|
مسأله 1335- مسافری که قصد دارد ده روز پشت سر هم در محلی بماند، یا می داند که بدون اختیار ده روز در محلی می ماند، در آن محل باید نماز را تمام بخواند.
*****
مکارم: دوم [از چیزهایی که سفر را قطع می کند]
قصد اقامت ده روز. هرگاه مسافری می خواهد ده روز پشت سر هم در محلی بماند، یا می داند اجباراً باید در آنجا توقف کند، باید نماز را تمام بخواند.
مسأله 1336-مسافری که می خواهد ده روز در محلی بماند، لازم نیست قصد ماندن شب اول یا شب یازدهم را داشته باشد و همین که قصد کند از اذان صبح روز اول1 تا غروب روز دهم بماند 2باید نماز را تمام بخواند3 و همچنین اگر مثلاً قصدش این باشد که از ظهر روز اول تا ظهر روز دهم بماند (یعنی ده روز نه شب ) باید نماز را تمام بخواند4.
1- خوئی، تبریزی: از طلوع آفتاب روز اول...
سیستانی: از طلوع فجر روز اول...
2- وحید: همین که قصد کند از اول روز اول، که بنابراحتیاط واجب از طلوع فجر صادق است تا غروب روز دهم بماند...
3- مکارم: آنچه برای قصد اقامه که در مسأله پیش گفته شد لازم است ، مانده ده روز است اما شب قبل از ان و شب بعداز آن لزومی ندارد، بنابراین اگر از اذان صبح روز اول تا غروب روز دهم بماند (یعنی ده روز و نه شب) باید نماز را تمام بخواند...
4- گلپایگانی، صافی: و احتیاط مستحبّ آن است که در این صورت، نماز را هم شکسته و هم تمام بخواند.
بهجت: و أحوط این است که جبران کمبود را از شب یازدهم حساب نکند.
*****
زنجانی: مسأله- مسافری که می خواهد ده روز در محلی بماند اگر ده شبانه روز کامل (یعنی240 ساعت) در جایی بماند بی اشکال نمازش تمام است، و اگر قصدش این باشد که ده روز کامل و نه شب بین آن را در جایی بماند، در این صورت نیزباید نمازش را تمام بخواند، بلکه اگر قصدش این باشد که ده روز تلفیقی کامل در جایی بماند (مثلاً تصمیم دارد از ساعت ده، روز اول ماه تا ساعت ده روز یازدهم ماه ، در محلی اقامت کند) باید نماز را تمام بخواند و در صورتی که تصمیم دارد ده روز تلفیقی ناقص در جایی بماند، مثلا تصمیم گرفته از دو ساعت به غروب روز اول ماه تا ظهر روز یازدهم ماه، در محلی اقامت کند، بنابراحتیاط واجب باید نمازش را هم شکسته و هم تمام بخواند، ودر غیر این چهار صورت نماز مسافر شکسته است.
فاضل: مسأله- هرگاه شخصی بخواهد 240 ساعت یا بیشتر در محلی بماند قصد اقامت محقق می شود و باید نماز را تمام بخواند، بنابراین اگر ساعت 10 صبح وارد شهری شود در صورتی که قصد اقامت محقق می شود که بخواهد بعد از ساعت 10 صبح روز یازدهم آنجا را ترک کند و اگر اذان صبح در محلی حضور پیدا کرد لازم نیست 240 ساعت تمام شود بلکه اگر بخواهد تا غروب روز دهم بماند کفایت می کند و باید نماز را تمام بخواند.
مسأله 1337-مسافری که می خواهد ده روز در محلی بماند1، در صورتی باید نماز را تمام بخواند که بخواهد تمام ده روز را در یکجا بماند 2پس اگر بخواهد مثلاً ده روز در نجف و کوفه یا تهران و شمیران بماند3، باید نماز را شکسته بخواند4.
این مسأله در رساله آیت الله بهجت نیست
1- مکارم: می تواند قصد کند در چند جا توقف کند، به شرط این که فاصله آنها کم باشد (مثلاً یکی دو کیلومتر و یا بیشتر) به طوری که بگویند او مسافر نیست، همچنین تفاوتی میان شهرهای بزرگ و کوچک نیست یعنی «بلاد کبیره» و «صغیره» تفاوتی در احکام مسافر ندارد.
2- مظاهری: گرچه مثل تهران از شهرهای بزرگ بوده باشد . اما اگر بخواهد مثلا ده روز در نجف و کوفه بماند باید نماز را شکسته بخواند.
3- وحید: در صورتی که مردم آنها را در دو محل می دانند...
زنجانی: مثلاً در نجف و کوفه یا در قم و جمکران بماند...
سیستانی: مثلاً در نجف و کوفه یا در تهران و کرج بماند....
فاضل: مثلاً ده روز در نجف و کوفه بماند...
4- زنجانی: و معیار آن است که در عرف، دو محل محسوب شوند، هر چند به قدری به یکدیگر نزدیک باشند که به مقدار حد ترخص نیز فاصله نباشد، یا به هم چسبیده باشند.
(مسأله 1338)مسافری که می خواهد ده روز در محلی بماند، اگر از اول قصد داشته باشد که در بین ده روز به اطراف آنجا برود چنانچه جایی که می خواهد برود1 بلد اقامت[2] یا ازبساتین و مزارع و باغات اطراف آن باشد به مقداری که رفتن به آنجا منافی با صدق اقامت در بلد نباشد باید در تمام ده روز نماز را تمام بخواند، ولی چنانچه بخواهد تا کمتر از چهار فرسخ برود، چنانچه در نیت او باشد که در بین ده روز فقط یک مرتبه برود و بیش از دو ساعت رفتن و برگشتن را طول ندهد، در همه ده روز باید نمازش را تمام بخواند.
1- فاضل: از توابع آن باشد مانند باغ های اطراف شهر ، باید در همه ده روز نماز را تمام بخماند و اگر از توابع آن نباشد و کمتر از مسافت شرعی باشد اگر به گونه ای باشد که شب و در زمان استراحت در محل قصد اقامت باشد ، نمازش تمام است.
مکارم: به اندازه ای دور نیست که جزء محسوب شود، باید نمازرا تمام بخواند، اما اگر طوری است که جزء مسافرت محسوب می شود باید تمام ده را شکسته بخواند.
بهجت: از مقدار ترخص دورتر نباشد، باید در همه ده روز نماز را تمام بخواند، و اگر از مقدار ترخص دورتر باشد ولی کمتر از مقدار مسافت یعنی چهار فرسخ شرعی باشد، چنانچه قسمت عمده روز را در محل اقامت باشد کافی است و نمازش تمام است و عرفاً صدق اقامت ده روز در آنجا می کند.
سبحانی: چنانچه جایی که می خواهد برود اگر به اندازه ای دور نیست که مسافرت حساب شود باید در همه ده روز نماز را تمام بخواند و اگر به اندازه ای باشد که عرفا مسافرت حساب شود باید در تمام ده روز نماز را شکسته بخواند.
*****
اراکی: مسأله- مسافری که می خواهد ده روز در محلی بماند ، اگر از اول قصد داشته باشد که در بین ده روز به مزارع و باغات آنجا برود و مقداری که رفتن به آنجا منافی با صدق اقامت در بلد نباشد، یعنی عرفاً بگویند در یک محل می ماند، باید در تمام ده روز نماز را تمام بخواند، و همچنین اگر بخواهد به خارج از محدوده ترخص تا کمتر از چهار فرسخ برود و زود برگردد به طوری که عرفاً نگویند در یک محل نمی ماند مثل این که بخواهد همان روز برگردد باید نماز را تمام بخواند.
گلپایگانی، صافی: مسأله- مسافری که می خواهد ده روز در محلی بماند، باید از اول، قصد ماندن ده روز در آن محل یا توابع آن مانند باغها و بساتین را داشته باشد و اگر از اول قصد بیرون رفتن از آن محل و توابع آن را داشته باشد، هرچند به حد ترخص نرسد باید شکسته بخواند.
خوئی، تبریزی: مسافری که می خواهد ده روز در محلی بماند اگر از اول قصد داشته باشد که در بین ده روز به اطراف آنجا – که به قدر حد ترخص یا بیشتر دور باشد- برود اگر مدت رفتن و آمدنش مثلاً به اندازه یک یا دو ساعت است که در نظر عرف با اقامت ده روز منافات ندارد، نماز را تمام بخواند و اگر مدت از این بیشتر باشد احتیاطاً بین شکسته و تمام جمع نماید، و اگر تمام یا بیشتر روز باشد نمازش شکسته است.
وحید: مسأله- مسافری که می خواهد ده روز در محلی بماند اگر از اول قصد داشته باشد که در بین ده روز به اطرف آنجا – که به حد ترخص یا کمتر از چهار فرسخ دور باشد- برود در صورتی که مدت رفت و آمدش به اندازه ای باشد که در نظر عرف با اقامت ده روز اول در آن محل منافات نداشته باشد - مانند یک یا دو ساعت- باید نماز را تام بخواند و اگر مدت بیشتر از این باشد ، در صورتی که تمام روز یا شب باشد نمازش شکسته است و در غیر این صورت بنابراحتیاط واجب نماز را هم تمام و هم شکسته بخواند.
سیستانی: مسأله- مسافری که می خواهد ده روز در محلی بماند اگر از اول قصد داشته باشد که در بین ده روز به اطراف آنجا که عرفاً جایی دیگر به حساب می آید و فاصله آن از چهار فرسخ کمتر است برود، اگر مدت رفتن و آمدنش به اندازه ای باشد که در نظر عرف با اقامت ده روز منافات ندارد، نماز را تمام بخواند و چنانچه منافات داشته باشد نماز را شکسته بجا آورد، مثلاً اگر از اول قصد داشته باشد که تمام یک روز یا تمام یک شب از آنجا خارج شود با قصد اقامت منافات دارد و باید نمازرا شکسته بجا آورد ولی چنانچه قصدش این باشد که مثلاً در نصف روز خارج شده و سپس برگردد، هر چند برگشتنش بعد از رسیدن شب باشد، باید نماز را تمام بجا آورد، مگر در صورتی که این طور خارج شدن او به مقداری تکرار شود که عرفاً بگویند در دو جا یا بیشتر اقامت دارد.
زنجانی: مسأله- مسافری که می خواهد ده روز در محلی بماند اگر از اول قصد داشته باشد در بین ده روز از آن محل و اطراف آن که عرفاً جزء محل به حساب می آید، مانند باغات اطراف شهر، خارج شود، چنانچه خوابگاهش در این محل باشد کافی است و لازم نیست تصمیم داشته باشد در روز یا اوایل شب به محل برگردد و در این صورت اگر بخواهد هر روز نیز به خارج محل برود مانعی ندارد.
نوری: مسأله- مسافری که می خواهد ده روز در محلی بماند اگر از اول قصد داشته باشد که در بین ده روز به اطراف آنجا از قبیل مزارع و باغستانهایی که از توابع آن محل محسوب می شود هر چند خارج از حد ترخص آنجا باشد برود، باید در همه ده روز نماز را تمام بخواند و اگر از توابع آنجا نباشد باید در تمام ده روز نماز را شکسته بخواند ولی چنانچه بخواهد در تمام ده روز فقط یک ساعت یا دو ساعت برود و برگردد در همه ده روز باید نمازش را تمام بخواند
مظاهری: مسأله- مسافری که می خواهد ده روز در محلی بماند گرچه از اول قصد داشته باشد که در بین ده روز به نزدیک آنجا برود باید نماز را تمام بخواند گرچه هرروز برود یا تمام روز یا شب را در انجا بماند .
مسأله 1339-مسافری که تصمیم ندارد ده روز در جایی بماند1 مثلاً قصدش این است که اگر رفیقش بیاید، یا منزل خوبی پیدا کند، ده روز بماند، باید نماز را شکسته بخواند2.
این مسأله در رساله آیات عظام: سبحانی و مظاهری نیست.
1- گلپایگانی، صافی: مسافری که تصمیم قطعی ندارد ده روز در محلی بماند...
زنجانی: مسافری که تصمیم فعلی ندارد ده روز در جایی بماند...
2- زنجانی: مگر آنکه مطمئن باشد که شرایط ماندن ده روز فراهم خواهد شد.
مسأله 1340- کسی که تصمیم دارد ده روز در محلی بماند1، اگر چه احتمال بدهد که برای ماندن او مانعی برسد2، در صورتی که مردم به احتمال او اعتنایی نکنند3، باید نماز را تمام بخواند4.
این مسأله در رساله آیات عظام: بهجت و سبحانی نیست.
1- خوئی، تبریزی، وحید: اگر احتمال بدهد که برای ماندن او مانعی برسد و احتمال او عقلائی باشد باید نماز را شکسته بخواند.
سیستانی: اگر احتمال بدهد که برای ماندن او مانعی برسد و آن احتمال از نظر عقلاقابل توجه باشد باید نماز را شکسته بخواند.
زنجانی: به طوری که برای ایجاد شرایط ماندن و رفع موانع آن اقدام می کند، هر چند احتمال عقلائی بدهد که نتواند بماند، باید نماز را تمام بخواند، بلی اگر تصمیم دارد چنانچه مقدمات اقامت فراهم شد ده روز بماند و برای ایجاد مقدمات اقدام نمی کند، چنانچه اطمینان داشته باشد که مقدمات فراهم می شود و عملاً ده روز می ماند، نمازش تمام بوده و گرنه باید نماز را شکسته بخواند.
2- اراکی: باید نماز را تمام بخواند. [پایان مسأله]
3- گلپایگانی: در صورتی که آن احتمال پیش مردم مورد اعتنا نباشد...
صافی: درصورتی که آن احتمال پیش مردم عقلائی نباشد...
نوری: در صورتی که مردم به این قبیل احتمالات اعتنا نکنند...
مظاهری: در صورتی که احتمال او، او را مردد نکند باید نماز را تمام بخواند
4- مکارم: اما اگر احتمال وجود مانع، قوی باشد نمازش شکسته است.
مسأله 1341-اگر مسافر بداند که مثلاً ده روز یا بیشتر به آخر ماه مانده و قصد کند که تا آخر ماه در جایی بماند، باید نماز را تمام بخواند1، ولی اگر نداند تا آخر ماه چقدر مانده و قصد کند که تا آخر ماه بماند2، بایدنمازرا شکسته بخواهد اگر چه از موقعی که قصد کرده تا آخر ماه ده روز یا بیشتر باشد.
این مسأله در رساله آیات عظام: بهجت ، مظاهری و سبحانی نیست.
1- خوئی، تبریزی، وحید: بلکه اگر نداند تا آخر ماه چقدر مانده و قصد کند که تا آخر ماه بماند در صورتی که آخر ماه معلوم باشد مثلاً روز جمعه است ولی مسافر نمی داند که روز اول قصدش پنجشنبه است تا مدت اقامتش نه روز باشد، یا چهار شنبه است تا ده روز باشد، در این صورت نیز اگر بعداً معلوم شود که روزاول قصدش چهار شنبه بوده نمازش تمام است (تبریزی: و نیز اگر اعتقاد کند که آخر ماه فلان روز است پس ده روز تمام در محلی می ماند و بعد از خواندن نماز چهار رکعتی در آن محل معلوم شود آن روز، اول ماه بعدی و این ماه، سی کم است و در آن روز از محل خارج می شود باید تا خارج شدن، نمازرا تمام بخواند) و در غیر اینصورت (تبریزی: که آخر ماه را نداند) باید نمازرا شکسته بخواند اگر چه از موقعی که قصد کرده تا روز آخر ماه ده روز (خوئی: یا بیشتر ) باشد.
مکارم: همچنین اگر نداند آن روز چندم ماه است و تا آخر ماه چقدر مانده، ولی قصدش این است که به هر حال تا آخر ماه بماند، چنانچه در واقع تا آخر ماه ده روز یا بیشتر باشد، بایدنماز را تمام بخواند.
2- گلپایگانی، صافی: و بعد از قصد نیز علم پیدا نکند تا آخرماه ده روز است...
*****
زنجانی: مسأله- اگر مسافرتصمیم دارد در محلی تا زمانی معین بماند، اگر نداند چند روز در آنجا می ماند نماز را شکسته می خواند، ولی اگر بعد بفهمد که تا آن زمان ده روز بوده، می فهمد که نمازی که شکسته خوانده باطل بوده و باید آن را دوباره بخواند و اگر وقت گذشت قضا کند، بنابراین کسی که می خواهد تا آخر ماه در محلی بماند و چون نمی داند که ماه کامل است یا ناقص، نماز را شکسته خوانده، اگر بعد بفهمد که ماه کامل بوده، و مدت اقامت او ده روز است، نمازش را باید به صورت تمام بخواند، و اگر وقت گذشته قضا نماید، همچنین کسی که می خواهد تا روز مشخصی از ایام هفته مثلاً تا جمعه آینده بماند و به علت این که نمی داند تا آن روز ده روز می باشد یا نه، نماز خو د را شکسته بخواند، اگر بعد بفهمد که ده روز بوده، نمازش باطل می باشد و باید آن را به صورت تمام دوباره بخواند و اگر وقت گذشته قضا نماید.
مسأله 1342-اگر مسافر قصد کند ده روزدر محلی بماند، چنانچه پیش از خواندن یک نماز چهار رکعتی از ماندن منصرف شود، یا مردد شود که در آنجا بماند یا بجای دیگر برود، باید نماز را شکسته بخواند و اگر بعد از خواندن یک نماز چهار رکعتی از ماندن منصرف شود، یا مردد شود، تا وقتی در آنجا هست، باید نماز را تمام بخواند1.
1- بهجت: و بنابرأظهر چه این نماز چهار رکعتی را به طور ادا خوانده باشد یا قضای یک نماز چهار رکعتی باشد که در همان محل از او فوت شده باشد، ولی فقط گذشتن وقت نماز چهار رکعتی کافی نیست، مثل اینکه در تمام وقت، حائض یا بیهوش یا در حال جنون باشد، و اگر قبل از قضای نمازش، از نیت عدول کرده، باید نمازش را شکسته بخواند.
وحید: و مراد از نماز چهار رکعتی در این مسأله و مسائل بعد چهار رکعت ادایی است .
*****
زنجانی: مسأله- اگر مسافر قصد کند ده روز در محلی بماند، و به خاطر آن یک نماز چهار رکعتی ادایی بخواند، چنانچه پس از آن از ماندن منصرف شود یا مردد شود که در آنجا بماند یا به جای دیگر برود، تا وقتی در آنجا هست باید نماز را تمام بخواند، ولی اگر پیش از آن که به خاطر قصد اقامه، نماز چهار رکعتی بخواند از ماندن منصرف شود یا مردد گردد ، باید نماز را شکسته بخواند.
مسأله 1343-مسافری که قصد کرده ده روز در محلی بماند، اگر روزه بگیرد و بعد از ظهر از ماندن در آنجا منصرف شود1، چنانچه یک نماز چهار رکعتی خوانده باشد، روزه اش صحیح است وتا وقتی در آنجا هست باید نمازهای خود را تمام بخواند2 و اگر یک نماز چهار رکعتی نخوانده باشد3 روزه آن روزش صحیح است، اما نمازهای خود را باید شکسته بخواند و روزهای بعد هم نمی تواند روزه بگیرد.
1- مظاهری: روزه ان روز صحیح است [پایان مسأله]
2- مکارم: و روزه ماه رمضان را بگیرد اما اگر نماز چهار رکعتی نخوانده روزه اش صحیح نیست و نمازها را نیز باید شکسته بخواند.
سبحانی: و روزه ها را هم بگیرد و اگر یک نماز چهار رکعتی نخوانده باشد ، احتیاط واجب آن است که روزه آن روز را تمام کند و قضای ان را نیز بگیرد اما نمازهای خود را باید شکسته بخواند و روزه ای بعد هم نمی تواند روزه بگیرد.
3- گلپایگانی، صافی: نمازهای خود را باید شکسته بخواند و احتیاط لازم آن است که روزه آن روز را تمام کند و قضای آن را نیز بگیرد و روزهای بعد هم نمی تواند روزه بگیرد.
خوئی، زنجانی، تبریزی: چنانچه یک نماز چهار رکعتی (زنجانی: چهار رکعتی ادایی) خوانده باشد ، تا وقتی که در آنجا هست روزهایش صحیح است و باید نمازهای خود را تمام بخواند و اگر نماز چهار رکعتی (زنجانی: چهار رکعتی ادایی) نخوانده باشد...
وحید: چنانچه یک نماز چهاررکعتی خوانده باشد ، تا وقتی که در آنجا است روزه هایش صحیح است و باید نمازهای خود را تمام بخواند و اگر نماز چهاررکعتی نخوانده باشد، بنابراحتیاط واجب روزه آن روز را تمام کند و قضا نماید و نمازهای خود را باید شکسته بخواند و روزه های بعد هم نمی تواند روزه بگیرد و اگر بعد از غروب و قبل از خواندن یک نماز چهاررکعتی منصرف شود ف روزه ان روزش صحیح است.
سیستانی: چنانچه یک نماز چهار رکعتی خوانده باشد، تا وقتی که در آنجا هست، روزهایش صحیح است و باید نمازهای خود را تمام بخواند و اگر نماز چهار رکعتی نخوانده باشد، باید احتیاطاً روزه آن روزش را تمام و آن را نیز قضا نماید و باید نمازهای خود را شکسته بخواند و روزهای بعد هم نمی تواند روزه بگیرد.
مسأله 1344-مسافری که قصد کرده ده روز در محلی بماند، اگر از ماندن منصرف شود1 و شک کند پیش از آن که از قصد ماندن برگردد، یک نماز چهار رکعتی خوانده یا نه، باید نمازهای خود را شکسته بخواند2.
این مسأله در رساله آیات عظام: بهجت ، مظاهری نیست.
1- زنجانی: یا در ماندن مردد شود، و شک کند که پیش از آن نماز چهار رکعتی ادایی خوانده است یا نه، چنانچه پس از قصد اقامه وقت بجا آوردن نماز چهار رکعتی گذشته باشد ، باید نمازهای بعدی را تمام بخواند، ولی چنانچه قبل از گذشتن وقت نماز چهار رکعتی ، شک کند که آیا نماز چهاررکعتی خوانده یا نه ، باید آن نماز و نمازهای بعد را شکسته بخواند.
وحید: و پیش از آنکه از قصد ماندن برگردد یا بعد از آن شک کند که یک نماز چهاررکعتی خوانده یا نه، باید نمازهای خود را شکسته بخواند.
2- گلپایگانی: نمازهای خود را باید در آنجا تمام بخواند اگر چه احتیاط مستحبّ آن است که شکسته هم بخواند.
صافی: نمازهای خود را باید در آنجا شکسته بخواند، اگر چه احتیاط مستحبّ آن است که تمام هم بخواند.
سیستانی: شک کند که برگشتن او از قصد ماندن پس از یک نماز چهار رکعتی بوده یا قبل از آن، باید نمازهای خود را شکسته بخواند.
*****
مکارم: مسأله- هرگاه شک کند که آیا نماز چهار رکعتی خوانده و بعد منصرف یا مردد شده یا نه، باید نمازهای خود را شکسته بخواند.
مسأله 1345-اگر مسافر به نیت این که این نماز را شکسته بخواند، مشغول نماز شود و در بین نماز تصمیم بگیرد که ده روز یا بیشتر بماند، باید نماز را چهار رکعتی تمام نماید1.
1- بهجت: و اگر بعد از سلام نماز، از نیت خود برگشت، بنابرأظهر این برگشت از نیت، بعد از خواندن یک نماز چهار رکعتی تأثیری ندارد، و بقیه نمازهایش نیز تمام است.
مسأله 1346-مسافری که قصد کرده ده روز در جایی بماند، اگر دربین نماز چهار رکعتی1 از قصد خود برگردد، چنانچه مشغول رکعت سوم نشده2، باید نماز را دو رکعتی تمام نماید و بقیه نمازهای خود را شکسته بخواند3 و اگر مشغول رکعت سوم شده4 نمازش باطل است5 و تا وقتی در آنجا هست باید نماز را شکسته بخواند اگر چه داخل در رکوع رکعت سوم شده باشد.
1- خوئی، سیستانی، وحید: اگر در بین نماز اول چهار رکعتی...
2- گلپایگانی، صافی: چنانچه داخل رکوع رکعت سوم نشده، باید بنشیند و نماز را دو رکعتی تمام نماید و احتیاطاً برای قیام بیجا دو سجده سهو بجا آورد و بقیه نمازهای خود را شکسته بخواند و اگر داخل رکوع رکعت سوم شده نمازش باطل است و تا وقتی در آنجا هست، باید نماز را شکسته بخواند.
3- خوئی، تبریزی، وحید: و همچنین است اگر مشغول رکعت سوم شده و به رکوع نرفته باشد که باید بنشیند و نماز را شکسته به آخر برساند (وحید: و اگر قرائت یا تسبیح زیاد کرده- بنابراحتیاط واجب- دو سجده سهو بجا آورد) و اگر به رکوع رفته باشد نمازش باطل است و باید آن را شکسته اعاده نماید و تا وقتی که در آنجا هست نماز را شکسته بخواند.
سیستانی: و همچنین است اگر مشغول رکعت سوم شده و به رکوع نرفته باشد که باید بنشیند و نماز را شکسته به آخر برساند و اگر به رکوع رفته باشد می تواند نمازش را به هم بزند یا تمام کندو باید آن را شکسته اعاده نماید.
مکارم، سبحانی: و اگر به رکوع رکعت سوم رفته، نمازش باطل است و تا وقتی که آنجاست، باید شکسته بخواند.
بهجت: و اگر داخل رکوع رکعت سوم شده و قبل از سلام نماز، از قصد اقامت منصرف شود، احتیاط در تمام کردن آن نماز و اعاده آن، به صورت شکسته است و دربقیه مدتی که در آنجا می ماند، بنابراحتیاط نمازها را هم شکسته و هم تمام می خواند.
فاضل: و اگر داخل رکوع رکعت سوم شده احتیاط واجب آن است که نماز را تمام بخواند و دو رکعت شکسته هم بخواند و تا آنجا می ماند این احتیاط را ترک نکند.
4- اراکی: ولی وارد رکوع نشده است، باید برگردد و نماز را دو رکعتی تمام کند و چنانچه وارد رکوع شده است، بنابراحتیاط واجب باید نماز را تمام کند و دوباره شکسته بخواند، و تا وقتی در آنجا هست باید نماز را شکسته بخواند.
5- مظاهری: [پایان مسأله]
*****
زنجانی: مسأله- مسافری که قصد کرده ده روز در محلی بماند اگر در اثناء اولین نماز چهار رکعتی ادایی از قصد خود برگردد، یا در ماندن مردد شود، چنانچه هنوز به رکوع رکعت سوم نرفته است، باید نماز را دو رکعتی تمام کند و بقیه نمازهای خود را شکسته بخواند و اگر به رکوع رکعت سوم رفته نمازش باطل است و باید آن نماز و نمازهای بعد را شکسته بخواند، و احتیاط مستحبّ آن است که آن نماز را چهار رکعتی تمام کرده و شکسته نیز بخواند و نمازهای بعد را نیز، هم شکسته و هم تمام بخواند.
مسأله 1347-مسافری که قصد کرده ده روز در محلی بماند، اگر بیشتر از ده روز در آنجا بماند، تا وقتی مسافرت نکرده، باید نمازش را تمام بخواند و لازم نیست دوباره قصد ماندن ده روز کند.
این مسأله در رساله آیت الله سبحانی نیست.
مسأله 1348-مسافری که قصد کرده ده روز در محلی بماند، باید روزه واجب را بگیرد1 و می تواند روزه مستحبی را هم بجا آورد2 و نماز جمعه و نافله ظهر و عصر و عشا را هم بخواند.
این مسأله در رساله آیت الله سبحانی نیست.
1- زنجانی: باید روزه واجب معین – مثل روزه ماه رمضان – را بگیرد...
2- گلپایگانی، مکارم، صافی، بهجت، سیستانی، زنجانی، وحید: و نافله ظهر و عصر و عشا را هم بخواند.
مظاهری: و نافله ظهر و عصر را هم بخواند.
مسأله 1349-مسافری که قصد کرده ده روز در جایی بماند اگر (بعد از خواندن یک نماز چهار رکعتی بخواهد1) به جایی که کمتر از چهار فرسخ است برود و برگردد2 به محل اقامه خود ،باید نماز را تمام بخواند3.
1- [قسمت داخل پرانتز در رساله آیت الله فاضل نیست]
2- گلپایگانی، صافی: و دوباره در جای اول ده روز بماند، از وقتی که می رود تا بر می گردد و بعد از برگشتن باید نمازرا تمام بخواند ولی اگر نخواهد بعد از برگشتن ده روز بماند، در موقع رفتن به جایی که کمتر از چهار فرسخ است و در مدتی که آنجا می ماند نماز او تمام است و از آنجا که بر می گردد اگر قصد هشت فرسخ داشته باشد شکسته است و اگر قصد هشت فرسخ نداشته باشد تمام است، پس مثل اهل علم که برای تبلیغ به محلی می روند اگر بعد از قصد ده روز و خواندن یک نماز چهار رکعتی به محل دیگر که چهار فرسخ نباشد دعوت شوند و بخواهند یک دهه یا یک ماه در آن دو محل رفت و آمد کنند، نمازشان در هر دو محل تمام است مگر وقتی که انشاء سفر جدید نمایند مثل این که روز آخر رفت و آمد از محل دوم به قصد وطن حرکت کند که در این صورت بعد از خروح از حد ترخص نماز شکسته است اگر چه از محل اول که محل اقامه بوده عبور نماید.
3- بهجت: تا وقتی که سفر شرعی جدیدی را آغاز نکرده، باید نماز را تمام بخواند، حتی اگر طوری خارج شود که به اقامه او صدمه بزند، مثل این که یک روز آنجا بماند، تا وقتی که قصد سفر جدید شرعی نکرده، نماز تمام است.
*****
خوئی، وحید: مسأله- مسافری که قصد کرده ده روز در محلی بماند، اگر بعد از خواندن یک نماز چهار رکعتی.یا بعد از ماندن ده روز – اگر چه یک نماز تما هم نخوانده باشد – بخواهد به جایی کهک کمتر از چهار فرسخ است برود و برگردد و دوباره در جای اول خود ده روز یا کمتر بماند* از وقتی که می رود تا وقتی که بر می گردد و بعد از برگشتن باید نماز را تمام بخواند ولی اگر0 برگشتن به محل اقامتش فقط از این جهت باشد که در طریق سفرش واقع شده است و سفر او شرعیه باشد، لازم است موقع برگشتن.نماز را شکسته بخواند.
. سیستانی: چهار رکعت ادایی...
* تبریزی: در جای اول خود ده روز بماند یا در ماندن ده روز مردد باشد...
0 تبریزی: ولی اگر بداند که ده روز نمی ماند و ...
. سیستانی: لازم است در رفتن و برگشتن و در محل اقامت...
. تبریزی: لازم است موقع رفتن و برگشتن...
مکارم: مسأله- مسافری که قصد کرده ده روز در جایی توقف کند، چنانچه بعد از گذشتن ده روز یا بعد از خواندن یک نمازچهار رکعتی به جایی که کمتر از چهار فرسخ است برود و به محل اقامه خود باز گردد، باید نماز را تمام بخواند و هرگاه بخواهد از محل اقامت به جای دیگری برود که کمتر از هشت فرسخ است و در محل دوم ده روز بماند باید نماز خود را در مسیر راه و در جای دوم تمام بخواند، اما اگر هشت فرسخ یا بیشتر باشد، در مسیر راه شکسته می خواند و در محل دوم که قصد اقامه کرده تمام می خواند.
زنجانی: مسأله- مسافری که قصد کرده ده روز در محلی بماند، اگربعد از خواندن یک نماز چهار رکعتی ادایی، یا بعد از ماندن ده روز – اگر چه یک نماز تمام هم نخوانده باشد- بخواهد به جایی که کمتر از مسافت شرعی است برود و برگردد، و دوباره در جای اول خود ده روز یا کمتر یا بیشتر بماند، از وقتی که می رود تا وقتی که بر می گردد و بعد از برگشتن، باید نماز را تمام بخواند، ولی اگر برگشتن به محل اقامتش فقط از این جهت باشد که در مسیر سفرش واقع شده است و رفت و برگشت او تا جایی که می خواهد برود مجموعاً 8 فرسخ باشد، لازم است درحال رفتن بعد از گذشتن از حد ترخص و در مقصد و دربازگشت و در جایی که قبلاً قصد اقامه کرده بود، نماز را شکسته بخواند.
مظاهری: مسأله- مسافری که می خواهد ده روز در جایی بماند اگر بعد از خواندن یک نماز چهاررکعتی بخواهد به جایی که کمتر از چهارفرسخ است برود گرچه چند روزی هم آنجا بماند باید نماز های خود را تمام بخواند.
مسأله 1350-مسافری که قصد کرده ده روز در جایی بماند، اگر بعد ازخواندن یک نماز چهار رکعتی بخواهد1به جای دیگری که کمتر از هشت فرسخ است برود و ده روز در آنجا بماند، باید در رفتن و درجایی که قصد ماندن ده روز کرده، نمازهای خود را تمام بخواند2.ولی اگر جایی که می خواهد برود هشت فرسخ یا بیشتر باشد باید موقع رفتن، نمازهای خود را شکسته بخواند و چنانچه در آنجا قصد ماندن ده روز کرد، نمازش را تمام بخواند.
این مسأله در رساله آیت الله مظاهری نیست.
1- فاضل: اگر بعد ازخواندن یک نمازچهار رکعتی و تحقق قصد اقامت تصمیم بگیرد...
2- گلپایگانی، صافی: ولی اگر تا محلی که می خواهد برود هشت فرسخ یا بیشتر باشد باید موقع رفتن شکسته بخواند و همچنین مدتی که در آنجا می ماند در صورتی که نخواهد ده روز بماند.
مکارم: رجوع کنید به ذیل مسأله 1349.
*****
خوئی، سیستانی، وحید: مسأله- مسافری که قصد کرده ده روز در محلی بماند اگر بعد از خواندن یک نماز چهار رکعتی ادایی (وحید: یک نماز چهاررکعتی) بخواهد به جای دیگری که کمتر از هشت فرسخ است برود و ده روز در آنجا بماند، در رفتن و در محلی که قصد ماندن ده روز دارد، باید نمازهای خود را تمام بخواند. ولی اگر محلی که می خواهد برود هشت فرسخ یا بیشتر باشد. باید موقع رفتن نمازهای خود را شکسته بخواند و چنانچه نخواهد ده روز در آنجا بماند، باید مدتی که در آنجا می ماند نیز نمازهای خود را شکسته بخواند.
. تبریزی: و نخواهد ده روز در آنجا بماند، باید موقع رفتن و مدتی که در آنجا می ماند نمازهای خود را شکسته بخواند.
زنجانی: مسأله- مسافری که قصد کرده ده روز در محل بماند، اگر بعد از یک نماز چهار رکعتی ادایی، یا بعد از ماندن ده روز بخواهد به جای دیگری برود که کمتر از مسافت شرعی است در تمام مدت سفر باید نماز خود را تمام بخواند، خواه قصد ماندن ده روز در مقصد یا در بین راه را داشته باشد یا نه، و اگر محلی که می خواهد برود هشت فرسخ یا بیشتر باشد در طول راه و در مقصد نمازش شکسته است، مگر آن که بخواهد ده روز در مقصد بماند که باید نماز را درموقع رفتن شکسته و در مقصد تمام بخواند.
مسأله 1351- مسافری که قصد کرده ده روز در محلی بماند اگر بعد از خواندن یک نماز چهار رکعتی 1 بخواهد به جایی که کمتر از چهار فرسخ است برود، چنانچه مردد باشد که به محل اولش بر گردد یا نه، یا به کلی از برگشتن به آنجا غافل باشد، (یا بخواهد برگردد ولی مردد باشد که ده روز در آنجا بماند یا نه، یا آن که ازده روز ماندن در آنجا و مسافرت از آنجا غافل باشد2) باید از وقتی که می رود تا بر می گردد3 و بعد از برگشتن ، نمازهای خود را تمام بخواند4.
این مسأله در رساله آیات عظام: مکارم و مظاهری نیست
1- خوئی، تبریزی، سیستانی، زنجانی: چهار رکعت ادایی (زنجانی: یا بعد از مانده ده روز) ...
2- [قسمت داخل پرانتز در رساله آیات عظام: فاضل و زنجانی نیست]
3- بهجت: باید در طول مدتی که می رود و بر می گردد...
نوری: باید از وقتی که می رود و بر می گردد...
4- فاضل: بلی اگر تصمیم دارد که دیگر به عنوان رجوع به محل اقامت به آنجا بر نگردد احتیاط واجب این است که در راه رفتن به آن محل و در آنجا هم نماز شکسته بخواند و هم تمام ولی هنگام برگشت از آنجا نمازش شکسته است و اگر مسافت تا آن محل چهار فرسخ کمتر نباشد هنگام خروج از محل اقامت شکسته بخواند کافی است.
مسأله 1352-اگر به خیال این که رفقایش می خواهند ده روز در محلی بمانند، قصد کند که ده روز در آنجا بماند1 و بعد از خواندن یک نماز چهار رکعتی2 بفهمد که آنها قصد نکرده اند3، اگر چه خودش هم از ماندن منصرف شود، تا مدتی که در آنجا هست، باید نماز را تمام بخواند.
این مسأله در رساله آیت الله سبحانی نیست.
1- اراکی: و قصدش هم مقید به قصد آنها نباشد...
2- خوئی، تبریزی، سیستانی، زنجانی: چهار رکعت ادایی...
3- مکارم: و منصرف شود تا مدتی که او در آنجاست باید نماز را تمام بخواند.
*****
مظاهری: مسأله- اگر به خیال انکه رفقایش می خواهند ده روز در محلی بمانند یا به خیال اینکه تا آخر ماه ده روز است قصد کند که ده روز در آنجا بماند و بعداز خواندن یک نماز چهاررکعتی بفهمد که انها قصد نکرده اند یا تا اخر ماه ده روز نیست تا مدتی که در آنجا هست باید نماز را تمام بخواند.
____________________
1- این عنوان در اینجا ؛ در رساله آیات عظام: زنجانی و سبحانی آمده است.
|
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).gif)
(1)(3).jpg)
.jpg)
