انهار
انهار
مطالب خواندنی

برخی از رویدادهای اول اردیبهشت

بزرگ نمایی کوچک نمایی
سال 1333
 جشن بین‌المللی هزاره حکیم و فیلسوف و دانشمند بزرگ ایران شیخ‌الرئیس ابوعلی سینا
مراسم جشن هزاره حکیم و فیلسوف و دانشمند بزرگ ایران شیخ‌الرئیس ابوعلی سینا آغاز شد. سپهبد زاهدی خطابه افتتاحیه را ایراد نمود. ده‌ها دانشمند و ایرانشناس از چهار گوشه جهان برای شرکت در این جشن گرد آمده بودند. مانند: دکتر رمپیس ایرانشناس آلمانی، پروفسور جرج کامرون باستانشناس  آمریکائی، پروفسور مینورسکی مستشرق انگلیسی، پروفسور برتلس رئیس هیئت دانشمندان شوروی، پروفسور هانری ماسه و پروفسور ماسینیون از فرانسه، پروفسور محمد شفیع از پاکستان، پروفسور احمد آتش‌بیک از ترکیه، پروفسور دکتر صلیبا از سوریه، دکتر ناجی‌الاصیل از عراق و دکتر محمد باقر از پنجاب.
نصب مجدد زاهدی به سمت نخست‌وزیری                 
شاه مجدداً زاهدی را بدون اخذ رأی تمایل نمایندگان و سناتورها به نخست‌وزیری برگزید.
استعفای زاهدی از نخست‌وزیری
سپهبد زاهدی نخست‌وزیر، استعفای خود را از نخست‌وزیری تسلیم کرد.
دیدار شاه با هیئت رئیسه مجلس سنا
هیئت رئیسه مجلس سنا با شاه ملاقات کرد و آمادگی مجلس را اعلام نمود.
سال 1340
ابوالحسن ابتهاج مدیر عامل پیشین سازمان برنامه در پاسخ به اظهارات روز قبل آرامش در مجلس توضیحات مفصل و مطولی در جراید انتشار داد و ضمن دفاع از اعمال خود در سازمان برنامه آرامش را دروغگو و مفتری خواند.
دکتر امیر اعلم سناتور که در دوران قاجار و پهلوی کراراً وزیر و وکیل بود درگذشت. وی بنیانگذار شیر و خورشید در ایران بود.
سال 1341
10 ساعت در تهران باران سیل آسا بارید. اداره هواشناسی اعلام کرد میزان باران یکروز تهران معادل شش سال بوده است.
سال 1342
فرمان اعزام روحانیون قم به سربازی صادر شد و مأمورین دولت در کوچه ها و خیابانهای قم به دستگیری روحانیون پرداختند و به سربازی اعزام نمودند. اعلامیه ای از طرف آیت الله خمینی صادر گردید و بموجب این اعلامیه از عموم طبقات خواسته بودند که مراسم سوگواری برای شهداء روحانیت برپا دارند.
هیئت دولت بودجه کل کشور را تصویب کرد. درآمد عمومی کشور در سال 1342، 000/000/796/4 ريال کمتر از سال قبل خواهد بود و بودجه سال جاری حدود سه میلیارد ريال کسری دارد.
سال 1346
اوتانت دبیر کل سازمان ملل متحد بمنظور شرکت در کنفرانس حقوق بشر وارد تهران شد.
سال 1347
سازمان اوقاف متن لایحه فروش املاک مزروعی موقوفه را انتشار داد.
ایران و کنسرسیوم به توافق کامل رسیدند و درآمد نفتی ایران افزایش یافت.
سال 1348
روابط عراق و ایران به شدت تیره شد و جنگ تبلیغاتی از طرفین آغاز گردید به ارتش آماده باش داده شد. دولت عراق به شکنجه و زندانی کردن اتباع ایران پرداخت.
سال 1349
دولت به استیضاح نمایندگان فراکسیون چهار نفری پان ایرانیست پاسخ داد و تقاضای رأی اعتماد نمود. نمایندگان مجلس بجز نمایندگان پان ایرانیست به دولت رأی اعتماد دادند.
سال 1352
سازمان تعاون مصرف شهر و روستا با سرمایه 500 میلیون ريال با 11 فروشگاه در تهران و شهرستانها کار خود را آغاز کرد. دکتر باقر عاقلی مدیر عامل سازمان مزبور اعلام نمود این سازمان پلی مطمئن بین شهر و روستا خواهد بود.
سال 1354
ولیعهد اسپانیا به تهران آمد و مورد استقبال قرار گرفت.
اعلامیه مشترک ایران و عراق در مورد مذاکرات دو کشور در بغداد که با نظارت هیئت نمایندگی الجزایر همراه بود منتشر شد. دولت عراق متعهد شد که مرزهای ایران را تحت کنترل قرار دهد.
سال 1357
والتر شل رئیس جمهوری آلمان فدرال در رأس یک هیئت وارد تهران شد و در فرودگاه از طرف شاه مورد استقبال قرار گرفت. همراه وی جمع کثیری از روزنامه نگاران آلمانی به تهران آمدند.
دوره اول مذاکرات شاه و والتر شل آغاز شد.
والتر شل اعلام کرد: ایران در حال حاضر بعد از ایالات متحده آمریکا دومین شریک بزرگ معاملاتی و تجاری ما بشمار می رود و همکاریهای ما در زمینه امور اقتصادی، فرهنگی و ورزشی ادامه خواهد یافت.
مهندس بازرگان در مصاحبه با رادیو بلژیک بیان داشت: این رژیم واقعاً برای کشور غیر قابل تحمل شده است و این خود شاه است که با کشتار و سیاست نامطلوب خود در اداره امور، کلیه طبقات را علیه خود برانگیخته است.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -