آیات عظام: امام، خوئی، اراکی، فاضل، نوری: اگر روزه دار به قدري تشنه شود كه بترسد از تشنگي بميرد مي تواند به اندازه اي كه ازمردن نجات پيدا كند آب بياشامد ولي روزه او باطل مي شود و اگر ماه رمضان باشد، بايد در بقيه روز از بجا آوردن كاري كه روزه را باطل ميكند خودداري نمايد. (فاضل: و قضاي آن را هم بگيرد).
آیات عظام: گلپايگاني، صافي: اگر روزه دار به قدري تشنه شود كه بترسد از تشنگي بميرد واجب است به اندازه اي كه ازمردن نجات پيدا كند آب بياشامد ولي روزه او باطل مي شود و اگر ماه رمضان باشد، بايد در بقيه روز از بجا آوردن كاري كه روزه را باطل مي كند خودداري نمايد.
آیةالله العظمی امام خامنه ای: انسان نمی تواند بخاطر ضعف و تشنگی، روزه را بخورد ولی اگر ضعف و تشنگی او به اندازه ای است که معمولاً نمی شود آن را تحمل کرد، در این صورت هر وقت به حرج افتادند می توانند افطار نمایند ولی تا در حرج واقع نشده اند، نباید روزه را باطل کنند.
آیةالله العظمی تبریزی: اگر روزه دار به قدري تشنه شود كه بترسد از تشنگي بميرد يا به مرض مبتلا شود مي تواند به اندازه اي كه از خوف، نجات پيدا كند آب بياشامد ولي روزه او باطل مي شود و اگر ماه رمضان باشد، بايد در بقيه روز از بجا آوردن كاري كه روزه را باطل مي كند خودداري نمايد.
آیةالله العظمی بهجت: اگر روزه دار به قدري تشنه شود كه بترسد از تشنگي بميرد1 مي تواند به اندازه اي كه ازمردن نجات پيدا كند3 آب بياشامد ولي روزه او باطل مي شود، اما در ماه رمضان تا مغرب از ساير مفطرات اجتناب كند.
آیةالله العظمی شبیری زنجاني: اگر روزه دار اتّفاقاً به قدري تشنه شود كه از ادامه روزه بر جان خود بترسد يا روزه بر او حرجي يا ضرري داشته باشد، مي تواند به قدري كه سيراب نشود، آب بياشامد و روزه او باطل مي باشد و اگر ماه رمضان باشد بايد در بقيه روز از بجا آوردن كاري كه روزه را باطل مي كند خودداري كند، بلكه بنابراحتياط در روزه واجب غير ماه رمضان نيز امساك نمايد.
آیةالله العظمی سيستاني: اگر روزه دار بقدري تشنه شود كه بترسد از تشنگي بميرد، يا به او ضرري برسد يا آن كه به سختي بيفتد كه نمي تواند آن را تحمّل كند، مي تواند به اندازه اي كه ترس از اين امور بر طرف شود آب بياشامد، بلكه در فرض ترس از مرگ و مانند آن، واجب است ولي روزه او باطل مي شود و اگر ماه رمضان باشد، بايد بنابراحتياط لازم بيشتر از آن نياشامد و در بقيه روز از انجام كاري كه روزه را باطل مي كند خودداري نمايد.
آیةالله العظمی وحید: اگر روزه دار به قدري تشنه شود كه بترسد از تشنگي بميرد واجب است به اندازه اي كه ازمردن نجات پيدا كند آب بياشامد ولي روزه او باطل مي شود و اگر ماه رمضان باشد، بايد در بقيه روز از بجا آوردن كاري كه روزه را باطل ميكند خودداري نمايد و همچنین اگر بترسد که از نخوردن آب به او ضرر معتنابهی برسد یا آب نخوردن برای او موجب حرج باشد که عرفا قابل تحمّل نباشد که در این دو صورت می تواند به اندازه رفع ضرر و حرج آب بیاشامد.
آیةالله العظمی مكارم: اگر روزه دار به اندازه اي تشنه شود كه طاقت تحمّل آن را ندارد و يا ترس بيماري و تلف داشته باشد، مي تواند به اندازه ضرورت، آب بنوشد ولي روزه او باطل مي شود و اگر ماه رمضان باشد،بايد بقيه روز را امساك كند.
آیةالله العظمی سبحانی: اگر روزه دار به قدری تشنه شود که برای او تحمّل تشنگی موجب عسر و حرج است می تواند به اندازه ای که رفع مشقّت کند آب بیاشامد و روزه او باطل نمی شود.
آیةالله العظمی مظاهری: اگر روزه دار به قدری تشنه شود که تحمّل آن طاقت فرسا باشد و یا خوف ضرر بدهد می تواند به اندازه رفع ضرورت آب بیاشامد ولی روزه او باطل می شود و اگر ماه رمضان باشد، بايد در بقيه روز از بجا آوردن كاري كه روزه را باطل مي كند خودداري نمايد.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).gif)
(1)(3).jpg)
.jpg)
