انهار
انهار
مطالب خواندنی

آیت الله العظمی بهجت (قدس سره)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

رو برگرداندن قبل از نماز احتياط

سؤال864. شخصى در اثر جهل به مسأله پس از سلام نماز و قبل از نماز احتياط صورت را برمى گردانده و پشت به قبله مى كرده؛ آيا نمازهاى او صحيح است؟ و اگر شك دارد كه با اين مقدار صورت برگرداندن، پشت به قبله شده يا نه؛ چه صورتى دارد؟

پاسخ:در صورت اوّل اصل نماز را اعاده مى كند و با شكّ در منافى و به جاى آوردن نماز احتياط، نماز صحيح است.

خواندن نماز احتياط با گمان به ركعت

سؤال865. در جايى كه بعد از شكّ، گمان به ركعت پيدا كند ـ مثلاً بعد از شكّ سه و چهار، گمان پيدا كرد كه چهار ركعت خوانده است ـ ، آيا مى تواند براى امتثال امر واقعى، نماز احتياط بخواند؟

پاسخ:اگر قبل از شروع در نماز احتياط گمان پيدا كرده است، نماز احتياط بر او واجب نيست.

ورود كسى كه بايد نماز احتياط بخواند به نماز ديگر

سؤال866. كسى كه در نماز چهار ركعتى شكّ بين سه و چهار و يا شكّ ديگرى كند، و پيش از خواندن نماز احتياط وارد نماز ديگر شود؛ تكليفش چيست؟

پاسخ:اگر نماز دوم مترتّب بر نماز اوّلى نباشد ـ مثل نماز عصر و قضاى نماز صبح ـ اظهر صحّت نماز دوّم است و احوط به جا آوردن نماز احتياط بعد از نماز دوّم و اعاده ى نماز اوّلى بعد از آن است، اما در صورتى كه نماز دوّم مترتّب بر نماز اوّلى باشد ـ مثل ظهر و عصر ـ اگر عمدا اين كار را كرده، نماز دوّم باطل است؛ و اگر سهوا بوده پس خالى از وجه نيست كه از نماز دوّم به نماز احتياط عدول كند، و احتياط در اعاده ى اصل نماز با اين عدول است.

حدث در نماز احتياط

سؤال867. شخصى بين نماز احتياط حدثى از او سر زده است؛ آيا اعاده ى ركعت احتياط به تنهايى كافى است يا بايد نماز را هم اعاده كند؟

پاسخ:بايد اصل نماز را اعاده كند.

گمان بعد از شك

سؤال868. اگر نمازگزار بعد از شكى كه براى آن، نماز احتياط لازم است، گمان پيدا كند و طبق گمان عمل كند؛ آيا نماز احتياط بخواند يا نه؟

پاسخ:خير، نخواند.

تنگى وقت براى نماز عصر و نماز احتياط ظهر

سؤال869. اگر شخصى در نماز ظهر شكى كند كه نماز احتياط دارد، و وقت نماز عصر آن قدر تنگ است كه ممكن نباشد حداقل يك ركعت عصر را پيش از غروب بخواند؛ در اين صورت كدام يك را بايد مقدّم دارد؟

پاسخ:بايد نماز عصر را بخواند و نماز ظهر را بعدا قضا كند.

نماز احتياط براى فردى كه خوابيده نماز مى خواند

سؤال870. شخصى كه نماز چهار ركعتى را خوابيده مى خواند، اگر بين سه و چهار شكّ كند، يك ركعت نماز احتياط بخواند يا دو ركعت نشسته يا به نيّت بستگى دارد؟

پاسخ:دو ركعت نشسته وظيفه ى او است.

خواندن نماز احتياط اضافى

سؤال871. بنابر علتى (مثلاً شك در نماز چهار ركعتى در ركعت سه و چهار) نماز احتياط بر نمازگزار واجب شده است، پس از خواندن نماز احتياط فهميد كه نمازش صحيح بوده؛ آيا نماز احتياط اضافى باعث باطل شدن نماز مى شود؟

پاسخ:خير.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -