انهار
انهار
مطالب خواندنی

راههاى محرمیت فرزند خوانده

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال1541:طریقه محرمیت کودکانى که به عنوان فرزند نگهدارى مى شوند، چگونه است؟

پاسخ:اگر کودک، دخترشیرخواره باشد، از راههاى زیر بین او و مرد (پدر خوانده) محرمیت ایجاد مى شود:

1ـ شیر همسر انسان را بخورد، که در این صورت دختر رضاعى مرد مى شود.

2ـ شیر مادرمرد را بخورد، که در این صورت خواهر رضاعى مرد مى شود.

3ـ شیر خواهر مرد رابخورد، که دختر خواهر رضاعى مرد مى شود و یا شیر دختر خواهر مرد را بخورد.

4ـشیر زن برادر مرد را بخورد، که دختر برادر رضاعى او مى شود و یا شیر دختر برادر اورا بخورد.

5ـ اگر شیرخوار نباشد یا اگر شیرخوار است، افراد مذکور وجود ندارندمى توان بوسیله صیغه نکاح موقت بین دختر و پدر مرد یا پدر بزرگ او محرمیت ایجادکرد. که در این صورت این دختر، زن باباى مرد مى شود، ولى باید توجه داشت که اگردختر نابالغ باشد نکاح مذکور باید به اذن ولىّ شرعى او باشد. و در صورت نبودن ولىّ،باید از مجتهد جامع الشرایط اذن گرفت. و در هرصورت نباید صیغه محرمیت براى دختربچهمفسده داشته باشد. بلکه رعایت مصلحت او لازم است. کما اینکه اگر دختر بالغ باشد اذنپدر یا جد پدرى به احتیاط واجب معتبر است.و اگر کودک پسر و شیرخوار باشد، ازراههاى زیر مى توان بین او و زن (مادر خوانده) ایجاد محرمیت کرد:

1ـ شیر همانزن را بخورد، که فرزند رضاعى او مى شود.

2ـ شیر مادر زن را بخورد، که برادررضاعى زن مى شود.

3- شیر خواهر زن را بخورد، که پسر خواهر رضاعى زن مى شود یاشیر دختر خواهر زن را بخورد.

4-ـ شیر زن برادر زن را بخورد، که پسر برادر رضاعى زن مى شود یا شیر دختر برادرزن را بخورد.

5ـ اگر پسر شیرخوارنباشد و مادرخوانده، مادرِ بدون شوهر داشته باشد و او را به عقد دائم یا موقتِ پسردرآورند، پس از دخول به او مادر خوانده، ربیبه او مى شود و به او محرممى شود.البته راههاى دیگرى هم وجود دارد، که فعلا محل ذکر آنهانیست.

سؤال1542:اینجانب فرزند ندارم. اخیراًنوزادى را از بنیاد حمایت مادران و نوزادان به عنوان فرزندى گرفته و او را حسننامگذارى و به همین اسم شناسنامه گرفته ام در صورتىکه پدر و مادر کودک معلوم نیست،از نظر شرع مقدس اسلام چه صورت دارد؟

پاسخ:الحاق فرزند غیر به خود، و بعنوانِ فرزندى، شناسنامه براى او گرفتن، جایز نیست. چنانچه شناسنامه موجباشتباه در مسائل شرعى از قبیل توارث و محرم و نامحرمى، گرچه در آینده بشود، لازماست آن را باطل کن


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  



پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -