انهار
انهار
مطالب خواندنی

(۱) احادیث حجّ؛ فضیلت، عظمت و آثار (۱)

بزرگ نمایی کوچک نمایی
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ.
وَ اَلسَّلاَمُ عَلَى عِبَادِ اَللَّهِ اَلصَّالِحِين وَ رَحمَةُ الله
احادیث حجّ؛ فضیلت، عظمت و آثار (۱)
    
فهرست احادیث:
{۱} اهمیت حجّ
{۲} حجّ و توجه بسوی خدا
{۳} لبیک و قربانی
{۴} حجّ اکبر و اصغر
{۵} آثار حجّ
{۶} مرگ در راه حجّ
{۷} حرمت مهمانان خدا
{۸} آمادگی برای احرام
{۹} نظر و نگاه به کعبه
{۱۰} نیت حج
{۱۱} روزه ایام تشریق در منی
{۱۲} حجّ یا جهاد
{۱۳} ثواب طواف
{۱۴} حجّ و تجدید میثاق
{۱۵} اهمیت حجّ
{۱۶} فلسفه نام کعبه
{۱۷} مثلث مقدس
{۱۸} نذر کعبه
{۱۹} امنیت حرم
{۲۰} چهار شهر برگزیده
{۲۱} حجّ از مال حرام
{۲۲} آداب حجّ
{۲۳} معافیت بانوان از اموری در مناسک حجّ
{۲۴} توزیع رحمت در اطراف کعبه
{۲۵} حِجرِ اِسماعیل
{۲۶} ۳۶۰ طواف
{۲۷} دست کشیدن بر رکن حجرالاسود
{۲۸} نماز در مسجد الحرام
{۲۹} آب زمزم
{۳۰} دعا در عرفات
{۳۱} اهمیت عرفات
{۳۲} ثواب رمی شیطان
{۳۳} فلسفه رمی
{۳۴} قربانی حجّ
{۳۵} دفن مو در منی
{۳۶}زیارت پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلّم)
{۳۷} وداع کعبه
{۳۸} حجّ و رهبری
{۳۹} استقبال و مصافحه حاجیان
{۴۰} ولیمه حجّ
     
مشاهده احادیث و ترجمه ها:
{۱} اهمیت حجّ
قال علی (علیه السلام): الله الله فی بیت ربکم لا تخلوه ما بقیتم فانه ان ترک لم تناظروا.
خدا را! خدا را! درباره خانه پروردگارتان در نظر داشته باشید تا هستید، آن را خالی نگذارید. زیرا اگر حج متروک شود نظر رحمت خدا از شما قطع خواهد شد.
بحارالانوار ج۹۶ ص ۱۶.
{۲} حجّ و توجه بسوی خدا
عن ابی جعفر الباقر (علیه السلام) فی قول الله تبارک و تعالی: «ففروا الی الله انی لکم منه نذیر مبین »، قال: حجوا الی الله.
امام باقر (علیه السلام) درباره آیه شریفه «ففروا الی الله انی لکم منه نذیر مبین» فرموده است: منظور از فرار بسوی خدا آن است که آهنگ حج کنید.
معانی الاخبار ص ۲۲۲.
{۳} لبیک و قربانی
عن علی (علیه السلام) قال: نزل جبرئیل علی النبی صلی الله علیه و آله و سلم فقال: یا محمد مر اصحابک بالحج و الثلج، فالحج رفع الاصوات بالتلبیة و الثلج نحر البدن.
جبرئیل بر پیامبر فرود آمد و گفت: ای محمد یارانت را به عج و ثج فرمان ده. عج یعنی فریاد و لبیک برآوردن و ثج یعنی قربانی کردن شتران.
معانی الاخبار ص ۲۲۴.
{۴} حجّ اکبر و اصغر
عن معاویة بن عمار، قال: سئلت ابا عبدالله (علیه السلام) عن یوم الحج الاکبر فقال: هو یوم النحر و الاصغر العمرة.
معاویة بن عمار گوید: از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم روز حج اکبر چه روزی است؟ حضرت فرمود: روز حج اکبر روز عید قربان است و حج اصغر عمره است.
معانی الاخبار ص ۲۹۵.
{۵} آثار حجّ
عن الرضا (علیه السلام) قال: ما رایت شیئا اسرع غنا و لا انفی للفقر من ادمان الحج.
هیچ چیزی را بیشتر از حج مداوم، در بی نیازی و فقر زدائی مؤثر ندیدم.
بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۳۱۸.
{۶} مرگ در راه حجّ
عن ابی عبدالله (علیه السلام) قال: من مات فی طریق مکة ذاهبا اوجائیا امن من الفزغ الاکبر یوم القیامة.
هرکس در راه رفت و برگشت مکه بمیرد از اندوه بزرگ روز قیامت ایمن خواهد بود.
ملاذ الاخیار، ج۷ ص ۲۲۳.
{۷} حرمت مهمانان خدا
عن ابی عبدالله (علیه السلام) قال: الحاج و المعتمر وفدالله ان سالوه اعطاهم و ان دعؤه اجابهم و ان شفعوا شفعهم و ان سکتوا ابتداهم و یعوضون بالدرهم الف الف درهم.
حاجی و عمره گزار مهمان خدایند. اگر چیزی بخواهند به ایشان دهد. اگر او را بخوانند، پاسخ می گوید. اگر شفاعت کنند. شفاعت ایشان را می پذیرد، اگر سکوت کنند، با آنان آغاز سخن می کند و در برابر هر درهمی که خرج کرده اند، یک میلیون درهم به آنان می پردازد.
ملاذ الاخیار، ج۷ ص ۲۲۶.
{۸} آمادگی برای احرام
عن حماد بن عیسی قال: سئلت ابا عبدالله (علیه السلام) عن التهیؤء اللاحرام، فقال: تقلیم الاظفار و اخذ الشارب و حلق العانة.
حماد بن عیسی گوید: از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم. برای احرام چگونه باید آماده شد؟
فرمود: با گرفتن ناخن ها، کوتاه کردن شارب و تراشیدن موی بالای شرمگاه.
ملاذ الاخیار، ج۷ ص ۳۰۸.
{۹} نظر و نگاه به کعبه
عن الباقر (علیه السلام): من نظر الی الکعبة لم یزل یکتب له حسنة و یمحی عنه سیئة حتی یصرف بصره عنها.
هر کس به کعبه نگاه کند. تا وقتی به آن می نگرد مدام کار نیک برایش نوشته می شود و گناهش پاک می شود تا وقتی دیده از آن برگرداند.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۶۵.
{۱۰} نیت حجّ
عن ابی عبدالله (علیه السلام) قال: الحج حجان، حج لله و حج للناس، فمن حج لله کان ثوابه علی الله و الجنه و من حج للناس کان ثوابه علی الناس یوم القیامة.
حج دوگونه است:
(۱) حجی برای خدا،
(۲) و حجی برای خلق،
هر کس برای خدا حج گزارد، پاداشش آنست که خدا که وی را به بهشت درآورد،
و هر کس برای مردم حج گزارد، پاداش وی روز قیامت برعهده مردم خواهد بود.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۲۴.
{۱۱} روزه ایام تشریق در منی
سئل الصادق (علیه السلام) لم کره الصیام فی ایام التشریق؟ فقال: لان القوم زوار الله و هم فی ضیافته و لا ینبغی للضیف ان یصوم عند من زاره و اضافه.
از امام صادق (علیه السلام) سئوال شد: چرا روزه ایام تشریق (۱۱ - ۱۲ - ۱۳ ذیحجة ) نامطلوب است. حضرت فرمود: زیرا مردم، زائران خدا و مهمان وی هستند؛ و شایسته نیست که مهمان در نزد میزبان و کسی که به دیدارش رفته روزه بگیرد.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۳۴.
{۱۲} حجّ یا جهاد
عن الصادق (علیه السلام) انه قال: ما سبیل من سبیل الله افضل من الحج الا رجل یخرج بسیفه فیجاهد فی سبیل الله حتی یستشهد.
هیچ راهی از راههای خدا برتر از حج نیست مگر اینکه مردی شمشیر بردارد و در راه خدا جهاد کند تا شهید گردد.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۴۹.
{۱۳} ثواب طواف
عن النبی (صلی الله علیه و آله و سلّم) انه قال: من طاف بهذا البیت اسبوعا و احسن صلاة رکعتیه غفرله.
هرکس هفت بار به دور این خانه طواف کند و دو رکعت نماز طواف را بخوبی انجام دهد. گناهش آمرزیده شود.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۴۹.
{۱۴} حجّ و تجدید میثاق
قال ابو جعفر (علیه السلام): والحجر کالمیثاق و استلامه کالبیعة و کان اذا استلمه قال: اللهم امانتی ادیتها و میثاقی تعاهدته لیشهدلی عندک بالبلاغ.
حجرالاسود مثل یک پیمان است و دست کشیدن بر آن چون بیعت [با خدا] است وقتی حضرت دست بر حجرالاسود می کشید می فرمود: خدایا! امانتم را ادا کردم. میثاق خود را تجدید کردم، تو گواه باش که من وظیفه ام را بپایان رساند.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۴۸.
{۱۵} اهمیت حجّ
عن ابی عبدالله (علیه السلام) قال: لایزال الدین قائما ما قامت الکعبة.
تا کعبه برپاست، دین برپاست.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۵۷.
{۱۶} فلسفه نام کعبه
عن ابی جعفر (علیه السلام) قال: قلت له: لم سمی البیت العتیق؟ قال: لانه حر عتیق من الناس و لم یملکه، احد.
از امام باقر (علیه السّلام) سؤال شد، چرا کعبه را بیت العتیق نامیده اند؟
فرمود: زیرا این خانه آزاد است و رها شده و در ملکیت هیچ کس درنیامده است.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۵۹.
{۱۷} مثلث مقدس
عن ابی عبدالله (علیه السلام) قال: ان الله عزوجل حرمات ثلاث لیس مثلهن شی ء کتابه و هو حکمه و نوره و بیته الذی جعله قبلة للناس لایقبل من احد توجها الی غیره و عترة نبیکم.
خدای عزوجل سه ناموس محترم و مقدس دارد که هیچ چیز به حرمت آن نرسد.
(۱) کتابش، که فرمان او و نور اوست،
(۲) و خانه اش، که آنرا قبله مردم قرار داده و توجه به جایی غیر آن از هیچ کس پذیرفته نیست،
(۳) و عترت پیامبر شما.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۶۰.
{۱۸} نذر کعبه
عن علی (علیه السلام) قال: لو کان لی وادیان یسیلان ذهبا و فضة ما اهدیت الی الکعبة شیئا لانه یصیر الی الحجبة دون المساکین.
اگر دو رودخانه مواج از طلا و نقره داشته باشم هیچ چیز به کعبه اهدا نخواهم کرد، زیرا به پرده داران «ناشایست» می رسد نه به مساکین و مستمندان.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۶۷.
{۱۹} امنیت حرم
عن عبدالله بن سنان، عن ابی عبدالله (علیه السلام) قال قلت: ارایت قوله «و من دخله کان امنا» البیت عنی اوالحرم؟ قال: من دخل الحرم من الناس مستجیرا به فهو امن و من دخل البیت من المؤمنین مستجیرا به فهو امن من سخط الله و من دخل الحرم من الوحش و السباع و الطیر فهو امن من ان یهاج او یؤذی حتی یخرج من الحرم.
عبدالله بن سنان گوید به امام صادق (علیه السلام) گفتم: بفرمایید منظور از آیه «و من دخله کان امنا» چیست؟ کعبه مورد نظر است یا حرم؟ فرمود: هر کس از مردم به حرم پناه آورد در امان است. هرکس از مؤمنین بر حرم پناه آورد از خشم خدا در امان است و هر حیوان وحشی و درنده و پرنده ای که داخل حرم شود. در امان است از ارعاب و اذیت تا از آن بیرون رود.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۷۴.
{۲۰} چهار شهر برگزیده
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): ان الله اختار من البلدان اربعة فقال عزوجل: و التین والزیتون و طور سینین و هذا البلد الامین. و التین المدینة و الزیتون بیت المقدس و طور سینین الکوفة و هذا البلد الامین مکة.
خداوند از شهرهای چهار شهر برگزیده است و فرموده: والتین و الزیتون و طور سینین و هذا البلد الامین. منظور از تین مدینه و منظور از زیتون بیت المقدس است و مقصود از طور سینین کوفه و مقصود از این شهر امن، مکه معظمه است.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۷۷.
{۲۱} حجّ از مال حرام
قال ابو جعفر (علیه السلام): لایقبل الله عزوجل حجا و لاعمرة من مال حرام.
خداوند عزوجل، حج و عمره از مال حرام را قبول نمی کند.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۱۲۰.
{۲۲} آداب حجّ
عن ابی جعفر (علیه السلام) قال: ما یعبؤ بمن یؤم هذا البیت اذا لم یکن فیه ثلاث خصال: ورع یحجزه عن معاصی الله و حلم یملک به غضبه و حسن الصحابة لمن صحبه.
 کسی که قصد این خانه می کند اگر سه خصلت نداشته باشد، مورد اعتنا قرار نخواهد گرفت:
(۱) ورعی که او را از گناهان بازدارد.
(۲) بردباری که جلو خشمش را بگیرد.
(۳) حسن معاشرت با همراهان.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۱۲۱.
{۲۳} معافیت بانوان از اموری در مناسک حجّ
عن ابی جعفر (علیه السلام) قال: لیس علی النساء اجهار التلبیة و لاالهرولة بین الصفا و المروة ولااستلام الحجر الاسود و لادخول الکعبة و لاالحلق انما یقصرون من شعورهن...
برای زنان در حج این امور لازم نیست:
(۱) بلند گفتن لبیک؛
(۲) هروله بین صفا و مروه [که نوعی دویدن است]؛
(۳) دست کشیدن بر حجرالاسود؛
(۴) ورود به کعبه؛
(۵) سرتراشیدن، تنها باید قدری از موی خود را کوتاه کنند.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۱۸۹.
{۲۴} توزیع رحمت در اطراف کعبه
عن ابی عبدالله (علیه السلام) قال: لله تبارک و تعالی حول الکعبة عشرون و مائة رحمة منها ستون للطائفین و اربعون للمصلین و عشرون للناظرین.
خداوند تبارک و تعالی در پیرامون کعبه صدو بیست بخش رحمت دارد، شصت قسمت آن برای طواف کنندگان چهل قسمت برای نمازگزاران و بیست قسمت برای ناظران کعبه است.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۲۰۲.
{۲۵} حِجرِ اِسماعیل
 قال ابوعبدالله (علیه السلام): ان اسماعیل دفن امه فی الحجر و جعل له حائطا لئلا یوطا قبرها.
اسماعیل (علیه السلام) مادرش را در حجر دفن کرد و برای آن دیواری قرار داد تا قبرش زیر گامها قرار نگیرد.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۲۰۴.
{۲۶} ۳۶۰ طواف
عن ابی عبدالله (علیه السلام) قال: یستحب ان تطوف ثلاث مائة و ستین اسبوعا عدد ایام السنة فان لم تستطع فما قدرت علیه من الطواف.
مستحب است که ۳۶۰ طواف به تعداد روزهای ایام سال بجای آوری، اگر نتوانستی هر قدر که ممکن شد طواف کن.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۲۰۴.
{۲۷} دست کشیدن بر رکن حجرالاسود
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): طوفوا بالبیت واستلموا الرکن فانه یمین الله ارضه یصافح بها خلقه.
دور خانه خدا طواف کنید، رکن «حجر الاسود» را دست بسائید، زیرا به منزله دست است خدا در زمین است که با بندگانش دست می دهد.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۲۰۲.
{۲۸} نماز در مسجد الحرام
عن الباقر (علیه السلام) قال: صلاة فی المسجد الحرام افضل من مائة الف صلاة فی غیره من المساجد.
یک نماز در مسجد الحرام از صد هزار نماز در مساجد دیگر برتر است.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۲۴۱.
{۲۹} آب زمزم
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): ماء زمزم شفاء لما شرب له.
آب زمزم به هر قصدی بنوشد برای آن شفاست.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۲۴۵.
{۳۰} دعا در عرفات
عن الرضا (علیه السلام) قال: کان ابو جعفر یقول: ما من بر و لا فاجر یقف بجبال عرفات فیدعو الله الا استجاب الله له. اما البر ففی حوائج الدنیا و الاخرة و اما الفاجر ففی امر الدنیا.
هیچ نیکوکا و بدکاری در کوههای عرفات دعا نمی کند مگر اینکه خدا دعایش را می پذیرد. دعای نیکوکاران را در حوائج دنیا و آخرت و دعای بدکاران را در کار دنیا می پذیرد.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۲۵۱.
{۳۱} اهمیت عرفات
عن النبی (صلی الله علیه و آله و سلّم) قال: اعظم اهل عرفات جرما من انصرف و هو یظن انه لن یغفرله.
گناه کسی از همه بزرگتر است که از عرفات برگردد و خیال کند آمرزیده نخواهد شد.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۲۴۸.
{۳۲} ثواب رمی شیطان
عن ابی عبدلله (علیه السلام): فی رمی الجمار قال: له بکل حصاة یرمی بها تحط عنه کبیرة موبقة.
امام صادق (علیه السلام) درباره رمی جمرات فرمود: با هر سنگریزه ای که حاجی می زند یک گناه کبیره هلاکت بار از وی فرو می ریزد.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۳۷۳.
{۳۳} فلسفه رمی
عن علی بن جعفر عن اخیه موسی (علیه السلام) قال: سئلته عن رمی الجمار لم جعل. قال: لان ابلیس اللعین کان یتراءی لابراهیم -علیه السلام- فی موضع الجمار. فرجمه ابراهیم -علیه السلام- فجرت السنة بذلک.
علی بن جعفر می گوید: از امام کاظم (علیه السلام) پرسیدم: چرا رمی جمرات واجب شده است؟ فرمود: چون ابلیس لعین در جایگاه این سنگها برای ابراهیم -علیه السلام- ظاهر شد و آن حضرت او را سنگسار کرد، این کار در حج سنت شد.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۳۷۳.
{۳۴} قربانی حجّ
قال علی بن الحسین (علیه السلام) فی حدیث له: اذا ذبح الحاج کان فداه من النار.
امام سجاد (علیه السلام) در ضمن یک حدیث فرمود: وقتی حاجی قربانی را ذبح کند در برابر آتش جهنم فدیه او خواهد بود.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۳۸۸.
{۳۵} دفن مو در منی
عن جعفر عن ابیه (علیه السلام) قال: ان الحسن و الحسین کانا یامران بدفن شعورهما بمنی.
امام باقر (علیه السلام) از پدرش نقل کرده است که حضرت فرمود: امام حسن و امام حسین علیهم السلام دستور می دادند موهایشان در منی دفن گردد.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۳۰۲.
{۳۶} زیارت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم)
عن النبی (صلی الله علیه و آله و سلّم) انه قال: من رای [زار] قبری حلت له شفاعتی و من زارنی میتا فکانما زارنی حیا.
هر کس قبر مرا زیارت کند شفاعت من برای او روا گردد. و هر کس پس از مرگ به زیارت من بیاید گویا در زندگی مرا دیدار کرده است.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۳۳۴.
{۳۷} وداع کعبه
عن ابراهیم بن محمود قال: رایت الرضا (علیه السلام) ودع البیت فلما اراد ان یخرج من باب المسجد خر ساجدا ثم قام فاستقبل الکعبة و قال: اللهم انی انقلب علی ان لا اله الا الله.
ابراهیم بن محمود گوید: اما رضا (علیه السلام) را در حال وداع کعبه دیدم. وقتی می خواست از در مسجد بیرون رود. به سجده افتاد سپس برخاست و رو به کعبه کرد و گفت: خدایا! من با عقیده توحید «لا اله الا الله » بازمی گردم.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۳۷۰.
{۳۸} حجّ و رهبری
عن ابی جعفر (علیه السلام) قال: انما امر الناس ان یاتوا هذه الاحجار فیطوفو بها ثم یاتونا فیخبرونا بولایتهم و یعرضوا علینا نصرهم.
مردم مامور شده اند بیایند دور این سنگها طواف کنند سپس نزد ما بیایند و اعلام وابستگی و حمایت و یاری نمایند.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۳۷۴.
{۳۹} استقبال و مصافحه حاجیان
عن ابی عبدالله (علیه السلام): من لقی حاجا فصافحه کان کمن استلم الحجر.
هر کس با حاجی دیدار کند و با او مصافحه نماید گویا بر حجرالاسود دست کشیده است.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۳۸۴.
{۴۰} ولیمه حجّ
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): لا ولیمة الا فی خمس فی عرس او خرس او عذار او وکار او رکاز فاما العرس فالتزویج، و الخرس النفاس بالولد و العذار الختان و الوکار الرجل یشتری الدار و الرکاز الذی یقدم من مکة.
ولیمه ای نیست مگر در پنج مورد:
(۱) در عروسی
(۲) در تولد کودک
(۳) در ختنه سوران
(۴) در خرید منزل
(۵) در بازگشت از سفر مکه.
بحار الانوار ج ۹۶ ص ۳۸۴.
منبع:
در محضر اهلبیت سلام الله علیهم اجمعین/ مرکز تنظیم و نشر آثار آیةالله بهجت

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -