انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

قضاء

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال: بازرسان ادارات كه به تخلفات ادارى كاركنان رسيدگى مى‌كنند و گاه حكم به انفصال دائم يا موقت كارمند مى‌كنند، آيا لازم است همۀ شرايط قاضى چون عدالت و اجتهاد و. . . را دارا باشند؟

جواب:باسمه تعالى؛ چنانچه در قرارداد استخدام كاركنان، امورى شرط شده است، بر شخص لازم است به شرايط مقرره عمل كند و به عواقبى كه شرط شده است ملتزم شود، چه قاضى دادگاه واجد شرايط قضا باشد و چه نباشد، و الله العالم.

سؤال: اگر متهمى با نامه‌اى به دادگاه، بى‌گناهى خود را اعلام كند و بخواهد در دادگاه حضور يابد و بى‌گناهى خود را حضوراً با دليل ثابت كند، آيا قاضى حق دارد درخواست او را ناديده انگارد و در نبودش حكم صادر كند؟

جواب:باسمه تعالى؛ چنانچه احتمال برائت متهم باشد، بايد قاضى شخص متهم را احضار كرده و به دلايل برائت وى رسيدگى نمايد، و الله العالم.

سؤال: آيا قاضى حق دارد از قسَم‌خورندگان- در اين كه چگونه آگاه شدند قاتل همين متهم است- پرس‌وجو نمايد و در اين زمينه جستجو كند كه چگونه علم پيدا كرديد؟ اگر قاضى چنين حقى دارد، هنگامى كه دليل قسم‌خوردگان ( قسامه) بى‌اساس بود، بايد گفتارشان تكرار يا تكميل شود، يا حالت ديگر مورد نظر شرع مقدس است؟

جواب:باسمه تعالى؛ چنانچه قسَم از قسامه يا بعض آن بر قاضى مشتبه شود، مى‌تواند تحقيق كند، و در صورتى كه احراز شود قسَم از روى علم به واقعه نيست، آن قسامه يا بعض آن اعتبارى ندارد، و بايد به طور صحيح تكميل شود به تكرار قسَم از آنان كه شرط قسَم خوردن دارند در صورتى كه اشخاص ديگرى كه تكميل عدد نمايند در بين نباشد و الّا بايد عدد قسامه تكميل شود، و الله العالم.

سؤال:پس از برگزارى مراسم، قاضى مى‌تواند به اين جهت كه استدلال آنان رسا نيست و يقين ندارد، آنان را نپذيرفته و شيوۀ ديگرى، مثل تكرار، تكميل سوگند يا چيزى ديگر انتخاب كند؟

جواب:باسمه تعالى؛ جواب واضح شد، و الله العالم
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -