انهار
انهار
مطالب خواندنی

احكام حائض

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال51 - زنى يك مرتبه چند روز تلفيقى خون حيض ديده، و مرتبه ديگر به مقدار همان عدد معين، چند روز غير تلفيقى خون ديده كه ايام تلفيقى ممكن است يك شب از ايام غير تلفيقى مقدارش زيادتر باشد در اين صورت عادت عدديه براى آن زن، به ديدن اين دو خون حاصل مىشود يا نه؟.

جواب:  ميزان در تحقق عادت، اتحاد ايام آن است و توافق در شب اول و آخر، لازم نيست.

سؤال52 - زن براى اين كه حيض نشود هر شب قرص مىخورد يك شب فراموش كرد قرص نخورد روزش خونريزى كرد شب بعد كه قرص خورد خون قطع شد و خلاصه از ايام عادت، همان يك روز را خون ديد تكليف او چيست؟.

جواب:  يك روز، حيض نيست.

سؤال53 - هر گاه زنى در ايام عادت ماهانه، بوسيله خوردن قرص، از آمدن، خون حيض، جلوگيرى نمايد حكمش چيست؟.

جواب:  تا موقعى كه خون خارج نشده به حكم طاهر عمل كند.

سؤال54 - گاهى زن، بعد از ايام عادت و پس از اين كه غسل كرد باز يك قطره خون مىبيند آن خون چه حكمى دارد؟.

جواب:  تا ده روز از اول زمانيكه خون ديده هر وقت خون ببيند محكوم به حيض است ولو يك قطره باشد و اگر بعد از يك قطره، قطع شود واجب است ثانيا غسل كند.

سؤال55 - زنى كه هر ماه به صورت عادت، پنج روز و يا شش روز از دبر خون مىبيند و از قبل اصلا خون نمىبيند آن خون محكوم به حيض است يا نه؟.
جواب:  در فرض مسأله اگر بداند همان خون حيض است و از اين مجرى خارج مىشود. تمام احكام حيض بر آن مترتب است و اگر يقين ندارد. اعتبار صفات، در خون خارج از دبر، مشكل است و احتياط در واجد صفات، جمع بين تروك حائض و افعال مستحاضه است.

سؤال56 - خونى كه زن، بر اثر ضربه يا حمل نمودن بار سنگين، در غير ايام عادت مىبيند حيض است يا استحاضه و اگر در ايام عادت، بر اثر تصادم و پيش آمدى خونريزى كرد چه صورت دارد؟.

جواب:  در هر صورت اگر داراى صفات حيض است و با حيض سابق، ده روز فاصله دارد حكم حيض را دارد و اگر صفات حيض را ندارد و در عادت هم نيست احتياط كند به جمع بين تروك حائض و اعمال مستحاضه.

سؤال57 - خانمى سه چهار ماه حيض نمىبيند و به گمان اين كه حامل است وظايف شرعيه (نماز و روزه) را انجام مىدهد پس از مراجعه به پزشك معلوم مىگردد كه خون در رحم يا جاى ديگر جمع شده و با دادن دارو خونها تدريجا خارج مىگردد و مدت خروج از ده روز تجاوز مىكند، آيا همه را حيض قرار دهد يا حكم ديگرى دارد؟.

جواب:  مادامى كه خون نمىبيند عباداتش صحيح است و اما ايامى كه خون مىبيند پس اگر از ده روز تجاوز نكرده همه‌اش حيض حساب مىشود و اگر از ده روز گذشت ايام عادت را حيض و ما بقى را استحاضه قرار دهد و در هر مورد بوظيفه خود عمل نمايد.

سؤال58 - مدت دو سه سال اينجانب بعد از عادت زنانه هنگام غسل حيض از روى جهل، نيت غسل جنابت مىكردم، با آن كه غسل جنابتى به گردن نداشتم و با همان غسل نماز مىخواندم اكنون مىگويند نمازهايت باطل است و بايد اعاده كنى بفرمائيد كه وظيفه من چيست؟.

جواب:  آن نمازى كه بدون وضوء بعد از آن غسل خوانده شده بايد اعاده شود.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -