مجموع روز‌هایی که مانده، نه روز بوده است و امکان ماندنش نیز نیست. تکلیف نماز و روزه‌هایی که انجام داده، چیست؟ 
پاسخ: نمازها و رروزه‌ها قضا ندارد، بلکه تا آنجا هست، باید تمام بخواند و روزه بگیرد.
خروج از حدّ ترخّص در جایی که قصد اقامت دارد 
سوال : کسی که در شهری قصد ده روز کرده است، اگر در وسط آن ده روز مجبور شود دو روز از حد ترحض آن شهر خارج شود، آیا روزۀ آن دو روز را می‌تواند بگیرد؟ 
پاسخ: اشکال ندارد.
 سفرهای کوچک از جایی که قصد اقامت دارد 
سوال : این جانب بنا به ضرورت برای تبلیغ به یکی از روستاهای دورافتاده رفته‌‌ام. در اطراف آن روستا، شهرها و روستاهای کوچکی وجود دارد که فاصلۀ آن تا محلی که برای تبلیغ رفته‌ام، کمتر از دو فرسخ است. آیا برای تبلیغ و اقامۀ یک نوبت نماز یا گردش هفتگی، می‌توانم به آنجا بروم و آیا در قصد اقامت ده روزه خللی ایجاد می‌کند؟ (تبلیغ شغل من نیست.)
 پاسخ: به قصد اقامت ضرر نمی‌خورد و باید در آن روستا نماز را تمام بخوانید و در ماه مبارک، روزه بگیرید.  
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -