انهار
انهار
مطالب خواندنی

قاضی مأذون

بزرگ نمایی کوچک نمایی

 سؤال13:نظر به این که اکثریت قریب به اتفاق آقایانی که برای قضاوت تعیین می شود مجتهد مطلق نیستند.و سابقه قضاوت هم ندارند و احیاناً صاحب ذوق و سلیقه هم نیستند اکثراً در مقام تعیین کیفر در مواردی که شرعاً کیفر تعیین نشده است-تناسب جرم و مجازات مراعات نمی شود،و در موارد جرم های مشابه (که وحدت رویّه ضروری به نظر می رسد) اختلاف فاحش دیده می شودو این خود موجب بروز اختلاف و تشنج می گردد.برای جلوگیری از این وضع راهی به نظر نمی رسد جز این که اشخاصی بنشینند و کیفرهای مناسب در نظر بگیرند و به شکل «موادّ» در بیاورند و از اول اجازۀ قضاوت را به این شرط بدهند که طبق کیفرهای تعیین شده قضاوت نمایند. این عمل به نظر مبارک جائز است یا نه؟

جواب:در وضع کنونی جمعی از فقهاء موارد مذکور را بررسی نمایند و نظر بدهند مانع ندارد،لکن به طور موقت است تا انشاءالله تعالی وضع قضاوت درست شود.

سؤال14:به نظر حضرتعالی آیا در محاکم قضائی،قاضی صاحب رأی حتماًباید یک نفر باشد؟ یا بیش از یک نفر هم به نحو اکثریت و شوری می توانند قضاوت کنند؟و درصورت عدم جواز آیا در محاکمی که قضاوت آنها قضاوت مأذون هستند و مجتهد مطلق نیستند نیز حکم چنین است؟

جواب:در مورد قضاوت مأذون مانع ندارد که متعدد باشند و با مشورت عمل کنند.

سؤال15:اگر یکی از طرفین یا هر دو طرف به حکم قاضی اعتراض داشته باشند آیا در محکمۀ دیگر می توان مجدّداً حکم را رسیدگی کرد؟

جواب:در مورد قضاوت مأذون مانع ندارد که یک مرتبه تجدید شود نزد مجتهد مطلق.

سؤال16:حسب نظر حضرت عالی در موارد تعزیرات قضاوت مأذون نمی توانند تعیین تعریز کنند.آیا می توانند(مانند قضاوت واجد شرایط که در موارد تعریزات حق عفو دارند) آنها نیز عفو کنند یا مانند أصل قضاء استفادۀ آنها از حق عفو به اجازه دارد؟

جواب:حق عفو ندارند مگر به إذن فقیه جامع الشرایط.

سؤال17:هل یشترط فی حاکم الشرع (القاضی) ان یکون مجتهداً؟

جواب:یعتبر الاجتهاد و یجوز فی مثل الوقت الحاضر تصدّی القضاء لغیر المجتهد-اذا کان عالماً بالمسائل و لو تقلیداً-باذن ولیّ الأمر.

سؤال18:در قاضی عدالت شرط است.آیا در قاضی مأذون(منصوب) از حاکم شرع-مثل قضاوت غیر جامع شرایط مأذون از شورای عالی قضائی – هم عدالت شرط است یا نه؟

جواب:شرط است.

سؤال19:چون بعضی از دوستان با توجه به کتاب «تَحریر الوسیله» از پذیرفتن پست قضاوت شرعی خودداری می کنند. جواب سوال زیر مورد نیاز است.آیا در قاضی شرع دادگاهها ی انقلاب اسلامی اجتهاد شرط است؟ و یا هر کس که مجتهد نباشد می تواند متصدی قضاوت می گردد؟

جواب:در «این موقع» می تواند از طرف مجتهد منصوب شود.

سؤال20:در شرایط فعلی،اگر قضاوت اجتهاد و أعلمیّت مَن فِی البَلَد را نداشته باشند ولی از طرف شورای الی قضائی یا هر مقام دیگر که برای گزینش قضاوت نصب شده است مجاز باشند،آیا قضاوتشان شرعاً صحیح است؟و حقوق گرفتن قضاوت به نحو معمول چگونه است؟

جواب:مطابق مقررات جمهوری اسلامی اشکال ندارد.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -