انهار
انهار
مطالب خواندنی

حج کودکان

بزرگ نمایی کوچک نمایی

١ – کودکی که در احرام عمره وضویش باطل بوده

سؤال: اینجانب امسال دختر هفت ساله خود را در حج عمره محرم کردم، بعد از بازگشت به ایران متوجه شدم که وضویش اشتباه بوده است. حکم او چیست؟ آیا در این مدت که در ایران بوده باید از محرمات احرام خودداری می کرده است و کفاره مترتب بر آن است؟

جواب: کفاره ای ندارد ولی سفارش کنید یکی از کسانی که مشرف به زیارت خانه خدا می شوند دو طواف و نماز طواف برای او بجا آورند (طواف و نماز عمره و طواف و نماز نساء)

٢ – تطهیر لباس و بدن کودک در طواف

سؤال: بچه های کوچک تا چند سالگی طهارت لباس و بدنشان به هنگام طواف لازم نیست؟

جواب: اگر تطهیر آن ها باعث عسر و حرج باشد، لازم نیست.

٣ – اذن ولی در هزینه های حج صبی ممیز

سؤال: چگونه حج صبی ممیز بدون اذن ولیّ او صحیح است ولی تصرف در اموالش اذن ولیّ را می خواهد در حالیکه رفتن به حج مستلزم خرج و مخارجی است؟

جواب: در مورد ممیز هزینه هایی که برای حج لازم است نیاز به اذن ولی دارد.

٤ – کودکی که بعد از احرام فقط سعی و تقصیر را انجام داده

سؤال: کودک ممیّزى بدون امر ولىّ در میقات محرم شده، و تنها سعى و تقصیر را انجام داده است. تکلیف او یا ولیّش نسبت به بقیّه اعمال چیست؟

جواب: احتیاط آن است که برگردد و تمام اعمال، غیر از احرام، را انجام دهد. و اگر توانایى ندارد از کسانى که به عمره مى روند، خواهش کند که به نیابت از او انجام دهند.

٥ – ارتکاب یکی از محرمات احرام توسط کودک محرم

سؤال: اگر کودک ممیّزى بدون اذن ولىّ، مُحرم شود و در حال احرام، یکى از محرّمات را مرتکب شود، کفّاره آن بر عهده کیست؟

جواب: در غیر صید، کفّاره واجب نیست; نه بر ولىّ و نه بر طفل.

٦ – انجام اعمال کودک مطابق فتوای مرجع تقلید ولی

سؤال: اگر ولی طفل، مقلد مرجعی باشد که به هنگام احرام، پوشیدن لنگ و ازار را برای بانوان نیز لازم می داند، آیا هنگام محروم کردن دختربچه غیر ممیز لازم است بر او لباس احرام بپوشاند؟

جواب: آری، لازم است.

٧ – پوشش دختربچه در حال طواف

سؤال: پوشش دختر بچّه در حال طواف، چه اندازه است؟

جواب: احتیاط آن است که به مقدار معمول زنان باشد.

٨ – نیابت مادر در اعمال کودک محرم

سؤال: اگر مادری دختر بچه (مثلا ) سه ساله اش را در سفر مکه معظمه همراه ببرد و آنچه از اعمال را دختر بتواند انجام دهد او را وادار به انجام آن کند و آنچه را قادر نیست مادر به نیابت از او انجام دهد . آیا حج این دختر صحیح است و پس از رشد و بلوغ می تواند ازدواج کند؟

جواب: آرى از احرام خارج شده، و مى تواند ازدواج کند.

٩ – خوابیدن یا بول کردن کودکان هنگام طواف

سؤال: اگر بچّه هاى کوچک در حال طواف یا سعى به خواب روند، یا در قنداقه خود بول کنند، چه حکمى دارند؟

جواب: در هر دو صورت حجّ آنها صحیح است; انشاء الله.

١٠ – دویدن و به عقب برگشتن کودکان هنگام سعی

سؤال: کودکى، که محرم به احرام عمره مفرده بوده، گاه به هنگام سعى مى دویده، و گاه به عقب بر مى گشته، و با همین وضعیّت اعمال عمره را به پایان برده، ولى قصد سعى را داشته است. اکنون چه وظیفه اى دارد؟

جواب: اشکالى ندارد.

١١ – دویدن و به عقب برگشتن کودکان هنگام سعی

سؤال: کودکى، که محرم به احرام عمره مفرده بوده، گاه به هنگام سعى مى دویده، و گاه به عقب بر مى گشته، و با همین وضعیّت اعمال عمره را به پایان برده، ولى قصد سعى را داشته است. اکنون چه وظیفه اى دارد؟

جواب: اشکالى ندارد.

١٢ – وظیفه کودکی که طواف را ناقص انجام داده

سؤال: کودک نابالغى با اجازه پدرش محرم شده، و طواف را نیمه کاره رها کرده، به تصوّر این که همان مقدار کافى است، و سعى را نیز از طبقه دوم انجام داده است. اکنون تکلیف او چیست؟

جواب: سعى و طوافش باطل است. باید طواف و نماز و سعى را اعاده نموده، سپس تقصیر نماید.

١٣ – صروره نبودن کودکی که قبلا حج انجام داده

سؤال: کودک نابالغى که خوب و بد را از هم تشخیص مى دهد (و ممیّز است) تمام اعمال حج را به طرز صحیح انجام داده است. آیا از صرورة بودن خارج مى گردد؟ و اگر بعد از بلوغ مشرّف شود سفر دوّم او حساب مى شود؟

جواب: آرى از صرورة بودن خارج مى گردد، ولى چنان که گفتیم حلق براى صرورة نیز واجب نیست.

١٤ – کیفیت اعمال کودک نابالغ در عمره

سؤال: بر اساس نظر معظم له ، تکلیف اعمال پسر بچه 15 ماهه در عمره مفرده چیست

جواب: از طرف او نیت می کنند و لباس احرام به تن او می کنند و لبیک گفته، در طوافها با خود برده و نماز از طرف او می خوانند و او را در سعی همراه خود می برند و به هنگام تقصیر مقداری از موهای او را می چینند ولی اگر اسباب دردسر می شود او را محرم نکنید.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -