انهار
انهار
مطالب خواندنی

۹ - سلام

بزرگ نمایی کوچک نمایی
(مسأله1105) بعد از تشهّد ركعت آخر نماز مستحب است در حالي كه نشسته و بدن آرام است بگويد: السلام عليك  ايها النبي و رحمه الله و بركاته1» و بعد از آن بگويد: «السلام عليكم»  و احوط استحبابي آن است كه «و رحمه الله وبركاته» را اضافه نمايد2، يا بگويد: « السلام علينا و علي عباد الله الصالحين»
1- گلپايگاني، فاضل، صافي: و بعد از آن واجب است بگويد: «السلام عليكم و رحمه الله و بركاته» يا بگويد « السلام علينا و علي عباد الله الصالحين» ولي اگر اين سلام را بگويد احتياط واجب آن است كه بعد از آن «السلام عليكم و رحمة الله و بركاته» را هم بگويد (صافي: چنانكه وجوب گفتن «و رحمه الله و بركاته» اضافه بر «السلام عليكم» نيز بنابراحتياط است.)
خوئي، تبريزي: و بعد از آن بگويد: «السلام علينا و علي عباد الله الصالحين» و يا « بگويد:  السلام عليكم» و مستحب است كه به جمله السلام عليكم جمله «ورحمة الله وبركاته»  را اضافه نمايد و هر دو صيغه را بگويد.
وحید: و بعد از آن باید بگوید: «السلام علينا و علي عباد الله الصالحين» ویا بگوید: «السلام عليكم» و مستحب است به جمله السلام علیکم  جمله  «و رحمه الله و برکاته  » را اضافه نماید. و در صورتی که «السلام علينا و علي عباد الله الصالحين» را اول بگوید مستحب است که بعد از آن «السلام علیکم و رحمه الله و برکاته  » را هم بگوید.
سيستاني: و بعد از ان بايد بگويد: «السلام عليكم» و احتياط مستحب آن است كه جمله «ورحمه الله بركاته » را به آن اضافه كند – و ياآن كه بگويد: «السلام علينا و علي عباد الله الصالحين» ولي اگر اين سلام را بگويد، احتياط واجب آن است كه بعد از آن «السلام عليكم» را هم بگويد.
زنجاني: و بعد از آن بايد بگويد: «السلام علينا و علي عباد الله الصالحين» و يا بگويد: «السلام عليكم» و احتياط مستحب  آن است كه به جمله «السلام عليکم» عبارت «و رحمه الله و برکاته  » را اضافه نماید. و به صیغه اول «السلام علینا و علي عباد الله الصالحين»  اکتفا نکند. و مستحب  است هر دو صیغه را بگوید.
سبحانی: و بعد از آن باید بگوید : «السلام علیکم و رحمه الله و برکاته  » یا بگوید: «السلام علينا و علي عباد الله الصالحين».
2- نوري: بنابراحتياط واجب«و رحمه الله وبركاته» را اضافه نمايد...
*****
اراكي: مسأله 1097- بعد از تشهّد ركعت آخر نماز در حالي كه نشسته و بدن آرام است بايد بگويد:  « السلام علیکم و رحمه الله و برکاته  » یا بگوید:  «السلام علينا و علي عباد الله الصالحين». و مقدار واجب سلام يكي از اين دو است و اگر سلام اول را بگويد دومي مستحب است و اضافه كردن «ورحمه الله و بركاته» بعد از «السلام عليكم» واجب نيست گرچه احتياط مستحب است و مستحب است پس از تشهّد و قبل از سلام نماز بگويد: «السلام عليك ايها النبي و رحمه الله و بركاته.»
مكارم: مسأله 990 - در ركعت آخر تمام نمازها بعد از تشهّد واجب است سلام بگويد و سلام داراي سه صيغه است: السلام عليك ايها النبي  و رحمه الله و بركاته» «السلام علينا و علي عباد الله الصالحين» و « السلام عليكم و رحمه الله و بركاته» سلام واجب همان سلام سوم است و مي تواند به آن قناعت كند ولي اكتفا به سلام دوم به تنهايي مشكل است و سلام اول از مستحبات است.
بهجت: مسأله 910- بعد از تشهّد ركعت آخر نماز در حالي كه نشسته و بدن آرام است بايد سلام نماز را بگويد و مستحب است ابتدا بگويد: «السلام عليك ايها النبي و رحمه الله و بركاته» و بعد از آن بايد بگويد: «السلام علينا و علي عبادالله الصالحين» و يا اين كه بگويد: «السلام عليكم» و بنابرأظهر مستحب است بلكه موافق احتياط است كه بعد از آن بگويد: «و رحمه الله و بركاته« و بهتر است كه هر سه سلام را به ترتيبي كه ذكر شد بگويد.
مظاهری: مسأله 885- بعد از تشهّد رکعت آخر نماز واجب است سلام بگوید و سلام دارای سه جمله است: «السلام عليك ايها النبي  و رحمه الله و بركاته» «السلام علينا و علي عباد الله الصالحين» « السلام عليكم» « و رحمه الله و بركاته». و سلام واجب، سلام سوم است که می تواند به آن اکتفا کند.
جوادی آملی: مسأله 1141- پس از تشهّد آخر نماز، درحالیکه نشسته و بدن آرام است، مستحب است بگوید: «السَّلامُ عَلَیْكَ أیُّهَا النَّبيُّ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَـرَکاتُهُ» و واجب است بعد از آن بگوید: «السَّلامُ عَلَیْنَا وَعَلیٰ عِبادِ اللهِ الصّالِحینَ» یا بگوید: «السَّلامُ عَلَیْکُمْ وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَر‌َکاتُهُ» و احتیاط واجب است که به اوّلی اکتفا نشود و اکتفا به دومی، صحیح است.
امام خامنه ای: مسأله ۲۹۴- سلام آخرین جزء نماز است که با گفتن آن نماز پایان می یابد. سلام واجب نماز این است که بگوید: "السلام علیکم" و بهتر است اضافه کند "و رحمة الله و برکاته" و یا بگوید: "السلام علینا و علی عباد الله الصالحین".
امام خامنه ای: مسأله ۲۹۵- مستحب از پیش از دو سلام فوق گفته شود: "السلام علیک ایها النبی و رحمة الله و برکاته".
مسأله اختصاصی
امام خامنه ای: مسأله ۲۹۶- سلام از واجبات غیر رکنی است بنابراین اگرسهوا اضافه یا ترک شود، نماز باطل نمی شود.
(مسأله 1106) اگر سلام نماز را فراموش كند و موقعي يادش بيايد كه صورت نماز به هم نخورده و كاري هم كه عمدي و سهوي آن نماز را باطل مي كند مثل پشت به قبله كردن انجام نداده بايد سلام را بگويد و نمازش صحيح است.
این مسأله در رساله آیت الله بهجت نیست.
امام خامنه ای: مسأله ۲۹۷-
*****
سبحانی: مسأله 901 - هر گاه سلام نماز را فراموش کند این مسأله سه صورت دارد:
 1- موقعی یادش بیاید که نه صورت نماز به هم خورده و نه کاری که نماز را در هر دو حالت  (عمد و سهو) باطل می کند (مانند پشت به قبله کردن) انجام داده است در این صورت سلام را می گوید و نمازش صحیح است.
2- موقعی یادش بیاید که صورت نماز به هم خورده و پیش از بهم خوردن صورت نماز، چیزی که نماز را در هر دو حالت باطل می کند انجام نداده است . در این صورت سلام را نیز بگوید و نماز او صحیح است.
3- به همین صورت ولی قبل از به هم خوردن صورت نماز ، چیزی که نماز را در هر دو حالت باطل می کند انجام داده باشد ، در این صورت سلام بگوید و دو مرتبه آن نماز را اعاده کند.
مظاهری: مسأله 886- اگر سلام نماز را فراموش کند و موقعی یادش بیاید که صورت نماز به هم نخورده باید سلام را بگوید و نمازش صحیح است و اگر موقعی یادش بیاید که صورت نماز به هم خورده است نمازش صحیح است و لازم نیست سلام را بگوید ولی مستحب است دو سجده سهو بجا آورد.
جوادی آملی: مسأله 1142- ترک عمدی سلام، نماز را باطل میکند و ترک سهوی آن، باعث بطلان نماز نیست. اگر پس از فراموشی آن و پیش از به‌هم‌خوردن صورت نماز و قبل از انجام دادن کاری که عمدی یا سهوی آن نماز را باطل میکند ـ مانند پشت به قبله کردن ـ یادش بیاید، باید سلام را بگوید و نماز او صحیح است و اگر پس از به‌هم‌خوردن صورت نماز، یا بعد از باطل شدن نماز یادش بیاید، فقط دو سجدهٔ سهو دارد.
(مسأله1107) اگر سلام نماز را فراموش كند و موقعي يادش بيايد كه صورت نماز به هم خورده است1، چنانچه پيش از آن كه صورت نماز به هم بخورد كاري كه عمدي و سهوي آن نماز را باطل مي كند، مثل پشت به قبله كردن انجام نداده باشد نمازش صحيح است و اگر پيش از آن كه  صورت نماز به هم بخورد كاري كه عمدي و سهوي آن نماز را باطل مي كند انجام داده باشد2 بنابراحتياط نمازش باطل است گرچه صحيح بودن آن خالي از قوت نيست.
این مسأله در رساله آیات عظام: امام خامنه ای و بهجت نیست.
1- اراكي: و يا كاري كه عمدي و سهوي آن نماز را باطل مي كند-مثل پشت به قبله كردن-  انجام داده باشد بنابراحتياط واجب بايد نماز را دوباره بخواند و اگر پيش از آن كه صورت نماز به هم بخورد يادش بيايد و كاري كه عمدي و سهوي آن نماز را باطل مي كند انجام نداده باشد بايد سلام را بگويد و نمازش صحيح است.
خوئي، تبريزي، سيستاني: يا آنكه كاري كه عمدي و سهوي آن، نماز را باطل مي كند –مثل پشت به قبله كردن- انجام داده باشد، نمازش صحيح است.[پايان مسأله]
2- گلپايگاني، صافي، نوري: نمازش باطل است.
مكارم: احتياط واجب آن است كه نماز را اعاده كند.
سبحانی، مظاهری: رجوع کنید به ذیل مسأله 1106.
*****
فاضل: مسأله 1122- اگر بعد از اين كه كاري انجام دهد كه نماز را باطل مي كند يادش بيايد كه سلام نداده نمازش باطل  است و اگر بعد از مدتي كه صورت نماز به هم خورده يادش بيايد كه سلام نداده در حالي كه هيچ كاري كه مبطل نماز باشد انجام نداده سلام بدهد و نمازش صحيح است و مستحب دو سجده سهو بجا آورد.
وحید: مسأله 1116 - اگر سلام نماز را فراموش کند و موقعی یادش بیاید که کاری که عمدی و سهوی آن نماز را باطل می کند –مثل پشت به قبله کردن_ انجام داده باشد نمازش باطل است. و اگر موقعی یادش بیاید که صورت نماز به هم خورده است ، ولی کاری که عمدی و سهوی آن نماز را باطل می کند انجام نداده است، بنابراحتیاط نمازش باطل است.
جوادی آملی: مسأله 1143- اگر سلام را فراموش کند و پیش از به هم خوردن صورت نماز کاری انجام دهد که نماز را مطلقاً باطل میکند و بعداً یادش بیاید، احتیاط واجب است که نماز را دوباره اقامه کند و سجدهٔ سهو، لازم نیست.
زنجانی: مسأله 1116- اگر سلام نماز را فراموش كند و موقعي يادش بيايد كه بخاطر به هم خوردن صورت نماز، تدارک آن ممکن نیست، نمازش صحیح است، اما اگر كاري كه عمدي و سهوي آن، نماز را باطل مي كند –مثل پشت به قبله كردن- انجام داده باشد، یا مثلاً وضویش باطل شده باید نمازش را دوباره بخواند.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -