حکم خوردن شراب به دستور پزشک (مرجع تقلید آیةالله سیستانی)

جواب: سلام علیکم؛ بزرگوار دکتر اشتباه گفته و او فردی متشرّع و دانا نیست زیرا خداوند شفا و بهبودی را در حرام قرار نداده است لذا به چند حديث در اين رابطه اشاره مي شود:
1. پيامبر گرامي اسلام مي فرمايند: «در چيزهاي حرام، هيچ شفائي نيست». «شفاي شما در چيزهايي كه بر شما تحريم شده، قرار داده نشده است».
بحارالأنوار، ج57، ص162.
2. از حضرت امام صادق ـ عليه السلام ـ در رابطه با اثر دارويي شراب پرسيدند، آن حضرت فرمود: «به درستي خداي عزّوجلّ در چيزي كه آن را حرام كرده، دواء و شفائي قرار نداده است».
بحارالأنوار، ج59، ص86، به نقل از طبّ الائمه، ص32.
3. ابن ابي يعفور به امام صادق ـ عليه السلام ـ عرض كرد: به مرضي مبتلا هستم كه هر وقت شدّت مي كند، قدري نبيذ (شراب انگور) مي آشامم، درد ساكن مي شود. امام ـ عليه السلام ـ فرمود: «نياشام. به درستي كه حرام است و جز اين نيست كه از شيطان است و مي خواهد تو را به حرام بيندازد، اگر از شراب خوردنت نااميد شود، درد برطرف مي شود.
ابن ابي يعفور از محضر امام ـ عليه السلام ـ در مدينه مرخص شد و به كوفه برگشت و دردش بيشتر شدّت كرد، بستگانش برايش نبيذ (شراب انگور) آوردند و اصرار به خوردنش كردند. او گفت: به خدا سوگند، قطره اي از آن را نخواهم آشاميد، چند روزي به شدّت ناراحت بود تا اينكه درد برطرف شد و تا آخر عمر به آن مرض مبتلا نشد.
وسائل الشيعه، ج17، ص277.
نتيجه گيري: بنابراين، در هيچ حرامي شفاء نيست و ما نبايد فريب نفس امّاره و شيطان را بخوريم و نبايد به بهانه هاي واهي به سراغ آشاميدني هاي حرام از قبيل شراب دنبلان گوسفند و غيره برويم.
ما بايد در صورت مبتلا شدن به هر نوع مرضي، از راههاي مشروع و معقول به مداواي خود بپردازيم و از خدا طلب شفاء كنيم. یاحقّ.

---