انهار
انهار
مطالب خواندنی

خبر بچه ممیز به پاکی یا نجسی

بزرگ نمایی کوچک نمایی


1 -يعني كسيكه خوب و بد را مي فهمد.

2- امام خمینی : هر چند تكليفش هم نزديك باشد.

خوئي، تبريزي، سيستاني: اگر بچه بگويد چيزي را آب كشيده نبايد حرف او را قبول كرد ولي بچه اي كه تكليفش نزديك است (سيستاني: بچه اي كه مميز است و پاكي و نجسي را به خوبي درك مي كند) اگر بگويد چيزي را آب كشيدم، در صورتي  كه آن چيز در تصرف او باشد يا (سيستاني: گفته) بچه مورد اطمينان باشد حرف او قبول مي شود.

گلپايگاني، صافي: اگر بچه اي كه تكليفش نزديك است، به پاكي يا نجسي چيزي كه دست خودش مي باشد خبردهد، پذيرفته است (صافي: به شرط حصول اطمينان).

فاضل لنکرانی : بعيد نيست حرف او معتبر باشد .

بهجت: مگر اينكه انسان بداند آن را درست آب كشيده است .

وحید خراسانی : اگر بچه بگويد چيزي را آب كشيده، نمي شود حرف او را قبول كرد، ولي بچه مميز اگربگويد چيزي را آب كشيدم، در صودتي كه آن بچه ثقه باشد و ظن بر خلاف گفته او نباشد،حرف او قبول مي شود.

شبیری زنجانی : اگر بچه بگويد چيزي را آب كشيده و از گفته او اطمينان حاصل نشود، نبايد حرف او را قبول كرد؛ ولي بچه مميز كه طهارت و نجاست را مي فهمد اگر بدانيم چيزي را آب كشيده، مي توان آن را پاك دانست، اگر چه اطمينان نداشته باشيم كه درست آب كشيده است .

شبیری زنجانی : اگر از قول او اطمينان حاصل نشود، بنا براحتياط بايد از آن اجتناب كرد.

مکارم شیرازی : هر گاه «ذواليد» يعني كسي كه چيزي در اختيار اوست خبر دهد كه آن چيز، پاك است بايد قبول كرد، خواه عادل باشد يا نه، به شرط اينكه بالغ باشد، بنا براين خبردادن غير بالغ در اين باره قبول نيست، مگر اينكه اطمينان از گفته او حاصل شود.

سبحاني: در صورت وثوق، آب كشيدن مجدد لازم نيست.

مظاهري: لازم نيست دوباره آب بكشند.

3- امام خمینی : هر چند بعيد نيست اعتبار قول صبيّ مراهق.

خوئي، تبريزي، سيستاني: اگر بچه بگويد چيزي نجس است نبايد حرف او را قبول كرد ولي بچه اي كه تكليفش نزديك است (سيستاني: بچه اي كه مميز است و پاكي و نجسي را به خوبي درك مي كند) اگر بگويد  چيزي نجس است، در صورتي كه آن چيز در تصرف او باشد يا (سيستاني: گفته) بچه مورد اطمينان باشد حرف او قبول مي شود.

گلپايگاني، صافي: اگر بچه اي كه تكليفش نزديك است، به پاكي يا نجسي چيزي كه در دست خودش مي باشد خبر دهد، پذيرفته است (صافي: به شرط حصول اطمينان) و اگر به پاكي يا نجسي چيزي كه در دست اونيست خبردهد، گفته اش پذيرفته نيست.

بهجت، نوري: احتياط واجب آن است كه ار آن اجتناب كنند.

فاضل لنکرانی : بعيد نيست حرف او معتبر باشد.

شبیری زنجانی : اگر به قول او اطمينان حاصل  نشود، بنا براحيتاط بايد از آن اجتناب كرد.

وحید خراسانی : اگر بچه بگويد چيزي نجس است، نمي شود حرف او را قبول كرد، ولي بچه اي كه مميز است اگر بگويد چيزي نجس است، در صورتي كه آن بچه ثقه باشد و ظن بر خلاف گفته او نباشد، حرف او قبول مي شود.

مکارم شیرازی : هر گاه «ذواليد» يعني كسي كه چيزي در اختيار اوست خبر دهد آن چيز نجس است بايد قبول كرد، خواه عادل باشد يا نه، به شرط اينكه بالغ باشد، بنا براين خبردادن غير بالغ در اين باره قبول نيست، مگر اطمينان از گفته او حاصل شود .

سبحاني: در صورت وثوق بايد از آن اجتناب كنند.

 مظاهري: بايد از آن اجتناب كنند.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -