انهار
انهار
مطالب خواندنی

مسائل پزشکی

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال: موی سر برخی بانوان در شرایطی می ریزد آیا آنان می توانند به پزشک مرد مراجعه کنند و به قصد درمان، موهای خود را به او نشان دهند اعم از آنکه ریزش مو برایشان زحمت داشته باشد و یا فقط به نیت زیبایی مراجعه کنند؟

جواب:با وجود زحمت طاقت فرسا جایز است والا جایز نمی باشد.

سؤال: آیا شخص مبتلا به بیماری ایدز می تواند با شخص سالم ازدواج کند؟

جواب:آری، ولی نمی تواند طرف را فریب دهد یعنی خود را به هنگام خواستگاری سالم معرفی کند با این که خود می دانسته است که بیمار است. همچنانکه بر او جایز نیست با همسرش مقاربت کند که به سرایت ویروس منتهی می شود و اما مجرد احتمال سرایت با وجود عدم یقین، اجتناب از نزدیکی واجب نیست البته پس از توافق و تحصیل رضایت طرف.

سؤال: ماده انسولین که در معالجه بیماری قند تزریق می شود احیاناً از بنکربایس خوک، گرفته می شود آیا استعمال آن جایز است؟

جواب:مانعی نیست که در عضله یا رگ یا زیر پوست با سوزن، تزریق شود.

سؤال: گاهی پزشک معالج، لازم می بیند که بخشی از بدن زن نامحرم را باز کند و احیاناً ممکن است آنجا، از جاهای حساس باشد جز آلت تناسلی آیا باز کردن بدن نامحرم به هنگام معاینه و یامعالجه جایز است؟
اولاً: با وجود پزشک زن هر چند با پرداخت ویزیت گران؟
ثانیاً: بیماری چندان مهم نیست ولی به هرحال او مریض شده و به پزشک مراجعه کرده است.
ثالثاً: اگر پزشک بخواهد به آلت تناسلی نگاه کند حکم آن چیست؟

جواب:۱ـ با وجود پزشک زن، مراجعه به پزشک مرد جایز نیست مگر آنکه حق ویزیت آنقدر زیاد باشد که او از عهده پرداخت آن نتواند بیرون آید.
۲ـ و اگر در آن صورت ترک معالجه به ضرر و زیان افتد و یا به رنجی گرفتار شود که تحمل پذیر نیست، جایز است.
۳ـ به هر تقدیر باید به اندازه ضرورت و ناچاری اکتفا شود و اگر معالجه بدون نگاه مستقیم میسر باشد مانند نگاه در صفحه مانیتور و یا در آینه،احتیاط ترک نشود.

سؤال: کار طبابت ایجاب می کند که پزشکان بعضی خانمهای بیمار را با دقت معاینه کنند و چون در کشورهای اروپایی در آوردن لباسهای رویی به هنگام معاینه،معمولی است آیا پرداختن به شغل پزشکی در آنجاها و به این صورت جایز است؟

جواب:با اجنتاب از نگاه کردن و دست زدن که حرام می باشند جایز است، مگر به مقداری که تشخیص بیماری به آن بستگی دارد.

سؤال: حکم استفاده از داروهای تقویتی که از ژلاتین طبیعی یا مصنوعی (کبسول) ساخته شده است چیست؟

جواب:مصرف آن اشکال ندارد.

سؤال: آیا قرار دادن نطفه مرد اجنبی در رحم زن اجنبیه فی نفسه جایز است ؟ آیا این عمل شبیه به زنا نیست ؟

جواب:جایز نیست ولی حکم زنا را ندارد .

سؤال: استفاده از داروهایی که در آنها مقداری الکل مخلوط شده است (مثلا %۱۰) جایز است ؟

جواب:جایز نیست مگر در حد ضرورت .

سؤال: در مورد زنی که پزشک است و مجبور به معاینه مردان و لمس انها میشود و با نام اینکه پزشک است مجبور به صحبت با پزشکان دیگر مرد می باشد آیا اشکال دارد ؟

جواب:اگر ضرورت باشد اشکال ندارد.

سؤال: اگر برای علاج انسان لازم باشد ادرار انسان از طریق دهان یا نوعی تزریق استفاده شود ایا جایز است؟

جواب:تزریق ان مانعی ندارد ولی خوردن ان جایز نیست مگر اینکه معالجه فقط بر ان متوقف باشد که در این صورت جایز است.

سؤال: بیمار بعلت بیماری دیگری تحت عمل جراحی قرار می گیرد و آیا در اینجا می توان بیمار را وازکتومی کرد؟ در مقام اضطرار چطور ؟

جواب:جایز است مرد با عمل جراحى لوله هاى خود را ببندد هر چند مستلزم این باشد که دیگر هرگز بچه دار نشود ، ولى در صورتى که متوقف بر کشف قسمتى از بدن که ستر آن واجب باشد ، یا دست زدن به قسمتى که لمس آن بدون دستکش حرام باشد این عمل جایز نیست ، مگر در صورت ضرورت ، و جایز نیست عمل جراحى براى برداشتن بیضه و مانند آن که ضرر مهمى مانند قطع عضو دارد انجام دهد ، مگر این که بیمارى این ضرورت را ایجاب نماید .

سؤال: بستن لوله های زن و مرد که مستلزم عقیم شدن است چه حکمی دارد و آیا رضایت طرف شرط است و اگر پزشک انجام دهد مستلزم دید می باشد ؟

جواب:جایز است زن با عمل جراحى لوله‏ هاى رحم را ببندد هر چند مستلزم این باشد که دیگر هرگز باردار نشود ، ولى در صورتى که متوقف بر کشف قسمتى از بدن که ستر آن واجب باشد ، یا دست زدن به قسمتى که لمس آن بدون دستکش حرام باشد این عمل جایز نیست ، مگر در صورت ضرورت ، همچون کسی که بچه‏ دار شدن براى او ضرر داشته باشد. و لی جایز نیست عمل جراحى براى برداشتن رحم ، یا تخمدانها و مانند آن که ضرر مهمى مانند قطع عضو دارد انجام دهد ، مگر اینکه بیمارى این ضرورت را ایجاب نماید. و حکم این مسأله تماماً درباره مرد نیز جارى است.
و رضایت مراجعین موجب رفع حرمت شرعی نمی شود . و اگر موجب قطع یکی از اعضاء اصلی بدن مانند تخمدان در زن شود پس فعل حرام می شود و بر ذمه پزشکی که عمل را انجام داده دیه ثابت می شود .

سؤال: مراجعه یک خانم به دکتر مرد در صورتی که دکتر زن حاذق تر از وی را سراغ نداشته باشد چه حکمی دارد ؟ و همچنین جهت انجام عمل پزشکی مثل سونوگرافی و رادیولوژی رجوع یک خانم به پزشک مرد چه حکمی دارد ؟

جواب:اگر زن برای علاج مرضی ناچار شود که نزد پزشک مرد برود و آن پزشک به لحاظ تخصص بهتر باشد و یا عنایت بیشتری به مریض می نماید، رفتن نزد پزشک مرد اشکال ندارد. و چنانچه معالجه متوقف بر نگاه به بدن زن یا لمس آن با دست باشد جایز است. و چنانچه بتواند به یکی از آن دو (دیدن و لمس) اکتفا کند، دومی جایز نیست.

سؤال: کادر پزشکی در بیمارستان چه موقعی باید بعد از لمس فردی که در حالت مرگ است غسل نماید ؟

جواب:غسل نمی خواهد مگر اینکه بدن میت سرد شده باشد .

سؤال: در رشته دندانپزشکی مشغول تحصیل هستم و در کلاس درس مجبوریم به جسد یا اجزای آن به طور جداگانه دست بزنیم تکلیف چیست ؟

جواب:اگر دستکش بین جسد میت و دست حائل باشد این تماس موجب غسل نمی شود و در صورتی که جسد میت متفرق الاجزاء باشد تماس با بعضی از آن ـ اگر به حد معظم الاجزاء نرسد ـ موجب غسل نمی شود .

سؤال: با توجه به اینکه اغلب پزشکان مرد حاذق تر از پزشکان زن میباشند بطور کلی استفاده مرد از پزشک زن و استفاده زن از پزشک مرد حتی برای بیماریهای تناسلی چه حکمی دا رد؟

جواب:در صورتى که معالجه ضرورى باشد وپزشک مرد بیشتر مورد اعتماد باشد جایز است

سؤال: آیا رفتن مرد به دکتر زن و یا مراجعه مرد به امپول زن خانم اشکال شرعی دارد یا نه این سوال را یکبار در صورتی در نظر بگیرید که دکتر و امپول زن مرد در دسترس نباشد و یکبار در دسترس باشد ؟

جواب:اگر دکتر مرد در دسترس نباشد و معالجه ضروری باشد مانعی ندارد و همچنین اگر با مراجعه به خانم حدود شرعیه مراعات شود .

سؤال: آیا الکل طبی (نه الکل صنعتی) که برای تزریقات استفاده می شود پاک است؟

جواب:همه انواع الکل پاک هستند.

سؤال: حکم معالجه نزد شخص بهائی را از نظر فقهی ذکر کنید؟

جواب:اشکال ندارد.

سؤال: به منظور مرتفع نمودن بوی بد دهان و نیز کشتن میکروب های دهان و لثه ها آیا استفاده از دهان شوهای محتوی الکل بلا اشکال است یا خیر ؟ دهان شوهای مذکور از نظر پزشکی برای غرغره در دهان است و فرو بردن آنها مضر است ؟

جواب:به نحو مذکور مانعی ندارد .


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -