انهار
انهار
مطالب خواندنی

آيت الله العظمي مكارم شيرازي (مدظله)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

 1- مصالحه زمین در قبال اخذ قرض ربوی

 سؤال: حکم توافق ومصالحه ای که منعقد شده بمنظور ابراء ذ مه یکی ازطرفین دعوی براساس بدهکاریی که درنتیجه اخذ قرض ربوی توسط واسطه ای متوجه او شده وباآن مصالحه برای تخلص ازبدهکاری قرض وبهره متعلقه به آن توافق کرده قطعه زمینی بامشخصات معین دراختیار واسطه در قرض قراردهد آیا این مصالحه مصالحه شرعیه است ویا دراصل باطل است؟

پاسخ: اگر مصالحه در مقابل اصل وام باشد صحیح است ولی اگر در مقابل وام و بهره باشد نسبت به بهره باطل است.

2- عمل نکردن طرف مصالحه به تعهدات خود

 سؤال: مادرم هم اکنون در سنین کهولت به سر مى برد، و متأسّفانه زمینگیر شده است. وى داراى املاک و مستغلاّتى است که آن را در عوض بردن وى به سفر کربلا، و تأمین مخارج زندگى، و مصارف کفن و دفن، به خواهر زاده اش بخشیده، و فرزندانش را از ارث محروم گردانیده است. و نیز شرط کرده تا زنده است بتواند از عائدات آن استفاده کند. ولى این آقا به بخشى از شرایط عمل نکرده، و تمام مصارف زندگى، و هزینه کفن و دفن را به عهده نمى گیرد. لطفاً حکم شرعى را بیان فرمایید.

 پاسخ: هرگاه شخصى که اموال به او مصالحه شده به شرایط مقرّر عمل نکند، آن زن مى تواند مصالحه را فسخ کند. و در صورتى که آن زن از دنیا برود، و آن شخص از پرداختن مخارج لازم طبق قرار داد خوددارى کند، ورثه مى توانند مصالحه را فسخ کنند.

3- مصالحه کالی به کالی

 سؤال: آیا مصالحه کالى به کالى، همانند بیع کالى به کالى، باطل است؟

پاسخ:  اشکال دارد.

4- مصالحه کالی به کالی

 سؤال: آیا مصالحه کالى به کالى، همانند بیع کالى به کالى، باطل است؟

پاسخ:  اشکال دارد.

5- عقد صلح منافع مال بدون تعیین مدت

سؤال:  اینجانب عقد صلحی منعقد نموده ام که به موجب آن منافع مال موضوع عقد به دیگری منتقل شود لیکن مدت زمان واگذاری منافع معلوم نگردیده. آیا این عقد باطل است؟ در صورتی که منافع مال به صورت دائم منتقل گردد چه حکمی دارد؟ آیا موارد مذکور مصداقی از قاعد "غرر" می باشد؟

 پاسخ: در صورتیکه مدت تعیین نشود باطل است و اگر دائم باشد مانعی ندارد.

6- جریان خیارات در صلح

سؤال:  آیا در صلح، خیارات معامله نظیر خیار غبن معتبر است؟

پاسخ:  صلح نامه هایی را که شبیه به بیع است تمام خیارات بیع در آن جاری می شود


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -