انهار
انهار
مطالب خواندنی

طلاق دادگاه

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 40 : اینجانب با خانمی سی ساله ازدواج نمودم، بعد از ازدواج متوجه شدم که خانم مزبور سه سال در عقد شرعی و قانونی پسر دائیش بوده و از طریق دادگاه خانواده طلاق گرفته و برای ازدواج مجدد شناسنامۀ خود را عوض نموده است. یک ماه پس از ازدواج به مسألۀ 2836 رسالۀ امام ( مبنی بر باطل بودن اینگونه طلاقها که توسط دادگاههای خانواده صورت گرفته) برخوردم مستدعی است بفرمائید ازدواج ما شرعاً صحیح است یا نه؟ اگر اشکال دارد تکلیف حقیر چیست؟ مضافاً به اینکه خانم مزبور در ازدواج با من باکره بوده و از زمان اطلاع بر مسألۀ فوق هیچ گونه تماس جنسی با وی نداشته ام و اولادی هم در میان نیست؟

جواب: در صورتی که طلاق با اذن زوج و وکالت او نبوده ازدواج دوم باطل، و در فرض تحقق «دخول» زن بر شما حرام مؤبّد است.

سؤال 41 : در مواردی که دادگاه زندگی زوجین را غیر ممکن تشخیص می دهد و بدون رضایت زوج حکم طلاق را صادر می کند، آیا طلاق مزبور رجعی است یا خلعی؟

جواب: تابع این است که چه شرائطی موجود باشد و چه قسم طلاقی واقع شود.

سؤال 42 : مردی با زن مطلقه ای ازدواج نموده و پس از چندین سال متوجه شده که طلاق زوجه به دستور دادگاه بوده، و مطابق با موازین شرعی نبوده، و زوجه هم می گوید شوهر اول من راضی به طلاق نبوده و پدرم با توسل به دادگاه و اجباراً طلاق مرا گفته است، و حتی فعلاً نیز اگر از شوهرم سؤال شود می گوید که من راضی به طلاق نبودم، ولی پدر زوجه ( که مورد وثوق نیست) ادعاء می کند که من پس از اجراء طلاق به دستور دادگاه و توسط محضر ازدواج اجازه گرفته و صیغۀ طلاق را جاری نموده م آیا این زن وشوهر به یکدیگر حرام مؤبد بوده و باید جدا شوند؟ یا با اعتماد به قول پدر زوجه می توانند به زندگی خود ادامه هند؟

 جواب:زن تا به طریق شرعی دعوای خود را که بطلان طلاق است اثبات نکندحرمت ابدیه بر مرد ثابت نیست،و زن به انچه بین خود و خدا علم دارد عمل نماید.

سؤال43:اگر مردی از پرداخت نفقه و سایر حقوق زن امتناع ورزد  او را مورد اذیت و آزادر قرار هد و حاضر به طلاق هم نباشد  حتی به طلاق خلع،آیا حاکم شرع حق اجبار او را به طلاق و یا اجراء آن را دارد؟

جواب:اختیار طلاق به دست شوهر است و حاکم شرع می تواند در صورت مطالبۀ زوجه شوهر را وادارد که حقوق زن را اداء نماید و در بعض موارد حاکم شرع می تواند طلاق بدهد.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -