انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی
قبلی فهرست بخش فهرست اصلی بعدی

فضیلت روزه در رساله آیات عظام: امام خامنه ای و نوری همدانی

بزرگ نمایی کوچک نمایی
فضیلت روزه
آیةالله العظمی امام خامنه ای: روزه از مهمترین برنامه های خودسازی در ادیان آسمانی است و بر امت های پیشین نیز واجب بوده است.
از دستاوردهای آن، پیدایش حالت معنوی و صفای باطن، چشیدن طعم گرسنگی و تشنگی، بیداری حسّ همدردی با محرومان، تقویت اراده و خویشتن داری در برابر خواسته های نفس و یادآوری عطش و گرسنگی قیامت است. نقش روزه در سلامتی و تنظیم سوخت و ساز دستگاههای بدن نیز ثابت شده است.
حدیث نبوی: «صوموا تصِحّوا» به همین تاثیر اشاره دارد و علاوه بر این موارد، خداوند اجر عظیمی به روزه داران خواهد داد.
از طرف دیگر، تأثیر روزه بر کاهش فشار غریزه جنسی، همچنین ورزیدگی و تمرین برای تحمل شرایط دشوار و محدودیت های غذایی و تربیت انسان های با اراده، خود ساخته، مقاوم و قانع، از برکات دیگر این عبادت به شمار می رود که در ماه مبارک رمضان انجام می گیرد.
اولیای الهی، افزون بر روزه ی واجب در ماه رمضان، روزه های مستحب بسیاری می گرفتند و آن را موجب تقرّب به پروردگار می دانستند.
آیةالله العظمی نوری همدانی: يکي از عبادات مهم اسلامي ، بلکه کلية اديان الهي روزه است و در فضيلت و اهميت و فلسفة آن ، احاديث بسياري از اهل بيت عصمت و طهارت (سلام الله عليهم ) صادر گرديده است .حضرت صادق (عليه السلام) فرمود که حضرت رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم ) به اصحاب خود فرمودند : «آيا به شما خبر بدهم از اعمالي که هرگاه به انجام قيام کنيد شيطان به اندازة فاصله مشرق از مغرب از شما دور مي شود  ؟ »اصحاب در پاسخ گفتند : بفرماييد .
حضرتش فرمودند : روزه گرفتن شيطان را رو سياه و نااميد مي کند و دادن صدقه در راه خدا ، پشت او را ميشکند و دوست داشتن مسلمانان يکديگر را در راه خدا و کمک کردن به يکديگر در راه انجام کارهاي نيک ، ترفندها و  نقشه هاي  او  را ريشه کن مي سازد و توبه کردن  گردنش  را قطع مي کند و براي هر نعمتي که خداوند به انسان عنايت فرموده است زکاتي هست و زکات بدنها (ي سالم) روزه گرفتن است » و نيز حضرت صادق (عليه السلام ) فرمودند : « هرکس در روزهائي که هوا گرم است روزه بگيرد  و  تشنه  شود  ،  خداوند به تعداد زيادي از فرشتگان امر مي کند که به او بشارت به پاداش الهي  بدهند  و  هنگامي  که  او به اميد پاداش و ثواب ، اين تشنگي را تا وقت افطار تحمّل ميکند خداوند اورا مورد لطف و عنايت خويش قرار داده به او مي گويد : به خوشبويي وپاکيزگي نايل گرديدي،از آن پس به فرشتگان مي فرمايد : شما گواه باشيد که من گناهان او را بخشيدم . » حضرت رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم )فرمودند : « خواب روزه دار عبادت و نقس کشيدن او ثواب تسبيح دارد.» و نيز حضرتش فرمود : « براي روزه دار دو خشنودي وجود دارد :
۱-خشنودي در موقع افطار  .(مسرت احساس عمل به وظيفة اسلامي)
۲-خشنودي در روز قيامت . (موقع گرفتن پاداش خداوندي )»
حضرت موسي بن جعفر (عليه السلام ) فرمودند :« دعاي روزه دار در موقع افطار در درگاه حضرت حق مستجاب مي شود .»
حضرت رضا (عليه السلام ) فرمودند :« فلسفة روزه داشتن اين است که انسان گرسنگي و تشنگي  را  لمس کند و حالت خضوع و خشوع در او پديد بيايد و به ضعف خود  پي  ببرد و غرور  وي در هم  شکسته شود و  براي  تحصيل  صبر  ،  تمرين  و  ممارست  کند و متذکر سختيهاي روز قيامت گردد و ناراحتي فقرا را که در مضيقة اقتصادي مي باشند درک نمايد و به فکر کمک و مساعدت نسبت به آنها بيفتد .»
علي بن عبدالعزيز که يکي از محدثان است مي گويد حضرت صادق (عليه السلام)به من فرمودند :«به توخبر بدهم که اصل اسلام وفرع آن واوج عظمت وقله شکوه آن چيست ؟» عرض کردم : بفرماييد .
فرمودند : اصل  اسلام نماز و فرع آن زکات است و اوج عظمت و قلة شکوه اسلام ، جهاد در راه خدا است .سپس فرمودند :« به تو بگويم که درهاي خير از کدام راه به روي انسان گشوده مي شود ؟ روزه گرفتن ، سپر آتش جهنم است.»
حضرت پيغمبر (صلي الله عليه و آله و سلم ) فرمود :« خداوند فرموده است : روزه براي من است و پاداش آن را من خودم مي دهم .»
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -