میخوام بدونم خود ارضایی گناه کبیره است

جواب استمناء یا خود ارضايي یعنی بازی کردن با خود به قصد بیرون آمدن منی!
خود ارضايي حرام و گناه کبیره است و يک انحراف عملي است و بايد با عمل و رفتار با آن مقابله کرد و راه درمان آن جز با رعايت دقيق دستورالعملها محقق نمي شود, ولي چون هر عملي نياز به دانش و اطلاعات خاص خود دارد, بنابراين راه کنترل و درمان اين بيماري و عادت زشت نيز بدون کسب آگاهي ميسر نيست . آگاهي, ازطريق مطالعه در آثار و اطلاعاتي كه در اين زمينه وجود دارد، بدست مي آيد. بنابراین به سه نکته باید توجّه داشت:
1- آگاهی از حرمت شرعی و اخلاقی آن؛ (و اينكه اين کار و عمل یکی از رذائل اخلاق جنسی و انجام آن طبق روایات، موجب دورشدن از رحمت خدا واهل بیت (علیهم السلام) و زایل شدن عقل میشود و از لحاظ شرعي حرام و گناه کبیره محسوب ميشود و هر گناهي نور ايمان را تضعيف مي كند و باعث تاريكي و آلودگي روح انسان مي شود. نوري كه انسان بدان نياز فراوان دارد و در اثر فقدان آن، در دنیا دچار خسران و در آخرت دچار عذاب و حسرت خواهد شد).
2- آگاهی از عواقب سوء آن.
3- آگاهی از روش پيشگيري و درمان.
1). حرمت شرعی و اخلاقی استمناء:
رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) می‌فرماید: «هر كس، كه با دست شهوتش را بیرون كند ملعون است.
آقا امام صادق (علیه السّلام) می‌فرماید: «سه دسته‌اند كه خداوند با ایشان سخن نمی‌گوید و به نظر رحمت به آنها نگاه نکند و پاكشان نفرماید و برایشان عذاب دردناكی است:
1.. كسی كه موی سفیدش را بكند (تا خود را جوان نمایش دهد)؛
2. كسی كه به وسیله عضو خودش شهوتش را خارج كند یعنی خودارضائی کند؛
3. كسی لواط دهد.
از امام صادق (علیه السّلام) ...از حکم کسی که با حیوانی جمع شود، یا با مالیدن (استمناء) شهوتش را دفع کند، پرسیدند، فرمود: «هر کس شهود خود را به این وسیله و مانند آن دفع کند در حکم زنا کردن است. یعنی با گناه زنا برابر می‌باشد».
از امام صادق (علیه السّلام) راجع به حكم استمناء سـؤال شد؟
حضرت (علیه السّلام) فرمود: گناه بزرگی است كه خداوند در قرآن مجید از آن نهی فرموده است و استمناء كننده مثل این است كه به خودش نكاح كرده و اگر كسی را بشناسم كه چنین كاری را انجام دهد با او هم غذا نشوم.
در حدیث آمد: ...هفت گروه هستند كه خداي عزوجل در روز قيامت به آنان نظر نمي كند كه يك گروه از آنها كساني هستند كه با دست خويش ازدواج كنند.(یعنی استمناء میکنند)
2). آگاهی از عواقب سوء آن:
از نظر علمی هیچ پزشک فهیم استمناء را تجویز نمیکند و خوب و پسندیده نمی داند و مضراتی را برای آن معرفی میکنند که برخی از آنها عبارتند از:
1.. مبتلا شدن به کشمکش های روحی و اضطراب؛ (زیان عقلی و روانی)
2. حساسیت و ضعیف شدن مراكز عصبی؛ (زیان عقلی و روانی)
3. به هم خوردن نظم وآرامش روحی؛ (زیان عقلی و روانی)
4. دچار شدن به افسردگی و اضطراب؛ (زیان عقلی و روانی)
5. سر گیجه داشتن؛ (زیان عقلی و روانی)
6. فراموشی؛ (زیان عقلی و روانی)
7. سستی اراده؛ (زیان عقلی و روانی)
8. ضعف حافظه؛ (زیان عقلی و روانی)
9. لذّت نبردن از آمیزش با همسرانشان؛ (زیان جنسی)
10. احتلام مكرر؛ (زیان جنسی)
11. مبتلا شدن به انزال زود رس؛ (زیان جنسی)
12. دچار شدن به لاغری، لرزش؛ (زیان جسمی)
13. ضعیف شدن قوّه بینایی و شنوایی؛ (زیان جسمی)
استمناء شرعاً، عرفاً و هم از نظر طبّ و علم؛ حرام و ناپسند است.
3). آگاهی از روش پيشگيري و درمان: (برای درمان استمناء و ريشه كن نمودن آن چند راه حل توصیه شده است):
1-. زود ازدواج كردن؛ (زيرا ازدواج موجب سلامت روحي و جسمي و كنترل کننده این گناه است).
2- روزه گرفتن؛ (زیرا روزه موجب تخفيف شهوت جنسي میگردد، در حديث نبوي پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) میفرماید: «يَا مَعْشَرَ الشَّبَابِ، مَنِ اسْتَطَاعَ مِنْكُمُ البَاءَةَ فَلْيَتَزَوَّجْ، فَإِنَّهُ أَغَضُّ لِلْبَصَرِ وَأَحْصَنُ لِلْفَرْجِ، وَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَعَلَيْهِ بِالصَّوْمِ، فَإِنَّهُ لَهُ وِجَاءٌ». اي جوانان اگر مي توانيد، از دواج كنيد كه موجب قدرت حفظ چشم از نگاه به نامحرم و محافظت آلت تناسلي ار فعل حرام مي باشد و كسي كه نمي تواند ازدواج كند، روزه بگيرد زيرا روزه شهوت را سركوب مي كند.
3- پرهيز کردن از محرك هاي جنسي؛ (زیرا نگاه كردن به زنان و دختران و مردان و پسران بزك كرده و خواندن مطالب عاشغانه وديدن تصاوير سكسي كه از جانب تاجران شرف و غريزه ترويج مي شود و گوش دادن به آهنگ هاي مبتذلي كه با امواج هوا در فضا سير مي كند و محيط را آلوده مي سازد، عفت را لكه دار و اخلاق را فاسد و شخصیّت را لگد مال ادراك و فهم را كند و حافظه را ضعيف و آتش غريزه را شعله ور مي سازد و جوان را در حقارت پست شهوت مدفون مي سازد).
4- پركردن اوقات فراغت با برنامه هاي مفيد؛ (روانشناسان مي گويند: فردي كه با خود خلوت مي كند انديشه هاي رويايي و افكار پريشان و تخيلات جنسي شهوت انگيز به او هجوم مي آورند، خصوصاً در افراد نوجوان اين تفكرات و حالات شديد تر است). در اين هنگام جوان يا نو جوان به گناه استمناء رو میآورد تا طغيان شهوت را فرونشاند يا از فشار آن بكاهد.
5- پیدا کردن دوستان خوب؛ (دوستانی که در سيمايشان اثر سجده و راهشان درست و اخلاق خوبشان آنها را از سايرين ممتاز ميكند) چه خوب است كه جوانان و نوجوان به دنبال چنين دوستاني باشند تا آنها را در سختي ها و نا ملايمات زندگي تكيه گاه باشند و در جوارشان آرامش روحي يابند.
6- اجرا کردن دستورات طبي؛ (مانند: 1- حمام با آب سرد در فصول گرم، 2- انجام تمرينات ورزشي، 3- مصرف نکردن زياد گوشت و غذا هاي مقوي، 4- نخوابيدن بر شكم يا پشت، سنت آن است كه بر پهلوي راست و روبروي قبله بخوابد).
7- ترس از خدا داشتن؛ (جواني كه احساس كند كه خدايش او را مي بيند و مراقب اوست، نهان و آشكارش را بخوبي مي داند و خيانت چشم و اسرار درون او را مييند و اگر در انجام وظايف كوتاهي كند بزودي به حساب كار هايش مي رسد و اگر بلغرد يا منحرف شود او را مجازات خواهد كرد، ديگر به جانب اعمال قبح و عوامل مهلك نخواهد رفت و از ارتكاب فحشا و منكر نيز خود داري مي كند؛ حضور در مجالس علمی و خواندن نماز هاي واجب، تلاوت قرآن، خواندن نماز شب انجام روزه و شنيدن شرح حال و زندگي ياران پيامبر و بزرگان دين و همراهي با جماعت مؤمن و نيكوكار و ياد مرگ و زندگي پس از مرگ، ترس از خداي عزوجل را در دل مؤمن رشد مي دهد. آنگاه عظمت و اقتدار پروردگارش را در دل احساس مي كند و حس مراقبت و نظارت الهي در درونش رشد مي کند).

البته دخترم هر گناهی با توبه حقیقی بخشیده میشود؛ توبه و قبولى توبه از نعمت‌های كم نظير الهى است و داراى آثار و نتايج بسيار درخشانى است.

توبه حقيقى طوری گنهكار را دگرگون مى‌كند، كه گويى اصلاً گناه نكرده است.

امام باقر (عليه السلام) میفرمايد: «التائب من الذنب كمن لا ذنب له»؛ توبه كننده از گناه مانند آن است كه گناهى نكرده است.

توبه حقيقى موجب پرده‌پوشى و نابودى آثار گناه مى‌گردد.

امام صادق (عليه السلام) میفرماید: «هنگامى كه بنده توبه حقيقى كرد، خداوند او را دوست مى‌دارد، و در دنيا و آخرت گناهان او را مى‌پوشاند، هر چه از گناهان كه دو فرشته موكل بر او برايش نوشته‌اند از يادشان ببرد و به اعضاى بدن وحى مى‌كند كه گناهان او را پنهان كنيد.و به نقاط زمين (كه او در آن گناه كرده) فرمان مى‌دهد گناهان او را پنهان كنيد.

فيلقى الله حين اَلقاه و ليس شَيى يَشهد عليه بشىء من الذّنوب؛ پس توبه كننده با خدا ملاقات كند به گونه‌اى كه هيچ چيز نيست كه در پيشگاه خدا گواهى بدهد كه او چيزى از گناه را انجام داده است.

توبه حقيقى انسان را محبوب خدا مى‌كند، آن هم به عنوان محبوب‌ترين بندگان.

امام كاظم (عليه السلام) میفرماید: «و اَحَبّ العِباد الى الله تعالى المُفَتَّنون التَّوابون»؛ و محبوب‌ترين بندگان در پيشگاه خدا، آنهايى هستند كه در فتنه (گناه) واقع شوند و بسيار توبه كنند.

امام سجاد (عليه السلام) در فرازى از مناجات خود از مناجات‌هاى پانزده‌گانه‌اش به پيشگاه خداوند چنين عرض مى‌كند: «الهى انت فَتَحت لِعبادك باباً الى عَفوِك، سمّيتَه التّوبه، فقلت: توبوا الى الله توبة نصوحاً، فما عذر مَن اغفل دخول الباب بعد فتحه؟» اى خداى من! تو آن كسى هستى كه درى به سوى عفوت براى بندگانت گشوده‌اى و نام آن را توبه نهاده‌اى و فرموده‌اى: به سوى خدا باز گرديد و توجه خالص كنيد، اكنون عذر كسانى كه از وارد شدن به اين در گشوده غفلت كرده‌اند، چيست؟

عزیزم؛ البته يكى از اركان مهم توبه، جبران گناه است، كه موجب شستن آثار گناه شده و زدودن رسوبات گناه مى‌گردد.از اين جبران، در اسلام با عنوان «كفارات و تكفير» «پوشاندن و پاك كردن» ياد مى‌شود.«تكفير» در مقابل «اِحباط» است، احباط يعنى انسان با ارتكاب گناه، كارهاى نيك خود را پوچ و بى اثر كند، ولى تكفير يعنى انسان با كارهاى نيك، آثار گناهان از چهره جان خود بزدايد، به عبارت روشن‌تر توبه داراى دو مرحله است:

1). قطع و ترك گناه؛

2) تقويت روح و جان با اعمال نيك.

عزیزم؛ در توبه کردن فقط  ترك گناه و پشيمانى، كفايت نمى‌كند. بلكه بايد آثارى را كه گناهان در زندگى انسان پديد آورده‌اند با كارهاى نيك، جبران و اصلاح نمود  !به همین دلیل به: 1). قطع و ترك گناه؛ و 2) تقويت روح و جان با اعمال نيك. توصیه شده است.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله و سلّم) میفرماید: کسی که از گناهش توبه کند :

1- خداوند برایش در دنیا و آخرت هزار در رحمت می گشاید؛

2- هر صبح و شب در رضایت خدا است؛

3- برای هر رکعت نماز مستحبی که می خواند عبادت یک سال نوشته می شود؛

4- هر آیه ای از قرآن را که قرائت می کند برایش نوری بر صراط خواهد شد؛

5- هر صبح و شام ثواب یک نبی برایش نوشته می شود؛

6- به عدد هر حرفی از استغفار و تسبیحش ثواب حج و عمره نوشته می شود؛

7- هر آیه ای برای او شهری در بهشت است؛

8- قبرش پر از نور و چهره اش سفید می شود؛

9- به عدد هر مویی در بدنش نوری خواهد بود؛

10- مانند آن است که به وزن خود طلا در راه خدا صدقه داده است؛

11- مانند آن است که به عدد هر ستاره ای بنده ای در راه خدا آزاد نموده است؛

12- شدت و سختی قیامت به او نمی رسد؛

13- مونسی در قبر خواهد داشت (که او را از وحشت قبر حفظ خواهد نمود؛)

14- قبرش روضه ای از روضه های بهشتی خواهد شد؛

15- هر روز هزار فرشته او را در قبرش زیارت می کنند؛

16- درقیامت از قبر خارج می شود درحالی که هفتاد لباس از حلّه برتنش، و تاجی از رحمت برسراوست؛

17- در قیامت زیر سایه عرش الهی همراه با انبیاء و شهداء خواهد بود و می خورد و می نوشد تا زمانی که خداوند از حساب خلایق فارغ شود سپس به سوی بهشت روانه می گردد.

در حدیث دیگری وارد شده که زنی خدمت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم رسید و عرض کرد: یا نبی الله! زنی فرزند خود را کشته است و مرتکب قتل شده است آیا راهی برای توبه دارد؟ حضرت فرمودند: قسم به کسی که جان من به دست اوست اگر آن زن هفتاد پیامبر را بکشد و سپس توبه کند و پشیمان شود و خداوند بداند که هرگز مجددا به معصیت باز نمی گردد خدای سبحان توبه اش را قبول می کند و اورا می بخشد! زیرا در توبه از بین مغرب تا مشرق باز است و کسی که توبه کند مانند آن است که اصلا گناهی انجام نداده است.

*****

عزیزم؛ برای رسیدن به خیر و خوشبختی و موفقیّت در زندگی و برکت و رزق و روزی فراوان و سلامتی؛ چند توصیه به شما دارم:

1- گناه نکنید.

گناه، دل را ويران مي‌كند، دلي كه حرم و خانة خداست؛ گناه آن را نابود و قواي معنوي را تضعيف و ريشه‌هاي درخت ايمان را مي‌سوزاند.

امام باقر (عليه السّلام) مي‌فرمايند: هيچ بنده مؤمنی نيست مگر اين كه در قلبش نقطه سفيدي است. پس هر گاه گناهي را مرتكب شود، نقطه سياهي در قلبش نمودار مي‌گردد و باعث تباهي دل مي‌شود».

امام صادق (عليه السّلام) می فرماید: همانا به درستي كه انسان گناهي را كه مرتكب مي‌شود با آن گناه رزق و روزي از او دفع مي‌گردد».

رسول خدا (صلّي الله عليه و آله و سلّم) می فرماید: هر گاه بنده گناهي را مرتكب شود، به خاطر آن گناه از نماز شب محروم مي‌شود.

امام صادق (عليه السّلام) مي‌فرمايند: «انّ ادني ما اصنع بالعبد اذا آثر شهوته علي طاعتي ان احرمه لذيذ مناجاتي؛ هر بنده‌اي كه خواهش نفس خود را بر طاعت من اختيار نمود كمترين كاري كه دربارة او انجام دهم اين است كه او را از لذّت مناجاتم محروم مي‌سازم.».

رسول خدا (صلّي الله عليه و آله و سلّم) می فرماید: بدانيد و هوشيار باشيد همانا در قيامت بنده‌ را به خاطر يكي از گناهانش صدسال حبس مي‌كنند در حالي كه او به حوراني نگاه مي‌كند كه در بهشت براي او آماده شده‌اند و به نماز و نعمت مشغولند.

2- نمازها، «خصوصاً نماز صبح» را حتماً اول وقت بخوانید.

حضرت عبدالعظیم حسنی از امام حسن عسكری(علیه السلام) روایت می كند كه فرمودند: "خداوند متعال با حضرت موسی تكلم كرد، حضرت موسی فرمود:خدای من. كسی كه نمازها را در وقتش به جای آورد چه پاداشی دارد؟ خداوند فرمود:حاجت و درخواستش را به او عطا می كنم و بهشتم را برایش مباح می گردانم.

آقا رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم) کسی که نماز را سبک بشمارد خداوند او را به شش بلای در دنیا گرفتار میکند:

1-. خير و بركت را از عمر او برمى دارد.

2-. خير و بركت را از روزى اش برمى دارد.

3-. نشانه صالحان را از چهره او محو مى فرمايد.

4-. در برابر اعمالى كه انجام داده اجر و پاداش به او داده نمى شود.

5-. دعاى او به سوى آسمان بالا نمى رود و مستجاب نمى گردد.

6-. هيچ بهره اى در دعاى بندگان شايسته خدا نداشته و مشمول دعاى آنان نخواهد بود.

3- اول شبها صدقه بدهید و سوره «واقعه» بخوانید و هنگام خواب، پس از تسبیحات حضرت زهرا (سلام الله علیها) 70 مرتبه استغفار کنید و بگوئید: «استغفرالله ربّی و أتوب إلیه».

هر کس سوره واقعه را هر شب بخواند هیچ تنگدستی و گرفتاری به او نمی رسد.رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) فرموده اند: سوره واقعه را به زنانتان یاد دهید زیرا آن سوره بی نیاز کننده است.

در خبر است: عبدالله بن مسعود صحابی بزرگوار رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلّم) بیمار شد. خلیفه وقت ، عثمان بن عفان، به دیدار او رفت و ناراحت و نگرانی در چهره او دید از او پرسید: چرا ناراحتی و آه و ناله می کنی؟  گفت: گناهکارم. پرسید: چه می خواهی؟ گفت: رحمت خداوند را، پرسید: آیا نیاز به پزشک داری؟ گفت: طبیب حقیقی مرا بیمار کرده است. پرسید: آیا می خواهی کمک مالی به تو بکنم؟ گفت: آن زمان که نیاز داشتم ندادی و اکنون نیازی ندارم. عثمان گفت: پول می دهم برای دخترانت باشد. ابن مسعود گفت: آنها نیازی ندارند. چون به ایشان گفته ام که همواره سوره واقعه را قرائت نمایند که هیچ گاه نیازمند نخواهند شد.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلّم) فرمودند: اگر سوره واقعه را بنویسند و در خانه بگذارند موجب افزایش خیر و برکت می شود و هر کس به قرائت آن مداومت ورزد، فقر از او برطرف می شود و در آن افزایش حفظ و توفیقات و وسعت در مال وجود دارد.

امام صادق (علیه السلام) فرموده است: هر کس در هر شب جمعه سوره واقعه را قرائت کند، خداوند او را دوست دارد و او را محبوب همه مردم می گرداند و هرگز در دنیا ناراحتی، فقر و تنگدستی و آفتی از آفات دنیا به او نخواهد رسیدو از همراهان و رفیقان امیرالمؤمنین (علیه السلام) خواهد بود.و این سوره ویژه امیرالمومنین علی علیه السلام است و هیچ کس در آن شرکت ندارد.

امام صادق (علیه السلام) می فرماید: سوره واقعه دارای منافع و بهره های زیادی است که قابل شمارش نیست. از جمله فواید این سوره آن است که اگر برای مرده ای خوانده شود، خداوند او را می امرزد و اگر برای کسی که در حال احتضار و مرگ است بخواند، مرگ و خروج روحش به اذن خدا آسان می شود.

به همراه داشتن نوشته سوره واقعه موجب آسانی زایمان می شود.

4- اول روزها صدقه بدهید و سوره «یس» بخوانید.

پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم) به آقا أمیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمودند: یا علی! «یس» را بخوان که در آن ده اثر است، هر که آن را قرائت کند: 1) اگر گرسنه باشد سیرگردد؛ 2) اگر تشنه باشد، سیراب گردد؛ 3) اگر عریان باشد، پوشانیده گردد؛ 4) اگر عزب باشد، ازدواج کند؛ 5) اگر ترسان باشد، امنیت یابد؛ 6) اگر مریض باشد، عافیت یابد؛ 7) اگر زندانی باشد، نجات یابد؛ 8) اگر مسافر باشد، در سفرش یاری شود؛ 9) نزد میت خوانده نمی شود مگر اینکه خدا بر او آسان گیرد؛ 10) اگر گمشده داشته باشد، گمشده اش را پیدا کند.

شخصی به امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) عرض کرد: بفرمایید وقتی چیزی یا کسی گم می شود چه باید بکنم؟ حضرت فرمودند: دو رکعت نماز بخوان و در هر دو رکعت بعد از حمد «یس» بخوان و بعد از آن بگو: یا هادی الضالّهِ رُدَّ عَلَیَّ ضالَّتی» ای هدایت کننده گمشدگان، گمشده ام را به من برگردان. آن شخص می گوید: من این کار را کردم و بعد از مدتی خداوند گمشده ام را به من برگرداند.

از رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم) نقل شده است: هر کس سوره «یس» را نوشته و پس از شستن از آب آن بنوشد در درونش هزار گونه دوا و نیز هزار گونه نور و یقین و برکت و رحمت را وارد کرده است و هر گونه دردی را از او دور میکند.

از حضرت سلمان فارسی (رحمة الله) روایت شده اگر کسی ده روز بعد از نماز صبح قبل از سخن گفتن با کسی، سوره «یس» را بخواند و این دعا را قبل از تلاوت سوره مزبور ده مرتبه بخواند بعد سوره را بخواند هر حاجتی را که بخواهد انجام شود انشاءالله؛ زیرا که اسم اعظم خداوندی در این دعا است ودعا است:

«بسم الله الرحمن الرحیم، یا قدیم یا دائم یا حی و یا قیوم یا فرد و یا وتر یا واحد یا احد یا صمد یا من لم یلد و لم یولد و لم یکن له کفواً احد و صلی الله علی محمد و اله اجمعین برحمتک یا ارحم الراحمین.»

5- به بزرگترها «خصوصا  پدر و مادر» احترام کنید و بکوشید آنها را از خودتون خوشنود کنید.

قرآن در سوره اسرا آيه 23 می فرماید: و پروردگار تو مقرر كرد كه جز او را مپرستيد و به پدر و مادر احسان كنيد! و در سوره لقمان آيه 15 می فرماید: اگر آنها به تو اصرار كنند كه مشرك شوي اطاعتشان مكن، ولي در زندگي دنيا به نيكي با آنها معاشرت نما!

امام صادق (علیه السلام) می فرماید: مردي نزد پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) آمد و عرض كرد من جوان با نشاط و ورزيده اي هستم و جهاد را دوست دارم ولي مادري دارم كه از اين موضوع ناراحت مي شود، پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: برگرد و با مادر خويش باش، قسم به آن خدايي كه مرا به حق مبعوث ساخته است، يك شب مادر با تو مانوس گردد از يك سال جهاد در راه خدا بهتراست.

در معارف اسلام احترام به پدر و مادر از مهمترين مسائل اخلاقي است و بي احترامي به پدر و مادر گناه بزرگي است كه خداوند به راحتي از آن نمي گذرد و تا روز قيامت صبر نمي كند و فرزند خطاكار را سريع مجازات مي نمايد. پيامبر بزرگ ما در اهميت اين موضوع مي فرمايد: «كيفر سه گناه تا قيامت به تاخير نمي افتد عاق پدر و مادر، ظلم و تجاوز به مردم و ناسپاسي در مقابل احسان و نيكي ديگران.».

امام صادق (علیه السلام) مي فرمايد: «حسن سلوك و نيكي به والدين از حسن شناخت و معرفت عبد به خداوند تعالي است، زيرا هيچ عبادتي انسان را به سرعت نيكي به پدر و مادر به خشنودي خداوند تعالي نمي رساند آن هم احساني كه محض تحصيل رضاي پروردگار باشد.».

امام باقر (علیه السلام) مي فرمايد: «خوشا به حال كسي كه به پدر و مادر خود نيكي كند، زيرا خداوند بر عمر او مي افزايد»

امام صادق(علیه السلام) مي فرمايد: «خداوند دعاي سه كس را رد نخواهد كرد: دعاي پدر در حق فرزند در هنگام نيكي به او، دعاي پدر بر ضد فرزند(نفرين) هنگامي كه مورد عاق او واقع شود و دعاي مظلوم بر ظالم.»

کمیل بن زیاد مى‏گوید : امیر المؤمنین (علیه السلام) همواره به نیکى بر پدر و مادر تشویق مى‏کرد و مى‏فرمود : «فرزندان من! بر شما باد به نیکى بر پدر و مادر که در دعاى آنها هم بهبودى است و هم نابودى».

به برکت این اعمال حتماً مورد لطف خدای سبحان قرار میگیرید. یاحقّ.

---