انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

وفات آیةالله « طاهری خرم آبادی» (1434 ق)

بزرگ نمایی کوچک نمایی
سید حسن طاهری خرم‌آبادی (زاده: ۱۳۱۷ خرم‌آباد درگذشته ۱۶ شهریور ۱۳۹۲) نویسنده، فقیه، عضو مجلس خبرگان رهبری، امام جمعه موقت تهران و عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و عضو دوره چهارم فقهای شورای نگهبان بود.
زندگی
طاهری خرم‌آبادی تحصیلات ابتدایی خود را در قم طی کرد و سپس برای ادامه تحصیلات راهی حوزه علمیه قم شد. او حاشیه ملاعبدالله را نزد هاشمی رفسنجانی، معالم الاصول و مطول را نزد حسین شب‌زنده‌دار جهرمی، لمعه را نزد حسین جزایری و باقری کنی و ستوده، رسائل شیخ انصاری را نزد مکارم شیرازی، حسین شب‌زنده‌دار جهرمی، مشکینی و سبحانی فرا گرفت و برای آموختن مکاسب محرمه با سید علی محقق‌داماد به مباحثه پرداخت کتاب بیع را نیز نزد خزعلی فرا گرفت و کفایةالاصول را نیز در محضر مرحوم شیخ عبدالجواد اصفهانی و سلطانی طباطبایی آموخت و بعد برای تحصیل درس خارج، به درس آیت‌الله بروجردی و خمینی رفت.
آیةالله طاهری خرم‌آبادی، در سال ۱۳۵۶ به عضویت رسمی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم درآمد و تا زمان وفات در حوزه علمیه قم مشغول تدریس می‌باشد. عضویت در مجلس خبرگان قانون اساسی به نمایندگی از مردم لرستان، عضویت در جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، نمایندگی امام در امور حج و زائران بیت‌الله الحرام، نمایندگی حضرت امام در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سال ۱۳۶۰، نمایندگی امام در پاکستان، عضویت در مجلس خبرگان رهبری و عضویت در هیأت رئیسة آن، امامت جمعه موقت تهران با حکم مقام معظم رهبری و... از جمله مسئولیت‌های این استاد برجسته حوزه علمیه قم بود.
وفات
سید حسن طاهری پس از مدتی بیماری ، صبح روز شنبه 16 شهریور 1392 {برابر با اول ذی القعده 1434 ق} در بیمارستان شهید بهشتی قم از دنیا رفت.
مناصب
۱ـ عضویت در مجلس خبرگان قانون اساسی به نمایندگی از مردم لرستان
۲ـ عضویت در جامعه مدرسین حوزه علمیه قم
۳ـ نمایندگی آیت‌الله خمینی در امور حج و زائران بیت‌الله الحرام
۴ـ نمایندگی آیت‌الله خمینی در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سال ۱۳۶۰
۵ـ نمایندگی آیت‌الله خمینی در پاکستان
۶ـ عضویت در مجلس خبرگان رهبری و عضویت در هیأت رئیسة آن
۷ـ امامت جمعه موقت تهران
۸- عضویت در فقهای شورای نگهبان
تالیفات
۱ـ رسالة فی صله الرحم و قطعیتها
۲ـ رسالة فی مقدار المهر
۳ـ مسألة ولایة الفقیه فی کلام الشیخ الانصاری
۴ـ اسلام و مسائل اجتماعی
۵ـ ولایت فقیه و حاکمیت ملت
۶ـ جهاد در قرآن
۷ـ رساله‌ای در عموم حجیت بینه
8- پاسخ به شبهات وهابیت
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -