انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

(۶) تقدّم و افضلیت أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام)

بزرگ نمایی کوچک نمایی
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ
وَ اَلسَّلاَمُ عَلَى عِبَادِ اَللَّهِ اَلصَّالِحِين
تقدّم و افضلیت أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام)
    
داستان مرغ بریان خوردن پیامبر (صلّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه وَ سَلَّم)
یکی از دلایل تقدم و افضلیت علی (علیه السلام) بر صحابه‌ی رسول‌الله (صلّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه وَ سَلَّم) و کافه‌ی افراد خلق، حدیثی است صحیح و متواتر (الغدیر، ۲۱۹/۳) به نام حدیث طیر (مرغ) که انس بن مالک صحابی و خدمتکار خالص رسول‌الله (صلّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه وَ سَلَّم) روایت نموده و محدثینی شیعی و سنی آن را از طرق گوناگون، به اسناد معتبر نقل کرده‌اند.
ابوعبدالرحمن احمدبن شعیب نسائی صاحب صحیح نسائی در خصائص امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (علیه السلام) متن حدیث طیر را چنین آورده است:
اَخبرنا ذَکَریّا بنِ یَحیی قالَ: اَخَبرنها مُشهِرُ بنِ عبدالملک عن عیسی بن عُمَر عَن السُدِّیّ عَن اَنَسِ بن مالکٍ: أنَّ النّبیَّ (صلّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه وَ سَلَّم) کان عِندَهُ طائرٌ فقالَ: اللهمُّ اَئتِنی بِأحَبِّ خلقِکَ اِلَیکَ یَأکُلِ مَعی من هذا الطیر. فجاءَ ابوبکر فَردَّهُ ثمّ جاءَ عُمَرُ فَردُّه ثم جاءَ علیٌّ فأذِنَ لَهُ.
زکریا بن یحیی از حسن بن حمّاد از مُشهِر بن عبدالملک و مسهر از عیسی بن عمر و او از سُدِّی و سدّی از اَنَس بن مالک روایت کرده‌اند که:
برای پیغمبر (صلّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه وَ سَلَّم) مرغی آورده بودند. آن حضرت فرمود: خدایا. محبوب‌ترین خلق خود را نزد من بفرست تا از این مرغ بخورد. پس ابوبکر آمد ولی پیامبر او را نپذیرفت، بعد عمر آمد. او را هم نپذیرفت ولی وقتی علی آمد اجازه فرمود داخل شود.
علاء‌الدین علی متقی هندی در کنزالعمال فی سنن الاقوال و الافعال (۴۲۰/۱۵ به بعد) حدیث انس را با مختصر اختلاف لفظی به سه صورت از ابن عساکر دمشقی روایت کرده است:
عن عَمرِ بنِ دینارٍ عَن اَنَسٍ قال: کُنتُ مَعَ رَسولِ‌اللهِ (صلّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه وَ سَلَّم) فی بستانٍ فاُهدِی لَنا طائرٌ مَشوِیٌ فَقالَ (صلّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه وَ سَلَّم):
اللهم ائتِنی بأحبِّ الخَلقِ اِلَیکَ. فجاءَ علیُّ بنُ اَبی طالبٍ فَقُلتُ: رَسولُ اللهِ مَشغولٌ. فَرَجَع ثمّ جاء َ بعَدَ ساعة و دقّ البابَ وَرَدَدتُهُ مِثلِ ذلک. ثُمَّ قالَ رَسولُ اللهِ (صلّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه وَ سَلَّم): یا أنسُ اَفتِح لَهُ فطالَ مارَدَدتَهُ. فَقُلتُ یا رسول الله. کُنتُ اَطمَعُ اَن یَکونَ رجُلاً مِن الانصارِ. فَدَخَل علیُّ بنُ ابی طالبٍ فأکَلَ مَعَهُ مِن الطَیرِ. فقال رسول الله (صلّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه وَ سَلَّم): ألمرءُ یُحِبُّ قَومَه.
عمرو بن دینار از انس بن مالک چنین روایت کرده است: با رسول‌الله در باغی بودیم. مرغ بریانی به ما هدیه کردند. پس پیغمبر (صلّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه وَ سَلَّم) فرمود:
خدایا کسی را که از همه‌ی خلق بیشتر دوست داری نزد من بفرست. پس علی بن ابی طالب بیامد و خواست نزد پیغمبر (صلّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه وَ سَلَّم) رود. من گفتم پیغمبر اکنون کاری دارد و مشغول است. پس او برگشت و بعد از ساعتی بازآمد و دق‌الباب نمود خواستم مثل دفعه‌ی پیش او را برگردانم اما رسول‌الله (صلّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه وَ سَلَّم) فرمود:‌
ای انس در را به روی علی بگشا او را زیاد معطل کردی.
گفتم ‌ای فرستاده‌ی خدا طمع داشتم آن مرد یکی از انصار باشد.
پس علی بن ابی طالب درآمد و با پیغمبر (صلّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه وَ سَلَّم) از آن مرغ بریان تناول کرد.
پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: انسان قوم خود را دوست دارد» این حدیث را ابن عساکر و ابن النجّار روایت کرده‌اند.
در بعض روایات نام اهداء کننده‌ی مرغ بریان ام سلیم مادر انس بن مالک و در بعض دیگر ام سلمه ام‌المؤمنین همسر رسول‌الله (صلّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه وَ سَلَّم) آمده است. بعضی هم به جای جوجه و مرغ، کبک گفته‌اند. الفاظ و اشکال گوناگون این حدیث و اسناد آن از طرق اهل سنت به تفصیل در جلد چهارم عبقات‌الانوار - که تمام کتاب به شرح این حدیث اختصاص دارد - و در اعیان الشیعه (۳۵۳/۱) مندرج است.
حدیث طیر را نه تنها علمای شیعه متواتر و قطعی‌الصدور می‌دانند بلکه گروهی از حافظان و محدثین بزرگ اهل سنت نیز صحت و اعتبار آن را تأیید نموده‌اند (مقدمه‌ی فتح‌الملک العلی) به علاوه بعض مشاهیر شیعه و سنی کتابهایی در شرح الفاظ و اسناد این حدیث تألیف کرده‌اند که نام بعض ایشان چنین است:
۱) ابوجعفر جریر طبری مورخ و محدث مشهور (م ۳۱۰ ق) به روایت عبقات ۲۱۸/۴؛
۲) حافظ ابوالعباس عقده کوفی (م ۳۳۲ ق) به روایت عبقات ۲۱۸/۴؛
۳) حاکم نیشابوری شافعی (م ۴۰۵/۴۰۳ق) مفسر و محدث و مورخ معروف به روایت المستدرک علی الصحیحین ۱۳۰/۲، تاریخ بغداد، ۴۷۳/۵ و طبقات الشافعیة، ۶۴/۳ تألیف سبکی؛
۴) حافظ ابوطاهر حمدان از شاگردان حاکم نیشابوری - به روایت مقدمه‌ی فتح الملک العلی؛
۵) ابوعبدالله ذهبی به روایت مقدمه‌ی «فتح الملک العلی»؛
۶) ابوبکر مردویه اصفهانی (م ۴۱۰ ق) محدث و مفسر و مورخ مشهور، به روایت عبقات ۵/۴؛
۷) حافظ ابونُعَیم اصفهانی (م ۴۳۰ ق) جدّ علامه مجلسی و مورخ و محدث مشهور به روایت عبقات ۵/۴؛
۸) و از همه جامعتر و مهمتر کتاب چهارم از منهج دوم از اثر بزرگ تشیع عبقات الانوار تألیف علامة میر حامد حسین لکنهویی کنتوری نیشابوری است (م ۱۳۰۶ ق) که اختصاصاً درباره‌ی این حدیث شریف تألیف شده و اسناد صحت و تواتر آن را از طرق اهل سنت با ذکر نام روات و نقد هر حدیث به تفصیل ذکر کرده است.
منبع مقاله :
گروه نویسندگان، (۱۳۹۱)، دائرةالمعارف تشیع (جلد ششم)، تهران: انتشارات حکمت، چاپ اول.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -