انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

احکام کفاره قتل

بزرگ نمایی کوچک نمایی

 

كفاره در قتل تسبيبى

سؤال: آيا در قتل هاى تسبيبى كفاره واجب است؟ آيا تفاوتى ميان قتل تسبيبى عمدى و غير عمدى وجود دارد؟

جواب - بسمه تعالى: ادله اى كه براى قتل، كفاره تعيين مى كند ناظر به قتل مباشرى است مگر به گونه اى باشد كه به منزله مباشرت حساب شود مثلاً چاهى بكند تا فرد معينى كه از آنجا عبور مى كند در آن بيفتد. والله العالم

روزه كفاره قتل در ماههاى حرام يا در منطقه حرم

سؤال: اگر قتل در ماه هاى حرام يا در منطقه حَرَم صورت پذيرد، آيا روزه اى كه به عنوان كفاره گرفته مى شود نيز بايد در ماه هاى حرام باشد؟

جواب - بسمه تعالى: اگر قتل در ماه هاى حرام صورت بگيرد بايد روزه كفاره را در ماه هاى حرام بگيرد، همچنين اگر قتل در منطقه   ى حرم اتفاق بيفتد، بنابر احتياط، روزه   ى كفاره را در ماه هاى حرام بگيرد. والله العالم

غلطيدن بر روى كودك و كشتن وى

سؤال: هرگاه شخصى در حال خواب بر روى كودكى بغلطد و او را بكشد، آيا كفاره بر او واجب است؟

جواب - بسمه تعالى: قتل مزبور قتل خطايى است، آن هم به صورت مباشرت و طبعاً كفاره دارد. والله العالم

امر يا اجبار كردن صبى به قتل

سؤال: هرگاه شخصى، صبى مميز، يا غير مميز را امر يا مجبور به قتل نمايد، كفاره ى قتل برعهده ى چه كسى است؟

جواب - بسمه تعالى: اگر صبى، مميز باشد كفاره بر هيچ كدام نيست، امّا بر آمر نيست، چون كفاره بر مباشر است و آمر در اينجا سبب است. بر صبى هم نيست، چون صبى به لحاظ رفع قلم كفاره ندارد. ولى آمر تعزير مى شود حال اگر صبى غير مميّز باشد، احتياط اين است كه آمر كفاره بدهد، چون تسبيب در اين صورت، حكم مباشر را دارد. والله العالم

مردن مجرم در حين اجراى حكم شلاق

سؤال: اگر در اثر اجراى حكم تعزيرى يا حدى مثل شلاق، مجرم بميرد، آيا در صورت تفريط و عدم تفريط كفاره واجب است؟ اگر واجب است برعهده ى چه كسى است؟

جواب - بسمه تعالى: اجراى اوامر الهى در صورت عدم افراط و تفريط، اگر منجر به مرگ شود، كفاره ندارد. در غير اين صورت، احتياطاً كفاره بدهد. هرگاه افراط يا تفريط از ناحيه   ى مجرى باشد كفاره برعهده   ى اوست و اگر از ناحيه قاضى است به عهده   ى شخص قاضى مى باشد، مگر اين كه حكم قاضى خطاى محض باشد كه در اين صورت از بيت المال پرداخت مى شود. والله العالم

كفاره در قتل عمد مسلمان

سؤال: آيا در قتل عمد شخص مسلمان، پيرو هر مذهب كه باشد، كفاره واجب است؟

جواب - بسمه تعالى: مطلقاً كفاره   ى جمع ثابت مى شود. والله العالم

 
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -