انهار
انهار
مطالب خواندنی

حکم روزه و نماز بدون روسری در کشور بیگانه (مرجع تقلید امام خمینی)

بزرگ نمایی کوچک نمایی
سوال با عرض سلام و خسته نباشید.
در کشور آلمان زندگی می کنم و هفته ی آینده هم ماه مبارک رمضان است.
همیشه نمازم را سر وقت می خوانم و روزه هایم را کامل گرفته ام به لطف الهی و هر ماه رمضان یک قرآن هم ختم میکنم خدا قبول کند. الان یکسال که اینجا هستیم و از روز اولی که وارد آلمان و مدرسه شدم بخاطر بعضی سنگ انداختن ها و تعصبات روسری سرم نبوده وخیلی عادی با یه بلوز که آستین و یقه و بلندی مناسب داره و شلوار عادی میرم توی اجتماع و مدرسه که در واقع این پوششم برای مردم اینجا مثل پوشش یه دختری که تو ایران مانتو و شلوار پوشیده و تو اجتماع حضور داره. اما حالا سوالم اینه که با توجه به این شرایط آیا بدون روسری روزه و نمازم درسته؟
لطفا به سوالم جواب بدید چون خیلی درگیری فکری دارم
مرجع تقلید: حضرت آیت الله العظمی امام خمینی(قدّس سرّه)
 

جواب: سلام علیکم؛دخترم؛ دعا میکنم هرکجا هستید سالم و در عزّت و موفقیت باشید و نیز خداوند شما را از نعمت دین داری محروم نفرماید.
البته همه ی مؤمنین موظفند که وظیفه خود را نسبت به دین و بندگی خداوند بدرستی انجام دهند و باید بدانیم که همیشه زنده نخواهیم بود و همیشه جوان و در آلمان یا ایران یا هرکجای دنیا نخواهیم بود و باید روزی مانند همه ی انسانهای گذشته دنیا را با همه ی خاطرات تلخ و شیرینش رها کنیم و به عالم آخرت سفر کنیم و زندگی جاودانه را در آنجا داشته باشیم.
بنابراین در هر کجا که هستید وظیفه شما و تکلیفتان رعایت دین و وظیفه دینی هست.
دخترم؛ يكى از گناهان بزرگ در اسلام، تعرّب پس از هجرت است، یعنی انسان جايى برود كه نتواند دينش را حفظ كند؛ نظير این‌که جايى رود كه از معنويات و مسائل اسلامى دور بماند و نتواند او و وابستگان به او برخوردار از آشنائى با اسلام و مسائل دينى و معنويات انسانى شوند، و نظير این‌که جايى رود كه مى‏داند خود او يا وابستگان به او فاسد مى‏شوند، و اگر در چنين جاهايى باشد، خروج از آنجا را قرآن شريف واجب مؤكّد مى‏داند.
امام صادق(علیه السلام) میفرماید: گناهان کبیره هفت عمل است:

۱) قتل مؤمن از روى عمد، ۲) قذف محصنه، ۳)فرار از نبرد، ۴) تعرّب پس از هجرت، ۵) خوردن مال يتيم به ظلم، ۶) خوردن ربا پس از بيّنه، ۷)هر آنچه خداوند بر ارتكاب آن وعده به آتش داده است.
دخترم؛ در اسلام مسافرت مسلمان به جایی که به نقصان دین و ایمان خود و فرزندانش گرفتار شود حرام هست و لذا چنین سفری به معنای تعرّب پس از هجرت هست و از گناهان کبیره میباشد و فقهاء عظام فرموده اند: اگر انسان در سرزمینی اقامت کند که دین و ایمانش ناقص شود و نتواند معارف دینی و احکام شرعی را بیاموزد و به تکالیف خود عمل کند و محرمات الهی را ترک نماید مرتکب گناه کبیره شده است.
بنابراین: نماز خواندن با وضعی که نوشته اید اصلاً باطل هست و نیز روزه شما بخاطر ارتکابتان به چنین گناهی مقبول درگاه الهی نخواهد بود. یاحقّ.



  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -