انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

ولادت آیةالله «سیدمهدی یثربی کاشانی» (1303 ش)

بزرگ نمایی کوچک نمایی
در ايام بزرگداشت عيد غدير خم كودكي در خانواده اي اصيل و عالم پرور در كاشان متولد شد كه نامش را سيد مهدي گذاشتند . پشت جلد قرآن نام و تاريخ تولدش كه در شناسنامه اول ارديبهشت 1303 آمده ، ثبت شد و گويي همين نوشتار كوتاه پيوندي عميق بين اين فرزند و قرآن به وجود آورد.
او كه آخرين فرزند پسر آيت الله سيد محمد رضا حكيم و آسيه بيگم بود در سه سالگي از نعمت داشتن پدر محروم شد و از آن پس مادرش به مراقبت و تربيت پرداخت و برادر بزرگش كفالت او را عهده دار شد .
سيد مهدي در كاشان دروس مقدمات و ادبيات عرب را فرا گرفت و مدت زماني به قم مهاجرت كرد اما دوباره به كاشان بازگشت و در مدرسه علميه اي كه برادرش آقا مير سيد علي  تاسيس كرده بود ادامه تحصيل داد . در سال 1328 شمسي حوزه تازه تأسيس ، تعطيل شد و سيد مهدي و ديگران به قم مهاجرت كردند.
سيد مهدي يثربي از محضر استادان بزرگواري همچون آيات عظام بروجردي ، گلپايگاني ، اراكي ، محقق داماد و امام خميني ( ره ) بهره هاي فراوان برد.
و اما در سال 1338 شمسي بود كه به علت فوت ناگهاني برادرش آقا مير سيد علي يثربي به كاشان بازگشت و به نمايندگي آيت الله بروجردي به نوسازي و احياي حوزه كاشان و تعليم و تربيت طلاب آن حوزه مشغول شد .
آيت الله حاج سيد مهدي يثربي كه نسبش به امام سجاد ( ع ) ميرسد براي اولين بار در كاشان دفتر اعزام مبلغ تاسيس كرد . احداث درمانگاه و صندوق قرض الحسنه و كتابخانه هاي متعدد ، حضور مستمر در جبهه ها و تبليغ و بيان احكام ،  و تفسير قرآن نيز از ديگر فعاليت هاي اين مجتهد و مفسر قرآن بود.
آيت الله سيد مهدي يثربي از ابتداي حضورش در كاشان با آغاز نهضت امام خميني ( ره ) به مبارزه سياسي پرداخت و سخنراني هاي افشاگرانه عليه رژيم پهلوي را آغاز كرد . منزلش در دوران نهضت محل حضور انقلابيون و مسجد حبيب بن موسي پايگاه مبارزاتي اش بود . وي از مرداد 58 به حكم امام خميني به اقامه نماز جمعه پرداخت و در ارديبهشت 62 با حكم ايشان نماينده ولي فقيه در كاشان شد . همچنين از آذر 61 به نمايندگي مجلس خبرگان رهبري انتخاب شد و سه دوره متوالي در اين مجلس حضور داشت .
آيت الله سيد مهدي يثربي سرانجام در هشتم مهر ماه سال 1385 هجری شمسی در تهران دعوت حق را لبیک گفت و پس از انتقال پیکرش به کاشان در گلزار شهدای دار السلام این شهر به خاك سپرده شد.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -