انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

غسل ترتیبی

بزرگ نمایی کوچک نمایی
.
غسل ترتیبی؛ آیت الله تبریزی قدس سره
سئوال 215 ـ اگر پیش از غسل , بدن را به طور کامل خیس نماید وسپس غسل کند در این صورت غسل صحیح است یاخیر ؟
پاسخ: بسمه تعالى لازم نیست قبل از غسل بدن خشک باشد , واللّه العالم .
سئوال 216 ـ اگـر کـسى همه جاى بدن خود را خوب بشوید یا اینکه بطور صحیح غسل کند .براى انجام غسل بعدى آیا لازم است دوباره همه جاى بدن را بشوید ؟
پاسخ: بسمه تعالى چـنانچه دوباره غسل بخواهد بکند باید اعضاى غسل شسته شود و دست مالیدن لازم نیست , واللّه العالم .
سئوال 228 ـ آیـا در غـسل ترتیبى حرکت کردن لازم است و در صورتى که دست و پا را بلند نماید آب به تمام اجزاء بدن برسد چه صورت دارد ؟
پاسخ: بسمه تعالى لازم نـیـسـت , آب را باید به اعضاى بدن برساند و لو به این که پارا بلند کند یا دست را بالا بگیرد , واللّه العالم .
سئوال 230 ـ براى غسل کردن چه مقدار آب لازم است ؟
پاسخ: بسمه تعالى به مقدارى که اعضاى غسل شسته شود کافى است و به وسوسه نباید اعتنا کرد , واللّه العالم .
سئوال 232 ـ در مـسـاله 367 رساله فرموده اید : (( با حرکت دادن اعضاى بدن در زیر آب ـ به قصد غسل ترتیبى ـ غسل محقق نمى شود )) .
آیا منظور از زیر آب , آب استخر و خزینه و آب کثیر است , یا زیر دوش را هم شامل مى شود ؟
پاسخ: بسمه تعالى زیر دوش را نیز شامل مى شود , واللّه العالم .
سئوال 249 ـ کـسى که در آب غسل ترتیبى مى کند , آیا براى شستن هریک از اعضاى سه گانه لازم است نخست همه آن عضو را ازآب خارج کند , سپس به قصد شستن زیر آب ببرد ؟
پاسخ: بسمه تعالى هر جزئى از بدن که شسته مى شود به قصد غسل باید قبلاخارج آب باشد , و بقیه اجزاء لازم نیست , در هنگام غسل آن جزءبیرون از آب باشد , واللّه العالم
سئوال 253 ـ آیـا حـیـن غـسـل لازم است همه جاى بدن را با دست بشویند یا اگر آب روى اعضاى بدن ریخته شود و همه جاى آن خیس شود کافیست ؟
پاسخ: بسمه تعالى خیس و شسته شود کافى است با دست شستن لازم نیست ,واللّه العالم .
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -