انهار
انهار
مطالب خواندنی

فضیلت نماز جماعت (آیت الله بهجت)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

 ثواب نماز جماعت و پاک شدن عقوبت گناهان

سؤال1067. آیا ثواب نماز جماعت باعث پاک شدن عقوبت گناهان مى‏شود؟

پاسخ: در آن چه مربوط به حق النّاس و یا هر چه انسان مأمور به تدارک است، نیست و در غیر آن بى‏اثر نیست.

حکم نماز خواندن با جماعت با سرعت

سؤال1068. آیا نماز به صورت جماعت با سرعت و بدون مستحبات بهتر است یا به صورت فرادا با مستحبات؟

پاسخ: در صورت خواندن با جماعت بهتر است.

فضیلت نماز جماعت یا ادامه عزادارى

سؤال1069. آیا نماز جماعت اوّل وقت مهم‏تر است یا ادامه عزادارى امام حسین ـ علیه‏السّلام ـ ؟

پاسخ: جمع آن دو ممکن است.

جمع بین دو فضیلت نماز جماعت و نماز اوّل وقت

سؤال1070. اگر نماز جماعت پس از زمان فضیلت اوّل وقت برپا شود، چگونه مى‏توان بین دو فضیلت نماز جماعت و نماز اوّل وقت جمع نمود؟ ترجیح با کدام است؟

پاسخ: در اوّل وقت، نماز فرادا بخواند و بعد به جماعت آن را اعاده کند و اگر نخواست دو نماز بخواند، احتیاط در این امر مستحبّى، در تقدیم نماز اوّل وقت است.

جواز عدول به نافله در نماز استیجارى براى درک جماعت

سؤال1071. آیا در نماز استیجارى مى‏توان براى رسیدن به جماعت، به نافله عدول کرد؟

پاسخ: جایز است.

عقوبت ترک جماعت

سؤال1072. چون نماز جماعت واجب نیست و با توجّه به این که جماعت در دسترس است، اگر در نماز جماعت شرکت نکنیم، در محضر خداوند متعال مؤاخذه مى‏شویم؟

پاسخ: استحباب شرکت در جماعت، مؤکّد است؛ به طورى که بین مستحبّات کم‏نظیر یا بى‏نظیر است و ترک آن به عنوان اوّلى مؤاخذه ندارد.

انتخاب بین نماز فرادا با حضور قلب یا جماعت بدون حضور قلب

سؤال1073. اگر کسى احساس کند که در نماز فرادا داراى حضور قلب بیشترى است و در نماز جماعت به عللى کسل مى‏شود، کدام را انتخاب کند؟

پاسخ: دومى را انتخاب کند.

صحّت حدیثى که ترک کنندگان نماز جماعت را یهودى معرفى مى‏کند

سؤال1074. گویا از حضرت رسول اکرم ـ صلّى‏اللّه‏علیه‏وآله‏وسلّم ـ روایت شده که فرموده‏اند: کسانى که به جماعت حاضر نمى‏شوند و فُرادا نماز مى‏خوانند، یهودى هستند با آنان معاشرت نکنید. آیا این حدیث صحیح است یا نه؟

پاسخ: باید شرایط خارجى صدور روایت ملاحظه شود.

اشتغال به کارهاى ادارى و عدم حضور در نماز جماعت

سؤال1075. در بعضى اماکن ادارى، هنگام برپایى نماز جماعت که در وقت ادارى است، تعدادى از افراد به خاطر شرایط کارى در نماز جماعت شرکت نمى‏کنند ـ با آن که انجام دادن آن کارها بعد از وقت ادارى یا در روز بعد ممکن است ـ آیا عمل آن‏ها سبک شمردن نماز محسوب مى‏شود؟

پاسخ: موارد آن مختلف است.

بهترین محل براى نماز جماعت

سؤال1076. بهترین مکان‏ها جهت نماز جماعت چه مکان‏هایى است؟

پاسخ: به ترتیب: 1) مسجد الحرام؛ 2) مسجد النّبى؛ 3) مسجد کوفه؛ 4) مسجد سهله؛ 5) مسجد خیف؛ 6) مسجد غدیر؛ 7) مسجد بیت المقدس؛ 8) مسجد براثا؛ 9) مسجد قبا؛ 10) مسجد جامع هر شهر؛ 11) مسجد قبیله؛ 12) مسجد بازار و نیز مشاهد مشرفه انبیا و اوصیاى آنان و ائمه ـ علیهم‏السّلام ـ .

تداخل بین نماز جماعت و جلسه‏ى قرآن

سؤال1077. اگر بین نماز جماعت و جلسه‏ى قرآن تداخل پیش بیاید، کدام یک مقدّم است؟

پاسخ: نماز جماعت مقدّم است.

 اقتدا به کسى که مسایل قرائت را رعایت نمى‏کند
سؤال1130. در مسایلى از نماز که شما فتواى خاصّى دارید ـ مثلاً رعایت مدّ را در قرائت نماز واجب دانسته‏اید ـ ، آیا مى‏توانیم به کسى که این موارد را رعایت نمى‏کند اقتدا کنیم؟
پاسخ: نمى‏توانید، بنابر احتیاط.
اگر مأموم قرائت امام را صحیح نداند
سؤال1131. اگر قرائت امام جماعت از نظر مأموم صحیح نباشد، مى‏تواند به او اقتدا کند؟
پاسخ: خیر، نمى‏تواند.
قرائت حمد و سوره با لحن زیبا
سؤال1132. آیا امام جماعت مى‏تواند قرائت حمد و سوره و اذکار را با لحن زیبا انجام دهد؟ (در حالى که خودش عادت به این کار در حال فرادا را ندارد.)
پاسخ: اگر به قصد ریا نباشد، اشکال ندارد.
شکّ در صحّت قرائت نماز امام
سؤال1133. شخصى در صحّت قرائت امام شکّ دارد. آیا مى‏تواند اقتدا کند یانه؟ و اگر مى‏تواند اقتدا کند، به چه نحوى امکان‏پذیر است؟
پاسخ: اگر شکّ در حکم باشد نمى‏تواند اقتدا کند؛ و اگر شکّ در موضوع باشد مى‏تواند اقتدا کند و اگر در اثنا فهمید که به صورت اشتباهى غلط خوانده، خود مأموم آن قرائت را مى‏خواند، گرچه احتیاط در این است که قصد فرادا نماید.

اطمینان به عدم صحت قرائت امام
سؤال1134. اگر مطمئن باشیم که قرائت امام صحیح نیست، مى‏توانیم به او اقتدا کنیم؟
پاسخ: خیر، نمى‏توانید.
اقتدا به کسى که قادر به بلند خواندن نماز نیست
سؤال1135. شخصى به علت بیمارى که دارد نمى‏تواند نمازهاى صبح و مغرب و عشا را با صداى بلند (جهر) بخواند، آیا اقتدا به او در آن نمازها صحیح است؟
پاسخ: احوط ترک اقتدا است.
اقتدا به امام جماعتى که بعضى حرکات و حروف را اشتباه مى‏خواند
سؤال1136. آیا اقتدا به امام جماعتى که بعضى از حرکات و حروف ادعیه یا آیات قرآن را اشتباه مى‏خواند، صحیح است؟
پاسخ: اگر به حدّ غلط خواندن باشد و در محلّ تحمّل باشد (در حمد و سوره دو رکعت اوّل نماز)، اقتداى به او صحیح نیست.
امامت کسى که بین اجزاى نماز فاصله زیادى مى‏اندازد
سؤال1137. اگر شخصى که عادت دارد بین اجزاى نماز فاصله‏ى زیادى بیندازد یا در حین قرائت، زیاد مکث کند؛ مى‏تواند امام جماعت باشد؟
پاسخ: اگر مخلّ به موالات لازم در نماز نباشد، اشکال ندارد.
امامت فردى که براى وضو، نایب مى‏گیرد
سؤال1138. اگر فردى براى گرفتن وضو، نایب بگیرد، صلاحیّت امام جماعت شدن را دارا است یا خیر؟
پاسخ: خالى از اشکال نیست
اقتدا به فردى که به کمک عصا یا دیوار، مى‏ایستد
سؤال1139. اگر فردى به کمک عصا یا دیوار قادر به ایستادن باشد، آیا اقتدا به او جایز است؟
پاسخ: اگر مأموم در حال ایستاده به تکیه کردن نیاز ندارد، اقتداى او به کسى که به تکیه کردن نیاز دارد، محل اشکال و احتیاط است.
امامت کسى که کمرش خمیده است
سؤال1140. شخصى که کمرش مقدارى خمیدگى دارد، به نظر حضرتعالى مى‏تواند امام جماعت شود یا خیر؟
پاسخ: اگر به حدّى است که انتصابى که شرط در قیام است از او فوت نمى‏شود، اشکال ندارد.
امام جماعت فرد نابینا
سؤال1141. آیا شخص نابینا مى‏تواند امام جماعت باشد؟ به خصوص که از این جهت، در کیفیت تطهیر بدن و لباسش شبهه وجود داشته باشد؟
پاسخ: ظاهرا اشکال ندارد
شخصى که برص (پیسى) دارد
سؤال1142. اگر شخصى (پیسى) داشته باشد، ولى به قدرى کم است که مردم نمى‏دانند و زیر لباس پنهان مى‏ماند. آیا چنین شخصى نباید امامت کند؟ اگر امامت کند، نماز مأمومین اشکال پیدا مى‏کند؟
پاسخ: مکروه است؛ ولى اشکال ندارد.
اقتدا به کسى که روى صندلى چرخ‏دار نماز مى‏خواند
سؤال1143. آیا به شخصى که روى صندلى چرخدار نماز مى‏خواند مى‏توان اقتدا کرد؟
پاسخ: کسى که ایستاده نماز مى‏خواند، بنابر اظهر نمى‏تواند به کسى که نشسته نماز مى‏خواند اقتدا کند.
امامت کسى که یک دست او قطع شده است
سؤال1144. آیا کسى که یک دست او قطع شده است، مى‏تواند امام جماعت بشود؟
پاسخ: اشکال دارد.
کسى که یک یا چند موضع از مواضع هفت‏گانه‏اش را باندپیچى کرده
سؤال1145. اگر کسى یکى یا چند موضع از مواضع هفت‏گانه‏اش، که به هنگام سجده باید بر زمین قرار بگیرد، باندپیچى شده یا گچ گرفته باشد، مى‏تواند امام جماعت باشد؟
پاسخ: در مورد گچ گرفتگى و یا وجود باند در پیشانى خلاف احتیاط است.
امامت کسى که براى سجده مهر را بالاتر مى‏آورد
سؤال1146. آیا کسى که براى سجده، مهر را روى میز مى‏گذارد و سجده مى‏کند، مى‏تواند امام جماعت شود؟
پاسخ: اشکال دارد.
امام جماعت شخصى که موضع سجده‏اش قطع شده است
سؤال1147. شخصى که بعضى از مواضع سجده‏اش مانند انگشت بزرگ پا قطع شده باشد، آیا مى‏تواند امام جماعت بشود یا نه؟
پاسخ: اشکال دارد.
مجروح و معلولى که رکوع و سجود را با اشاره انجام مى‏دهد
سؤال1148. آیا مجروح یا معلولى که رکوع و سجود را با اشاره انجام مى‏دهد، مى‏تواند امام جماعت بشود؟
پاسخ: اشکال دارد.
اقتدا به کسى که نمى‏تواند تمام کف دست را روى زمین بگذارد
سؤال1149. آیا مجروح یا معلولى که نمى‏تواند تمام کف دست را روى زمین بگذارد، جایز است امام جماعت شود؟
پاسخ: خلاف احتیاط است، بنابراین اشکال دارد.
اقتداى قارى قرآن به دیگرى
سؤال1150. اقتداى فردى که قارى قرآن است و قرآن را با لحن زیبا و با رعایت اصول و قواعد تجویدى قرائت مى‏کند به کسى که به صورت معمولى قرائت مى‏نماید چه حکمى دارد؟
پاسخ: جایز است.
اشتباه در افعال و اذکار امام
سؤال1151. اگر بدانیم که امام جماعت مثلاً «اللّه‏ الصّمد» را درست تلفظ نمى‏کند و یا در انجام تشهد نماز اشکال دارد، آیا مى‏توان تا آن مقدار از نماز نیّت جماعت کرد و از آن جا به بعد نیّت فرادا نمود؛ یا آن مقدار از نماز مثل «اللّه‏ الصمد» راخود انسان قرائت کند و بقیه نماز را به جماعت تمام نماید؟
پاسخ: از اوّل نمى‏توان به او اقتدا کرد، بنابر احوط.
اقتدا به کسى که بر جهر قادر نیست
سؤال1152. کسى که به طور دایم یا موقّت، قادر به خواندن قرائت نماز به طور جهر نیست، آیا اقتداى به او در نمازهاى جهریّه ـ یعنى صبح و مغرب و عشا ـ صحیح است؟
پاسخ: بنابر احوط، جایز نیست.
اقتدا به کسى که نماز با غسل غیر جنابت را جایز مى‏داند
سؤال1153. امام جماعت از روى اجتهاد یا تقلید با غسل‏هاى غیر جنابت نماز خواندن را جایز مى‏داند. آیا مقلّدین حضرتعالى مى‏توانند اقتدا کنند یا نه؟ و اگر مأموم شک کرد که آیا امام بعد از غسل جمعه مثلاً وضو هم گرفته است یا نه، مى‏تواند به او اقتدا کند؟
پاسخ: احتیاط در ترک اقتدا است.
اقتدا به کسى که نماز با غسل مستحبى را جایز مى‏داند
سؤال1154. اگر امام جماعتى، نماز با غسل مستحبى را جایز بداند و مأموم از روى تقلید یا اجتهاد آن را جایز نداند، مأموم مى‏تواند به امام اقتدا کند یا خیر؟
پاسخ: بنابر احتیاط واجب جایز نیست.
اقتدا به کسى که دست یا پا ندارد
سؤال1155. در جنگ تحمیلى بعضى از روحانیون از ناحیه‏ى یک دست یا یک پا و یا... قطع عضو شده‏اند و در ایّام محرم و صفر و رمضان جهت اقامه‏ى جماعت و تبلیغ به شهرها و روستاها مى‏روند و نظر مراجع فعلى در این‏باره مختلف است، نظرتان را مرقوم فرمایید؟
پاسخ: بنابر احتیاط واجب به شخص معذورى که نماز عذرى مى‏خواند نمى‏شود اقتدا کرد؛ مگر به فردى که به علت عذرى تیمم نموده است و کسى که با مأموم، نقص مساوى داشته باشد. پس در فرض سؤال على الاحوط نمى‏تواند اقتدا کند.
سجده فردى که به علّت سوختگى انگشت‏هایش جمع شده است
سؤال1156. شخصى هستم به علت سوختگى انگشتانم جمع شده است، به طورى که کف دستم هنگام سجده کاملاً بر روى زمین قرار نمى‏گیرد و فقط مقدارى از کف دست و سر انگشتان روى زمین قرار مى‏گیرد. آیا بنده مى‏توانم اقامه نماز جماعت نمایم؟ آیا مى‏شود پارچه‏اى در دست گرفته که خلأ پر شود و اقامه نماز جماعت نمود؟
پاسخ: بلى، اگر نتوانید تمام کف دست را روى زمین بگذارید، متعیّن است که با پارچه، خاک یا هر چیز دیگر کف دست را پر کنید تا همه جاى دست عرفا روى زمین مستقر باشد و با امکان این مطلب، فرقى بین نماز جماعت و فرادا نیست.

 

شخص داراى نیمه کف

سؤال1157. آیا شخصى که یک دستش داراى پنج انگشت است؛ ولى کف دست او به اندازه‏ى نصف کف دست افراد عادى است، مى‏تواند امامت کند؟

پاسخ: اگر فقط اشکال در کوچکى کف دست باشد، اظهر صحّت جماعت است.

کسى که نقص عضو دارد، ولى مقلّد دیگرى است

سؤال1158. روحانیونى که نقص عضو دارند، اگر مقلّد مرجعى باشند که امامت جماعت را براى آن‏ها بلااشکال مى‏داند، ولى در مأمومین آن‏ها کسانى باشد که احتمالاً یا علما مقلّد مرجعى باشند که اقتدا را مجاز نمى‏داند، آیا بر امام جماعت فوق لازم است که در هر مکانى که نماز به امامت او اقامه مى‏شود قبل از نماز، مأمومین را از حکم مسأله‏ى مرجع آن‏ها آگاه سازد؟

پاسخ: اگر مأمومین از جهت این که حکم مسأله را نمى‏دانند به او اقتدا مى‏کنند، بنابر احتیاط باید آن‏ها را ارشاد کند و اگر اقتدا از این جهت است که موضوع را نمى‏دانند، لازم نیست به آن‏ها اطّلاع دهد.

صحّت امامت زن براى زنان

سؤال1159. آیا زن مى‏تواند براى زنان امام جماعت شود؟

پاسخ: با وجود شرایط، مانعى ندارد.

امامت شخص خنثى

سؤال1160. آیا کسى که خنثى است مى‏تواند لباس روحانیت بپوشد و امام جماعت شود؟

پاسخ: اگر خنثایى باشد که بیشتر علایم مرد را داشته باشد که ملحق به مردان باشد، جایز است.

اقتداى زن پاک به زن مستحاضه

سؤال1161. آیا زنى که مستحاضه نیست، مى‏تواند به زنى که مستحاضه است اقتدا کند؟

پاسخ: بنابر احتیاط، نمى‏تواند به او اقتدا کند.

امام راتب

سؤال1162. منظور از امام راتب چیست؟ آیا با وجود امام راتب، اقامه‏ى فرد دیگرى صحیح است؟

پاسخ: امام راتب یعنى امامى که براى امامت آن مسجد معیّن شده مقدّم است؛ ولى امامت دیگرى هم صحیح است.

جلوگیرى از اقامه نماز امام غیر راتب

سؤال1163. آیا کسى مى‏تواند از اقامه‏ى نماز جماعت توسط شخصى غیر از امام راتب، در مسجد جلوگیرى کند؟

پاسخ: خیر، نمى‏تواند.

ممانعت بانیان مسجد از امامت امام راتب

سؤال1164. اگر کسانى در ساختن مسجد سهم داشته باشند، آیا مى‏توانند مانع از اقامه نماز توسط امام راتب شوند و بگویند ما به امامت این فرد راضى نیستیم؟

پاسخ: خیر، نمى‏توانند.

اقتدا به نماینده‏ى امام جماعت پیشین

سؤال1165. اگر امام جماعتى، به دلیل مسافرت، غایب باشد و شخصى را به جاى خود معرفى نماید، آیا اقتداى به او صحیح است؟ هم‏چنین اگر کسى را معرفى نکند و شخصى بدون اجازه به جاى او بایستد؟

پاسخ: باید آن امام را مأمومین عادل بدانند.

امام جماعت اهل تسنن

سؤال1166. آیا اقتدا به امام جماعت سنّى مذهب جایز است؟

پاسخ: خیر، باطل است.

اقتدا به اهل تسنن در ایام حج

سؤال1167. آیا اقتدا کردن به اهل تسنّن به ویژه در ایام حج که نماز مغرب را پیش از وقت مى‏خوانند یا این که مهر نمى‏گذارند و فاصله را رعایت نمى‏کنند، جایز است؟

پاسخ: مأموم واجب است به وظیفه فرادا عمل کند؛ و اگر لازم است تقیّه کند، حمد و سوره و لااقل حمد را به صورت آهسته بخواند، در غیر این صورت نماز را اعاده نماید.

اعاده نمازهایى که با تقیّه خوانده شده

سؤال1168. اگر کسى به خاطر تقیّه به امام جماعت سنّى یا غیر عادل اقتدا کند، باید نمازش را اعاده کند؟

پاسخ: اگر حمد و سوره نمازهایش را و یا لااقل حمد آن‏ها را ـ هر چند آهسته ـ نخوانده است باید نمازش را اعاده نماید.

اقتدا به امام جماعت شیعه‏ى فاسق یا سنّى عادل

سؤال1169. اگر دو امام جماعت باشند: یکى شیعه و فاسق و دیگرى سنّى و عادل. اقتدا به کدام یک از آن دو ارجح است؟

پاسخ: اقتداى به هر کدام باشد، باطل است.

مقدارى که در صف جماعت اهل سنت، جایز است مانند آنان نماز بخوانیم

سؤال1170. در هنگام اقتداى به اهل سنّت، تا چه مقدار جایز است مانند آن‏ها نماز بخوانیم؟

پاسخ: در صورت تقیّه، باید لااقل حمد را مأموم ـ هر چند آهسته ـ بخواند.

اقتداى ندانسته مأموم به نماز مستحبّى

سؤال1171. فردى در حال خواندن نماز مستحبّى است، دیگرى به گمان این که وى نماز واجب مى‏خواند به او اقتدا مى‏کند، وظیفه او چیست؟

پاسخ: احتیاط در وجوب اعلام امام جماعت است که اقتدا کننده بفهمد و اگر به وظیفه‏ى منفرد عمل نکرده، آن نماز را هر چند به مثل سجده‏ى سهو جبران کند و یا اگر مثلاً رکنى را اضافه کرده است، اعاده کند

مأموم و امام بودن یک نفر در یک نماز

سؤال1172. شخصى دو رکعت اوّل نماز خود را به جماعت خوانده که نماز اوّل تمام مى‏شود، بنابراین دو رکعت دیگر را فرادا مى‏خواند. آیا شخص سوم مى‏تواند به فرد مزبور اقتدا کند؟

پاسخ: مانع ندارد.

اقتدا به خیال رکعت آخر و معلوم شدن رکعت دوّم

سؤال1173. اگر کسى در رکعت دوّم در حین تشهّد امام جماعت به تصوّر این که رکعت چهارم مى‏باشد براى درک فضیلت جماعت اقتدا کند و بعدا بفهمد رکعت آخر نبوده است، وظیفه‏اش چیست؟

پاسخ: مى‏تواند به جماعت ادامه دهد و همراه امام برخیزد و رکعت اوّل خود حساب نماید.

اقتداى نماز قضا به جمعه

سؤال1174. آیا نماز قضاى یومیّه را مى‏توان به نماز جمعه اقتدا کرد؟

پاسخ: اگر جمعه با شرایط آن اقامه شود، مى‏شود اقتدا کرد.

امامت کسى که در داشتن نماز قضا شک دارد

سؤال1175. شخصى که شکّ دارد آیا نماز واجب یومیّه‏اى از او قضا شده یا نه، فرموده‏اند که قضاى آن نماز مستحبّ است. آیا مى‏تواند با همین نماز امامت کند و دیگران به او اقتدا نمایند؟

پاسخ: اقتدا به نماز مذکور اشکال دارد.

امامت شخصى که قبلاً مأموم بوده و این نماز را به جماعت خوانده

سؤال1192. آیا مأموم مى‏تواند پس از تمام شدن نماز جماعتش، امامت جماعت همان نماز را بر عهده بگیرد؟

پاسخ: جواز جماعت محل تأمل است؛ ولى در صورتى که جماعت دوم داراى مزایایى باشد که در شرع رجحان داشته باشد و کسى بخواهد به امید مطلوب بودن دو مرتبه نمازش را به جماعت بخواند، بنابر اظهر جایز است.

 دوباره خواندن نمازى که یقین به صحت آن داریم

سؤال1193. اگر کسى نمازش را در حالى که امام یا مأموم است بخواند و یقین به صحت این نماز داشته باشد، آیا جایز است دوباره آن را به عنوان امام یا مأموم بخواند؟ اگر جایز باشد آیا این عمل، مستحبى است یا نه؟

پاسخ: جواز جماعت محل تأمل است؛ مگر در صورتى که جماعت دوم داراى مزایایى باشد. (به تفصیلى که در مسأله قبلى ذکر گردید.)

اختلاف اجتهادى یا تقلیدى امام و مأموم

سؤال1194. آیا اقتدا به امام جماعتى که بلند خواندن قرائت را در نماز ظهر روز جمعه مستحب مى‏داند (از روى اجتهاد یا تقلید) و بلند مى‏خواند، براى مأمومى که آهسته خواندن در قرائت ظهر جمعه را واجب مى‏داند، جایز است؟

پاسخ: احتیاط واجب ترک اقتدا است.

اختلاف در تقلید یا اجتهاد امام با مأموم

سؤال1195. اگر در مسأله‏اى مأموم و امام از روى اجتهاد یا تقلید اختلاف داشته باشند، اقتدا صحیح است؟

پاسخ: در مواردى که نماز امام در مقام عمل به نظر مأموم باطل نباشد، مانع ندارد و در غیر این صورت خلاف احتیاط وجوبى است.

اختلاف امام و مأموم در وجوب سوره

سؤال1196. اگر امام و مأموم در وجوب سوره اختلاف داشته باشند، به طورى که امام، واجب نمى‏داند ولى مأموم واجب مى‏داند، آیا اقتدا صحیح است؟

پاسخ: اگر امام سوره را نخواند، اقتدا جایز نیست، بنابر احتیاط.

اختلاف رأى در شکسته یا کامل بودن نماز، بین امام و مأموم

سؤال1197. امام جماعتى به خاطر شغلى که دارد هر روز از شهرى به شهرى رفت و آمد مى‏کند و به دلیل این که خود را کثیرالسّفر مى‏داند، نمازش را کامل مى‏خواند. اگر مرجع تقلید کسانى، کثیر السّفر بودن یا شغل کسى در سفر بودن را براى کامل بودن نماز قبول نداشته باشد، آیا آن افراد مى‏توانند به آن امام جماعت، اقتدا نمایند؟

پاسخ: بنابر احوط نمى‏توانند.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -