انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

سایر احکام سعی

بزرگ نمایی کوچک نمایی

موالات بين اشواط سعي

سؤال: آيا موالات در تمام اشواط سعي معتبر است، و يا اختصاص به بعض دارد؟

پاسخ: موالات در تمام اشواط مراعات شود بلي استراحت براي رفع خستگي به مقدار ضرورت اشكال ندارد.

زمان سعي

سؤال: كسي كه طواف و نماز آن را انجام داده، و سعي را به روز بعد يا روزهاي بعد به تأخير انداخته است، آيا طواف و نماز را بايد اعاده كند؟

پاسخ: لازم نيست، ولي اختياراً نبايد سعي را به روز بعد تأخير بيندازد.

زياده در سعي

سؤال: يكي از آقايان مراجع در مناسك خود فرموده: اگر يك شوط به سعي، اضافه كرده مستحب است شش شوط ديگر اضافه كند تا سعي دومي شود، بفرماييد كه مقصود ايشان چيست؟ با اينكه سعي مستحب نداريم.

پاسخ: در خصوص مورد، روايتي هست كه بعضي از علماء (رضوان‎الله تعالي عليهم اجمعين) به آن عمل نموده‎اند، و بعضي به جهت ضعف سندش بر طبق آن، فتوي نداده‎اند ولكن عمل به آن، مطابق احتياط مستحبي است.

سؤال: شخصي در سعي بين صفا و مروه كه تكليفش هفت مرتبه است اگر جهلاً چهارده مرتبه سعي نمايد تكليفش چيست؟

پاسخ: درفرض سوال، كه بهواسطه جهل به‎مسئله زيادتر سعي نموده، سعي او صحيح‎است، و اعاده واجب نيست، و همچنين است حكم در صورت نسيان.

سؤال: آيا زيادي در سعي جهلاً، حكم زيادي سهوي را دارد يا عمدي؟

پاسخ: حكم سهو را دارد و مضرّ نيست.

هروله در سعي

سؤال: شخصي در حال سعي كردن بود، يك وقت ديد مقداري را كه براي هروله علامت گذاري كرده‎اند به طور عادي سير كرده است، گمان كرد لازم است هروله كند و لذا برگشت و مقداري را كه عادي رفته بود، به هروله تكرار كرد، آيا سعيش اشكال دارد؟

پاسخ: اشكال ندارد.

پوشش بانوان در سعي

سؤال: اگر در سعي، بعضي مواضع بدن زن غير از وجه و كفين پيدا باشد آيا به سعي او ضرر مي‎زند يا نه؟

پاسخ: ضرر نمي‎زند.

سؤال: اگر در سعي بعضي از مواضع بدن زن، غير از وجه و كفين پيدا باشد، آيا به سعي او ضرري مي‎زند يا نه؟

پاسخ: ضرر نمي‎زند.

تقديم سعي بر طواف

سؤال: اگر جهلاً سعي را بر طواف زيارت مقدم داشت چه حكمي دارد؟

پاسخ: احتياط واجب آن است كه سعي را اعاده نمايد.

اعاده سعي

سؤال: در مواردي كه اصلاح يا تكميل طواف لازم است اعاده سعي هم لازم است يا نه؟

پاسخ: بنابراحتياط درمورد اعاده طواف بايد سعي را هم اعاده كند ولي اگر تكميل‎طواف‎مربوط‎به‎اشواط بعدازشوط‎چهارم‎باشد اعاده‎سعي‎لازم‎نيست.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -